Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μίλησε χθες το απόγευμα σε εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσαν οι Κλαδικές Οργανώσεις της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, με θέμα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας. Στον δρόμο του αγώνα για το δίκιο μας, με το ΚΚΕ για την ανατροπή!»
Στην εκδήλωση πήραν μέρος εκατοντάδες εργαζόμενοι, εκλεγμένοι συνδικαλιστές από μια σειρά χώρους και κλάδους δουλειάς από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οι οποίοι συμμετείχαν σε μια πλούσια συζήτηση, ανοιχτή, ζωντανή, με τον Δημήτρη Κουτσούμπα να απαντά σε πλήθος ερωτήσεων για τα εργατικά-λαϊκά προβλήματα και τις θέσεις του ΚΚΕ, για το έγκλημα των Τεμπών και πώς μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη, για τις εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα, τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και τα εξοπλιστικά προγράμματα, για την αμυντική βιομηχανία, για την πρωτογενή παραγωγή, για τα προβλήματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής στη Θεσσαλονίκη, για τις εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα και πώς τοποθετείται το ΚΚΕ, την πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας του κ.ά.
Ο Θανάσης Κουτσουράς, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, κάνοντας το άνοιγμα της εκδήλωσης, αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία του ΚΚΕ λέγοντας: “Ξέρουμε ότι σε πολλούς εργαζόμενους έχει ενισχυθεί η ανησυχία για τη σημερινή κατάσταση, τους ολοένα και πιο δυνατούς ανταγωνισμούς, τις κούρσες των πολεμικών εξοπλισμών, τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Έχει ενισχυθεί το άγχος πώς θα βγει ο μήνας, με την ακρίβεια να καλπάζει και τον μισθό να παραμένει στα επίπεδα του 2011. Το άγχος και η ευχή να μη χρειαστούμε εμείς ή κάποιος δικός μας να πάει στο νοσοκομείο, το άγχος σε τι σχολείο πάνε τα παιδιά μας, αν θα μπορούμε να τα σπουδάσουμε.
Έχει μεγαλώσει ο θυμός γιατί βλέπουμε γύρω μας συνεχώς να αυξάνεται ο πλούτος που εμείς παράγουμε και εμείς να ζούμε "κάθε πέρσι και καλύτερα". Έχει θεριέψει η οργή για το γεγονός ότι κάθε 2 μέρες ένας εργαζόμενος δεν επιστρέφει από τη δουλειά στο σπίτι του, η οργή για την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τη ζωή μας σε σεισμούς, πλημμύρες και φωτιές.
Την ίδια ώρα, όμως, ενισχύεται και ο προβληματισμός για το τι πρέπει να γίνει, αν μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση και ποια στάση πρέπει να κρατήσει ένας εργαζόμενος, αλλά και συνολικά το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, τα σωματεία. Αυτό που από πολλά χείλη ακούγεται, "και τώρα τι;", είναι ένα από τα ζητήματα που θέλουμε σήμερα να συζητήσουμε”.
Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο Δημήτρης Κουτσούμπας λέγοντας πως: “πραγματικά νιώθω ιδιαίτερη χαρά, τιμή, συγκίνηση, που βρίσκομαι σε αυτή την εκδήλωση, σε αυτή τη συνάντηση μαζί σας, με εκπροσώπους, ουσιαστικά πρωτοπόρους της εργατικής τάξης, του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος εδώ στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Κ. Μακεδονίας”.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις διεθνείς εξελίξεις, τα πολεμικά μέτωπα και τους εμπορικούς πολέμους: “Βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη, όπως ξέρετε, περίοδο, μια περίοδο όπου μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος σε όλη την περιοχή, σε πάρα πολλές περιοχές του κόσμου. Υπάρχουν σήμερα πάνω από 50 εστίες πολεμικών συγκρούσεων σε όλη την υφήλιο και κάποιες, οι πιο σημαντικές και οι πιο -θα έλεγα- δολοφονικές με θύματα τους λαούς και νέους ανθρώπους, αμάχους, είναι εδώ στη γειτονιά μας, εδώ στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Όλα αυτά είναι επόμενο να απασχολούν τους εργαζόμενους, να απασχολούν εσάς, να απασχολούν εμάς, να απασχολούν όλο τον ελληνικό λαό, τη νεολαία και να ψάχνουμε φυσικά μαζί τις αιτίες, αλλά και τη διέξοδο από αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν είναι απλό πράγμα ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Και βέβαια οι εμπορικοί πόλεμοι, που έχουν ξεκινήσει, οδηγούν μετά και σε πολεμικές συγκρούσεις. Το ένα φέρνει το άλλο, γιατί τα πάντα γίνονται για το κέρδος, γίνονται για τα οικονομικά συμφέροντα, γίνονται για τους ανταγωνισμούς.
Έχουν βγάλει μαχαίρια τα μεγάλα, καπιταλιστικά, τα ιμπεριαλιστικά κράτη ανά την υφήλιο για το ποιος θα πάρει την πρωτοκαθεδρία, για το ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη λεία, το μεγαλύτερο κομμάτι από αυτή τη μοιρασιά που έχει ξεκινήσει στον κόσμο. Και αυτό αφορά και στον ορυκτό πλούτο, τους δρόμους μεταφοράς της ενέργειας, των εμπορευμάτων.
Μιλάμε δηλαδή για τεράστια κέρδη που οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια και τα κράτη στα οποία αυτές ανήκουν και εκπροσωπούν, αγωνίζονται για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της μοιρασιάς. Και βέβαια θύματα σε αυτή την προσπάθεια είναι οι λαοί. Και οικονομικά θύματα με καθήλωση εισοδημάτων, με πάρσιμο εργασιακών δικαιωμάτων, με ένταση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και βεβαίως με την ίδια τη ζωή τους στα πεδία των μαχών, στους πολέμους.
Ξέρετε ότι αυτή την περίοδο η ΕΕ έχει κηρύξει ότι πρέπει να μετατραπεί όλη η οικονομία της Ένωσης σε πολεμική οικονομία, που αυτό σημαίνει πάρα πολλά χρήματα για τους λαούς. Τα χρήματα για τους εξοπλισμούς πάλι οι ίδιοι οι λαοί θα τα πληρώσουν και θα τα πληρώσουν και με τη ζωή τους αύριο στα πεδία των μαχών σε πολεμικές συγκρούσεις ή όταν γίνουν στόχος αντιποίνων από αντίπαλα στρατόπεδα που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
Άρα, λοιπόν, εμείς καλούμε την εργατική τάξη η οποία είναι η πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, της σύγχρονης κοινωνίας -θα έλεγα- σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είναι η τάξη που έχει αναδειχθεί και πρέπει και μπορεί να βγει στο προσκήνιο να πάρει τις τύχες στα χέρια της και να ηγηθεί ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση, για να υπάρξει πραγματικά ευημερία, να υπάρξει ειρήνη διαρκής, να σταματήσει να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”.
Στη συνέχεια με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από το πρώτο μνημόνιο, ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε: “αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων. Τέτοιες μέρες πριν από 15 χρόνια, ο τότε πρωθυπουργός -ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ- ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε, όπως θυμάστε, από ένα ακριτικό νησί, το πρώτο μνημόνιο που σήμανε μια μεγάλη πορεία, μια δεκαετή πορεία βαθιάς οικονομικής κρίσης, μια οδυνηρή πορεία που την πλήρωσε η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας.
Και βέβαια, όλα αυτά έγιναν, όλα αυτά τα μνημόνια επιβλήθηκαν από την Τρόικα, από την ελληνική άρχουσα τάξη κι από τις κυβερνήσεις εναλλάξ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, μόνοι τους, σε συνεργασία μεταξύ τους μετά με τον ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο και με τη βοήθεια άλλων μικρότερων κομμάτων, σαν αυτά που αναδεικνύονται και σήμερα και που κολλάνε σε τέτοιες καταστάσεις για να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Για να πληρώσει δηλαδή η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός, ώστε να βγουν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο από την οικονομική περιδίνηση που βρέθηκαν, πάλι ο λαός τα πληρώνει.
Και βέβαια, 15 χρόνια μετά, παρότι μετά το 2018 έχει αρχίσει αυτή έστω η μικρή οικονομική ανάπτυξη, η οικονομική ανάκαμψη που σε όλους τους τόνους διατυμπανίζει ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, αυτά τα μνημόνια και οι αντιδραστικοί, αντιλαϊκοί νόμοι είναι σε πλήρη ισχύ. Δεν έχει καταργηθεί κανένας από αυτούς τους νόμους και είναι εκατοντάδες τέτοιοι εφαρμοστικοί νόμοι που έχουν πλήξει τα εργατικά-λαϊκά εισοδήματα.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, ανάπτυξης και πλεονάσματος, που κομπάζει ο κ. Μητσοτάκης, ξανά την πληρώνει ο λαός, με καθηλωμένα εισοδήματα, με καινούριους νόμους, που καταστρέφουν κατακτήσεις, παίρνουν πίσω εργασιακά δικαιώματα, αλλάζουν εργασιακές σχέσεις, δεν υπάρχει σταθερό ωράριο, δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς μισθοί, ώστε ο καθένας να μπορεί να ζήσει την οικογένειά του και φυσικά όλα αυτά προστίθενται στο χάλι της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας και μια σειρά άλλων τέτοιων προβλημάτων σε υποδομές κλπ που αντιμετωπίζει ο λαός”.
Όμως, ανατέλλει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Ο ελληνικός λαός αρχίζει να αμφισβητεί αυτή την πολιτική το τελευταίο διάστημα τόνισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας και συνέχισε: “τα τελευταία χρόνια αυτό γίνεται όλο και πιο έντονο παρότι δεν έχει γίνει ακόμα πλειοψηφικό το ρεύμα αμφισβήτησης αυτής της κυρίαρχης, αντιδραστικής πολιτικής. Όμως, υπάρχουν δυνάμεις, γεννιούνται νέες δυνάμεις, αναπτύσσονται νέες συνειδήσεις μέσα στον λαό, στη νεολαία. Αυτό φαίνεται κι από τις μαζικές κινητοποιήσεις που αμφισβητούν αυτήν την κατάσταση.
Μπορεί όλες ακόμη να μην έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό, μπορεί ακόμα σε πολλές συνειδήσεις να επιδρούν πολλές απόψεις, ακόμη και αυταπάτες, αν θέλετε συγχύσεις, που βέβαια τις φέρνει η αστική τάξη, η αστική ιδεολογία μέσα στην εργατική τάξη. Τις φέρνουν άλλα κόμματα που ανήκουν κι αυτά στην αστική τάξη, όσο κι αν λέγονται προοδευτικά, αριστερά, δημοκρατικά κατ’ όνομα και δε βοηθούν καθόλου σε αυτό, αντίθετα υπονομεύουν αυτή την κατάσταση που υπάρχει στο κίνημα, όπως κάνουν διάφορα κόμματα προσωποπαγή, που εμφανίζουν κάποιους ηγέτες σαν μεσσίες, που δεν έχουν καμία πρόσβαση ουσιαστικά στο οργανωμένο, ταξικό, εργατικό, ευρύτερα λαϊκό κίνημα, αλλά όμως σπέρνουν αυτές τις αυταπάτες, αυτά τα ψεύτικα διλήμματα μέσα στον ελληνικό λαό κι έτσι εμποδίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση, ώστε να προχωρήσουμε μπροστά και να έχουμε ακόμα πιο γρήγορα βήματα στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Αυτούς τους προβληματισμούς έχουμε εμείς και παλεύουμε ταυτόχρονα ως Κόμμα και μέσα στη Βουλή, αλλά κυρίως έξω από αυτή μέσα στους χώρους δουλειάς, μέσα στις γειτονιές που μένουν οι λαϊκές οικογένειες, στα σχολεία, στις σχολές, στα γραφεία, παντού, όπου κινείται αυτό το ζωντανό κομμάτι του εργατικού-λαϊκού κινήματος να μιλήσουμε μαζί, να διευκρινίσουμε ζητήματα και να χαράξουμε μαζί πορεία.
Γι’ αυτό απλώνουμε το χέρι στον καθένα, άσχετα κι από διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχει και κυρίως άσχετα από το τι έκανε μέχρι σήμερα στην πολιτική του ζωή, αν ψήφιζε άλλα κόμματα, αν συμμετείχε σε άλλες παρατάξεις ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά μπορούμε να τα ξεπεράσουμε πιστεύουμε γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα όλοι οι εργαζόμενοι όλος ο ελληνικός λαός. Αντίπαλοί μας είναι το μεγάλο κεφάλαιο, η μεγάλη εργοδοσία, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές, οι συμμαχίες τους, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, η Κομισιόν, είναι οι κυβερνήσεις τους, είναι τα κόμματα που τους υπηρετούν, είναι αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο κράτος που καταπιέζει τις ζωές μας και δεν αφήνει τον λαό μας, δεν αφήνει τη νεολαία μας να ανασάνει”.
