Πίσω απ’ τις σημερινές “αφ’ υψηλού” ξεναγήσεις και τα υποκριτικά λόγια συμπάθειας της ΕΕ, κρύβεται η επιμονή στην πολιτική που απ’ τη μια μετατρέπει νησιά και σύνορα σε αποθήκες ψυχών και απ’ την άλλη ενθαρρύνει τον Ερντογάν να παίζει τα δικά του παιχνίδια.
Τα δε ευχολόγια του πρωθυπουργού και των άλλων κομμάτων για τις ευθύνες της ΕΕ δεν αμφισβητούν στο ελάχιστο αυτή την πολιτική, τον Κανονισμό του Δουβλίνου και την Κοινή Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας, έτσι ώστε οι πρόσφυγες να μεταβούν στις χώρες προορισμού τους.
Παρεμπιπτόντως η ΕΕ θυμάται τα ελληνικά σύνορα μόνο όταν πρόκειται να απωθηθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, που η ίδια δημιουργεί με τις επεμβάσεις της, όταν όμως πρόκειται για τις παραβιάσεις της Τουρκίας, τότε “σφυρίζει κλέφτικα”.