Ενώ στην Πάρο, αξιοποιείται μόνο το 2-4% του βρόχινου νερού που πέφτει στο νησί, σύμφωνα με τα μετεωρολογικά στοιχεία της ΔΕΥΑ Πάρου, όπως σχεδόν σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων και όχι μόνο, υπάρχει σοβαρό θέμα με την επάρκειά του νερού σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα για το λαό της Πάρου. Το καλοκαίρι με την άφιξη δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών το πρόβλημα οξύνεται ακόμα περισσότερα, ιδιαίτερα από το 2021 όπου υπάρχει αύξηση σε πισίνες, οι οποίες έχουν φτάσει τις 2.500, ενώ αυξάνεται συνεχώς η κατανάλωση στις ξενοδοχειακές μονάδες.
Αυτό είναι τα αποτέλεσμα της πολιτικής, που αντιμετωπίζει το νερό ως εμπόρευμα και πηγή κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν μπορεί να εξασφαλίσει το δικαίωμα του λαού σε φτηνό ποιοτικό νερό, με σεβασμό στο περιβάλλον.
Στην Πάρο, όπως και σε άλλα νησιά, έχει επιλεγεί η ακριβή σε κατασκευή λύση της αφαλάτωσης, που γίνεται ακόμη ακριβότερη λόγω της αναγκαστικής κατασκευής φωτοβολταϊκού πάρκου 500kW στο πλαίσιο της πολιτικής πράσινης μετάβασης της Ε.Ε. Κι όλα αυτά παρά το ότι η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι δεν είναι βιώσιμη και οδηγεί σε συνεχείς αυξήσεις της τιμής του νερού για την ύδρευση του λαού.
Οι εξελίξεις αυτές οδηγούν σε αντιφάσεις, όπως οι περικοπές του αρχικού συνολικού προϋπολογισμού του έργου μονάδας αφαλάτωσης στη θέση Ακρωτήρι της Παροικίας Πάρου από 5.000.000€ σε 4.300.000€ και ενώ η ΔΕΥΑ Πάρου ξεκίνησε τις διαδικασίες δημοπράτησης του έργου, την άνοιξη του 2023 η απόφαση ένταξης χρηματοδοτούσε το έργο με 2.500.000€, ενώ στη συνέχεια η τελική απόφαση έγκρισης χρηματοδότησης για ένα έργο για το οποίο προϋπολογιζόταν 4,3 εκατ € είναι για 2 εκατ. €.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση οδηγεί την υλοποίηση του έργου της αφαλάτωσης, λύση η οποία όπως προαναφέραμε ωφελεί τους επιχειρηματικούς ομίλους των κλάδων και δεν ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου. Έτσι η κατασκευή του, αν τελικά υλοποιηθεί, θα γίνει αναγκαστικά «με ίδιους πόρους» και ο λαός θα βάλει για άλλη μια φορά το χέρι βαθιά στην τσέπη από φουσκωμένους λογαριασμούς νερού.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες, αφού με μια διαφορετική πολιτική ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτων, (κατασκευή των απαραίτητων υποδομών, δεξαμενών, λιμνοδεξαμενών, φραγμάτων, αύξηση αποθεμάτων υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα κλπ) μπορεί να αξιοποιηθεί το βρόχινο νερό σε ποσοστό που μπορούσε να φτάσει μέχρι και 20% και να μην χρειαστούν κοστοβόρες για το λαό και κερδοφόρες για τους ομίλους λύσεις. Πολίτικη η οποία είναι σε αντίθετη κατεύθυνση με την πολιτική υδάτων όλων των αστικών κυβερνήσεων και της σημερινής της ΝΔ.
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί, ποια μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε να εξασφαλιστεί η ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτων, χωρίς να πληρώσει για άλλη μια φορά ο λαός.
Οι Βουλευτές
Κομνηνάκα Μαρία
Μανωλάκου Διαμάντω
Συντυχάκης Μανώλης
