Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Εδώ, σ’ αυτή τη μαχητική συγκέντρωση τόσων νέων ανθρώπων, μπορούμε να πούμε πως το ΚΚΕ για άλλη μία φορά στην πολύχρονη, ηρωική ιστορία του, σε μία κρίσιμη για τον λαό και τη χώρα στιγμή, κράτησε ψηλά τη σημαία που είναι γραμμένη με το δίκιο των λαών.
Αυτή μας η στάση, το να βροντοφωνάζουμε δηλαδή πως οι λαοί δεν πρέπει να διαλέξουν στρατόπεδο ληστών, αλλά να βρουν την ελπίδα στην οργάνωση και την πάλη για τα δικά τους συμφέροντα, είναι παρακαταθήκη για τον λαό και τη νέα γενιά της χώρας μας.
Το κάλεσμα για τη σημερινή εκδήλωση λέει: “Μάθε την αλήθεια”. Και ισχύει στο ακέραιο. Μιας και η αλήθεια παραμορφώνεται από τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
Στη χώρα μας, βέβαια, έχουμε το “προνόμιο”, τα αστικά επιτελεία να παρουσιάζουν ως “αλήθεια”, μόνο τα ΝΑΤΟϊκα φιρμάνια.
Μάλιστα, διάφοροι σεσημασμένοι στη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ, έχουν φτάσει στο σημείο να μας κατηγορούν - τρομάρα τους - για “κόκκινο πουτινισμό”!!!
Μα καλά, δεν είδαν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στη ρωσική πρεσβεία; Αλήθεια, ποιο άλλο κόμμα στην Ελλάδα κινητοποιήθηκε έτσι μαζικά αμέσως έξω από την ρώσικη πρεσβεία;
Δεν είδαν τις τόσες ανακοινώσεις καταδίκης της αντιδραστικής κυβέρνησης της Ρωσίας, που έφτασε στο σημείο να στείλει στρατεύματα πριν λίγους μήνες για να καταστείλει την εργατική - λαϊκή εξέγερση στο Καζακστάν;
Αλλά όχι λέει… Όλα αυτά θα ίσχυαν εάν δεν βγάζατε άχνα για τις παράλληλες ευθύνες των Αμερικάνων, του ΝΑΤΟ…
Τώρα θα φταίμε εμείς, αν τους πούμε πως τέτοια αγάπη για τους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς δεν είχαν ούτε όσοι, σε άλλες εποχές, περίμεναν με αγωνία «τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα» για να ‘κονομήσουν…
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Πριν 30 χρόνια, όταν κατέβαινε η κόκκινη σημαία από το Κρεμλίνο στη Μόσχα, σηματοδοτώντας την ανατροπή της πρώτης προσπάθειας της ανθρωπότητας για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι νικητές τότε, υπόσχονταν έναν κόσμο ευημερίας και διαρκούς ανάπτυξης για όλους.
Έναν κόσμο στον οποίο οι αντιπαραθέσεις και οι διενέξεις θα μπορούν να λύνονται με ειρηνικό τρόπο, με τον «δρόμο της διπλωματίας και των διαπραγματεύσεων»!
Και ξέρετε, στο στρατόπεδο όσων πανηγύριζαν τότε, ήταν μαζί τα αστικά κράτη και κόμματα των χώρων της Δύσης, οι παπαγάλοι τους των μέσων ενημέρωσης, η ανερχόμενη αστική τάξη της Ρωσίας, που πλιατσικολογούσε πάνω στην περιουσία του λαού και φυσικά οι άνθρωποί της, όπως ο Πούτιν, που τώρα ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε δικτάτορα και ανθρωπόμορφο τέρας.
Τέτοιοι τύποι ακούγαμε ότι θα φέρουν την ελευθερία και την ευημερία στον λαό της Ρωσίας, που δήθεν καταπιεζόταν επί Σοβιετικής Ένωσης.
Να τους χαίρονται λοιπόν τους «απελευθερωτές» τους, είναι όλοι δικοί τους!
Και να πάψουν να τους συνδέουν με τη Σοβιετική Ένωση και τους κομμουνιστές, γιατί αυτοεξευτελίζονται σε όποιον ξέρει δυο γραμμάρια ιστορία και δεν τρώει κουτόχορτο…
Από τότε μέχρι σήμερα, όχι μόνο ειρήνη και ευημερία δεν είδαμε, αλλά αντίθετα, είδαμε δεκάδες πολεμικές επεμβάσεις από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, αλλά και από την ΕΕ, που ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25 μας λένε τόσο καιρό ότι «κοιμόταν» και επιτέλους ξύπνησε για να εξοπλιστεί σαν αστακός και για να εκτελέσει κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία.
Λες και αυτά προμηνύουν κάτι καλό για τους λαούς της Ευρώπης.
Έχουν μεγάλες ευθύνες όσοι επί τόσα χρόνια καλλιεργούσαν αυταπάτες για τον ρόλο της ΕΕ, που είναι δήθεν ένας «πολιτικός οργανισμός», που ασχολείται μόνο με το να δίνει …συμβουλές για να τηρούνται κάποιοι κανόνες για το περιβάλλον, την οικονομία, τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ.
Ας πάνε να τα πουν αυτά στους λαούς της Συρίας, του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας και φυσικά της Σερβίας, που έχουν νιώσει για τα καλά στο πετσί τους τι σημαίνει ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Σε όλες αυτές τις επεμβάσεις είχε ενεργή συμμετοχή και η Ελλάδα, για λογαριασμό της ελληνικής άρχουσας τάξης της, που διεκδικούσε μεγαλύτερο κομμάτι από την ιμπεριαλιστική λεία.
Το ίδιο κάνει και σήμερα, μετατρέποντας ολόκληρη τη χώρα σε ένα πολεμικό ορμητήριο των αμερικανοΝΑΤΟϊκών, ενώ -όπως έγινε γνωστό- ετοιμάζεται να στείλει και έμψυχο υλικό, αρχικά στον νέο σχηματισμό του ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία και μετά ποιος ξέρει πού…
Μέχρι και στη Μοζαμβίκη στέλνουν προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων, των εδικών δυνάμεων, για να είναι η Ελλάδα το “καλό παιδί” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σήμερα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο μύθος των «ειρηνικών διευθετήσεων» έγινε στάχτη μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας. Και το ίδιο στάχτη θα γίνουν και οι προσδοκίες για μόνιμη διευθέτηση του προβλήματος μέσα από κάποια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός!!!
Λες και δεν υπήρχαν ήδη οι Συμφωνίες του Μινσκ για την Ουκρανία, οι οποίες έγιναν κουρελόχαρτο.
Καμία διαπραγμάτευση, καμία διπλωματική κίνηση δεν μπορεί να αναιρέσει την πραγματική αιτία του πολέμου: Τον ασίγαστο ανταγωνισμό των αστικών τάξεων για τους ενεργειακούς πόρους και δρόμους μεταφοράς, τις αγορές, τις σφαίρες επιρροής και πάει λέγοντας.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί έτσι μόνο μπορεί να υπάρξει ο καπιταλισμός.
Είναι το αποτέλεσμα της φυσιολογικής λειτουργίας του, που βασίζεται στο κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους και όσοι το κρύβουν αυτό, είτε δεν είναι και τόσο καταρτισμένοι όσο παρουσιάζονται, είτε ηθελημένα εξαπατούν.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Μέσα στα πυκνά γεγονότα των τελευταίων ημερών, έχουν πέσει για τα καλά οι μάσκες, για τις υποτιθέμενες μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα.
Η συναίνεση της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ στο ζήτημα της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο «βγάζει μάτι».
Και η εμπλοκή δεν είναι μόνο ή κυρίως τα παλιά ρωσικά όπλα που έστειλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ουκρανία του Ζελένσκι, για τα οποία πάλι δεν διαφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, απλά είπε «ότι θα έπρεπε να έχει ενημερωθεί από πριν»…
Εμπλοκή της Ελλάδας, είναι:
- η λειτουργία των βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,
- η διάθεση όλων των υποδομών, λιμανιών, αεροδρομίων, του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου για να περνάνε τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα και
- ο εξοπλισμός για να πηγαίνουν στο «θέατρο των επιχειρήσεων».
Και αυτά έχουν τη σφραγίδα και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Δεν ξεπλένεται ο ΣΥΡΙΖΑ, που το πρωί λέει ότι πρέπει να τηρήσουμε τις συμβατικές μας συμμαχικές υποχρεώσεις και το απόγευμα τραγουδάει αντιπολεμικά τραγούδια, διοργανώνει συζητήσεις για το νέο φιλειρηνικό κίνημα.
Ούτε ξεπλένονται όσοι χειροκρότησαν στη Βουλή τον Ζελένσκι, που τελικά κατέληξαν να χειροκροτάνε τους ναζί του τάγματος Αζόφ.
Οι δικαιολογίες ότι «δεν ήξεραν ότι θα γίνει έτσι», ότι όταν συνέβη αυτό δε σηκώθηκαν όρθιοι να χειροκροτήσουν, ή κάτι τέτοια δεν τους ξεπλένουν!
Μα καλά, αλήθεια, πόσο χαμηλά θα φτάσουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά τους και διαπιστευτήρια να δίνουν σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και να παρουσιάζονται ως “προοδευτικοί”;
Ο ένας μας λέει ότι αντιστάθηκε στραβομουτσουνιάζοντας… Ο άλλος ότι δεν χειροκρότησε με θέρμη… Ο τρίτος ότι ένοιωσε εσωτερική αναστάτωση και θυμό… Αλλά όλοι τους ήταν εκεί!
Έλεος επιτέλους! Η ιστορία έγραψε ότι αυτοί που παρευρέθηκαν σε αυτό το αίσχος ήταν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και ένας από το ΜέΡΑ25.
Το ΚΚΕ δικαιώθηκε για τη στάση του.
Είμαστε περήφανοι γιατί τα έδρανα του ΚΚΕ στην ελληνική Βουλή ήταν άδεια όταν μιλούσε ο Ζελένσκι και οι ναζί εγκληματίες του Αζόφ.
Πάντως πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι διαφορές ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι όντως χαοτικές!
Οι βουλευτές της ΝΔ χειροκρότησαν τον Ζελένσκι και τη ναζιστική κουστωδία του όρθιοι, ενώ οι του ΣΥΡΙΖΑ καθιστοί!
Η ΝΔ στέλνει τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με προφορική ΝΑΤΟϊκή εντολή, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει επίσημη βούλα και υπογραφή του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ.
Και μιας και οι διαφορές αποδεικνύεται ότι δεν είναι τόσο …ανυπέρβλητες, όλο και φουντώνει το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για τις μετεκλογικές συνεργασίες, με τις διατυπώσεις να μην είναι πια τόσο απόλυτες και να μένουν διάφορα σενάρια ανοικτά.
Μέσα στους καπνούς του πολέμου, καίγεται και το ψέμα, πως δήθεν οι καπιταλιστές νοιάζονται για το περιβάλλον, αναδεικνύοντας τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την περιβαλλοντική υποβάθμιση και την ενεργειακή φτώχεια που βιώνει ο λαός.
Μέχρι πριν κάποιους μήνες, όποιος τολμούσε να κριτικάρει τη στρατηγική της απολιγνιτοποίησης και της πράσινης μετάβασης, το «Green New Deal» της ΕΕ και των ΗΠΑ, χαρακτηριζόταν από ανάλγητος απέναντι στα περιβαλλοντικά προβλήματα, μέχρι ψεκασμένος αρνητής της κλιματικής αλλαγής!
Αυτά έλεγαν και για το ΚΚΕ, που αναδείκνυε και αναδεικνύει την ανάγκη σχεδιασμένης και ισόρροπης αξιοποίησης όλων των μεθόδων παραγωγής ενέργειας, η οποία παράλληλα πρέπει να πάψει να αποτελεί εμπόρευμα.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλη η ευαισθησία της ανθρωπότητας, του κόσμου όλου, είχε μαζευτεί στους γραφειοκράτες και τους «λομπίστες» των Βρυξελλών, στον Μπάιντεν και στα κοράκια των ΑΠΕ.
Αυτοί, μαζί με κάποιες άλλες εταιρείες που έχουν ρυπάνει το περιβάλλον πιο πολύ απ’ ό,τι θα προλάβουμε να το ρυπάνουμε εμείς με τα πλαστικά μας καλαμάκια ακόμα κι αν ζήσουμε 100 ζωές, είχαν δει ξαφνικά το φως το αληθινό και ζητούσαν να τους εμπιστευτούν οι λαοί για να λύσουν το πρόβλημα!
Το μόνο που έπρεπε να γίνει, έλεγαν όλοι αυτοί -και με μια φωνή η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το ΜέΡΑ25- ήταν να εγκαταλειφθεί ο λιγνίτης, ένα στρατηγικό, φθηνό, καύσιμο ηλεκτροπαραγωγής που διαθέτει σε αφθονία η χώρα μας και να επιδοτηθούν με δισεκατομμύρια τα κοράκια των ΑΠΕ, οι αυτοκινητοβιομηχανίες της ηλεκτροκίνησης και άλλοι.
Έκαναν, μάλιστα, τον λιγνίτη πανάκριβο με τεχνητό τρόπο, με τους περιβόητους φόρους ρύπων.
Έφτιαξαν μάλιστα και ειδικό χρηματιστήριο σε επίπεδο ΕΕ, για να κερδοσκοπούν με τα δικαιώματα εκπομπής, μάλλον από την πολλή ευαισθησία τους, και επέλεξαν το φυσικό αέριο ως μεταβατικό καύσιμο για όσο δεν επαρκούν ακόμα οι ΑΠΕ.
Το ΚΚΕ από τότε εξηγούσε, αποκάλυπτε ότι όλα αυτά καμία σχέση με το περιβάλλον δεν έχουν, αλλά είναι ο τρόπος που βρήκαν για να απαξιώσουν επενδυμένο κεφάλαιο και υποδομές και να δώσουν κερδοφόρα διέξοδο σε άλλα, μεγάλα κεφάλαια που έχουν συσσωρεύσει.
Και τώρα που η τιμή του φυσικού αερίου έφτασε στον θεό, συμπαρασύροντας την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, ξαφνικά θυμήθηκαν τον λιγνίτη…
Άλλοι μιλάνε για τα «πράσινα πυρηνικά», αλλά ταυτόχρονα επιταχύνουν στην ίδια κατεύθυνση: Την απελευθέρωση της ενέργειας και την απελευθέρωση της «πράσινης μετάβασης», που μας έφεραν εδώ.
Την ώρα, μάλιστα, που ο λαός και η νεολαία παθαίνουν “εγκεφαλικά” από τους λογαριασμούς του ρεύματος και τις μεγάλες αυξήσεις στα καύσιμα, ακούμε ξανά πως υπάρχουν χρήματα για πολεμικούς εξοπλισμούς, που δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας.
Ακούμε πως υπάρχουν “δημοσιονομικά περιθώρια”, για να δίνονται δισεκατομμύρια στις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά για τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας, σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι “αντοχές τις οικονομίας”, επιτρέπουν ένα μπιτόνι βενζίνη το τρίμηνο!
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Εδώ, από το Πολυτεχνείο, θέλουμε να δώσουμε και μια ακόμα απάντηση στο καινούριο παραμύθι της κυβέρνησης πως με τον νέο νόμο - πλαίσιο “όλα αλλάζουν” δήθεν, στα Πανεπιστήμια.
Μια ματιά, όμως, στις βασικές διατάξεις του νόμου, μας φανερώνει ότι ...“όλα τα ίδια μένουν” και μάλιστα γίνονται χειρότερα για τους φοιτητές!
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, με τους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, έχει διαμορφωθεί ένα πλαίσιο που υπηρετεί την επιχειρηματική δράση στα ΑΕΙ.
Αυτό το πλαίσιο εμπλουτίζει η ΝΔ, προσθέτοντας νέες πινελιές σε ένα Πανεπιστήμιο «πολλαπλών χρήσεων» που αφήνει στο περιθώριο την ανάγκη για ολοκληρωμένη επιστημονική γνώση και ειδίκευση των φοιτητών.
Κι έχουν το θράσος να λένε πως είναι και υπέρμαχοι του σύγχρονου Πανεπιστημίου!
Για ποιο Πανεπιστήμιο όμως αλήθεια μιλάνε;
-Μιλάνε για ένα Πανεπιστήμιο που λειτουργεί ως κέντρο spin off εταιρειών, τζογάροντας τα λεφτά του ελληνικού λαού όντως σε καινοτόμες ιδέες, για να τις εκμεταλλεύονται, όμως, τελικά, τζάμπα οι ιδιώτες επιχειρηματίες.
-Μιλάνε για ένα Πανεπιστήμιο που μοιάζει με μεγάλο ιδιωτικό ΙΕΚ, που πουλάει γνώση - κονσέρβα με πανάκριβα δίδακτρα.
-Ένα Πανεπιστήμιο που θα είναι και γραφείο real estate, που νοικιάζει την περιουσία του, αντί να την αξιοποιεί για τη διδασκαλία ή τη στέγαση των φοιτητών!
-Αλλά και ένα πανεπιστήμιο που θα θυμίζει περισσότερο τουριστικό γραφείο που προσελκύει αλλοδαπούς φοιτητές, προσφέροντας «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα…» και ένα πτυχίο με δίδακτρα ακριβοπληρωμένα έως και 70.000 ευρώ!
-Ένα supermarket γνώσης, όπου ο κάθε φοιτητής θα επιλέγει μαθήματα και θα παίρνει ένα είδος υποτίθεται πτυχίου, χωρίς δικαίωμα στην άσκηση του επαγγέλματος, με τον ίδιο να αναλαμβάνει την ευθύνη της τυχόν ανεργίας του, όταν βγει στην εργασιακή ζούγκλα.
-Ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο χρειάζεται και τον manager για να διευθύνει την επιχειρηματική του δραστηριότητα και την πανεπιστημιακή αστυνομία για να το προστατεύει από κάθε φωνή διεκδίκησης.
-Σε ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο ό,τι δεν είναι κερδοφόρο για τους ομίλους, πετιέται στο καλάθι των αχρήστων!
Για ακόμη μια φορά, δεκάδες τμήματα βρίσκονται στη μαύρη λίστα του υπουργείου για κλείσιμο, με τους φοιτητές να πληρώνουν το μάρμαρο.
Δεκάδες τμήματα κινδυνεύουν να μετατραπούν σε 3ετή «ΤΕΙ», δημιουργώντας άλλη μια κατηγορία πτυχίων και αποφοίτων, χωρίς δικαιώματα, αντίστοιχη με τα διετή προγράμματα κατάρτισης που ήθελε να ιδρύσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αν κάποιος βιαστεί να σκεφτεί ότι η κυβέρνηση “νοικοκυρεύει τα ΑΕΙ”, ας ρίξει μια ματιά στα τμήματα «Φρανκενστάιν» που ίδρυσε ο ΣΥΡΙΖΑ και διατηρεί η ΝΔ, στα οποία συγχωνεύτηκαν μέχρι και η Αισθητική με την Ακτινολογία!
-Αλήθεια, με βάση ποιο «αντικειμενικό» κριτήριο, τμήματα μετακινούνται από τη Θεσσαλονίκη στις Σέρρες, ξεσπιτώνοντας εκατοντάδες φοιτητές;
-Με ποια «αξιολόγηση» η ΑΣΠΑΙΤΕ παραμένει το μοναδικό ίδρυμα που δεν έχει ενταχθεί στον πανεπιστημιακό τομέα και κινδυνεύει με συγχώνευση όλων των τμημάτων της σε ένα;
-Αλήθεια, πού ακούστηκε οι φοιτητές του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά να κάνουν μάθημα στις εγκαταστάσεις του ΣΕΦ; Και να διακόπτουν τα μαθήματά τους σε κάθε αγώνα; Ή να επιστρέφουν στην τηλεκπαίδευση, γιατί στο ΣΕΦ διοργανώνεται έκθεση επίπλου;
-Από πού κι ως πού κάθε τυχάρπαστος manager ή «σύμβουλος επιχειρήσεων», θα γίνει και καθηγητής που θα διδάσκει σε μεταπτυχιακά; Έτσι θα αντιμετωπιστεί το “brain drain”; Αυτό επιτάσσει η εξέλιξη της επιστήμης; Την επιστροφή σε κομπογιαννίτες που πουλάνε καπιταλιστικά μαντζούνια σαν φάρμακο διά πάσα νόσο;
-Πώς γίνεται να υπάρξει διεπιστημονικότητα, αν πρώτα δεν υπάρχει επιστημονικότητα; Δηλαδή, ολοκληρωμένη γνώση του επιστημονικού αντικειμένου, ικανότητα εμβάθυνσης σε αυτό και όχι τυχαία επιλογή δεξιοτήτων;
Δεν περιμένουμε φυσικά να απαντήσει η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας. Δεν έχουμε για αυτούς την παραμικρή αυταπάτη.
Απάντηση, όμως, πρέπει και μπορεί να δώσει το φοιτητικό κίνημα, στέλνοντας στα σκουπίδια και το νέο νόμο υποβάθμισης των σπουδών.
Όπως πάγωσε την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας και την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως –Χρυσοχοΐδη, όπως έβαλε εμπόδια στην επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ, όπως κατάφερε να αφήσει στα χαρτιά, μια σειρά διατάξεις των προηγούμενων νόμων, τις οποίες τώρα επαναφέρει η κυβέρνηση σε νέο περιτύλιγμα.
Απέναντι, λοιπόν, στις διακηρύξεις του υπουργείου Παιδείας για το νέο νόμο – πλαίσιο, απαντάμε με όρους κινήματος, πάνω στο στέρεο βάθρο που μας δίνει η πρόταση του ΚΚΕ, για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας.
- Είναι η μόνη πρόταση που αποδεικνύει ότι οι αξιοπρεπείς συνθήκες φοίτησης, εργασίας και ζωής δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα της εποχής.
- Είναι η μόνη πρόταση που αντιπαρατίθεται με το σύνολο της στρατηγικής του επιχειρηματικού πανεπιστημίου και όχι μόνο σε δευτερεύουσες πλευρές της.
- Είναι η μόνη πρόταση που υπερασπίζεται τον επιστημονικό χαρακτήρα προγραμμάτων σπουδών και τη σύνδεσή τους με πλήρη εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων.
Η πρόταση του ΚΚΕ για το Πανεπιστήμιο μπορεί να δώσει πνοή, δυναμική και αντοχή στους καθημερινούς αγώνες.
Ανοίγοντας το δρόμο για να μπορεί η επιστήμη να παίξει τον πραγματικό ρόλο της, να μπορεί το Πανεπιστήμιο να συμβαδίζει με τις δυνατότητες της εποχής μας.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε λίγες βδομάδες, στις 18 του Μάη, θα γίνουν οι φοιτητικές εκλογές.
Έχουν μιλήσει μέχρι τώρα πολλοί στο όνομα των φοιτητών. Τώρα, είναι η ώρα να μιλήσετε εσείς!
Στις φοιτητικές εκλογές οι φοιτητές έχετε μια ευκαιρία! Η φωνή της διεκδίκησης και του αγώνα να ακουστεί πιο δυνατά!
Να τιμωρήσετε την πολιτική της κυβέρνησης, να δυναμώσετε τη συλλογική διεκδίκηση για τα δικαιώματά σας, που τα στερούν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και η ΕΕ με τις οδηγίες της.
Αυτή η φωνή, που προσπάθησαν να τη φιμώσουν μέσα στην καραντίνα, να την καταστείλουν, όταν διαδήλωνε για «να γίνετε φοιτητές ξανά», να την ενοχοποιήσουν για τη διασπορά του ιού...
Αυτή τη φωνή προσπάθησαν διάφοροι να τη συμβουλέψουν να σιγήσει και να «λογαριαστεί μετά», περιμένοντας δήθεν σωτήρες τύπου ΣΥΡΙΖΑ…
Προσπάθησαν να την συκοφαντήσουν όταν πάλευε ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας…
Ήρθε, όμως η ώρα να ακουστεί αυτή τη φωνή δυνατά, καθαρά, μαχητικά: Με την ενίσχυση της Πανσπουδαστικής.
Αυτό φοβούνται, γι’ αυτό έχουν αμολήσει τη ΔΑΠ να διαστρεβλώνει τις θέσεις και τη δράση όσων αγωνίζονται!
Γι’ αυτό βάζουν εμπόδια ακόμα και στην ίδια τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών. Για να αποφύγουν να εκφραστεί το κύμα της δυσαρέσκειας και της οργής που νιώθει η πλειοψηφία των φοιτητών, απέναντι σε μια πολιτική που θέλει την παιδεία-εμπόρευμα, τα πτυχία χωρίς αντίκρισμα και τους φοιτητές πελάτες.
Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο!
Ήδη οι φοιτητές του Διεθνούς Πανεπιστήμιου Ελλάδας, του ΔΙΠΑΕ, μίλησαν κι έσπασαν το απόστημα της βίας και νοθείας που είχε επιβληθεί για δεκαετίες στο πρώην ΤΕΙ Θεσσαλονίκης!
Χιλιάδες φοιτητές σε όλη τη χώρα ιδρύουν νέους συλλόγους στα τμήματα που φτιάχτηκαν πριν λίγα χρόνια, δίνοντας νέα πνοή και δυναμική στο φοιτητικό κίνημα!
Αυτές οι ελπιδοφόρες διεργασίες πρέπει να εκφραστούν και στην κάλπη.
Έτσι θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη δυναμική, αντοχή, αλλά και πανελλαδική έκφραση, αν με τις φοιτητικές εκλογές προκύψει ένας καλύτερος συσχετισμός στα όργανα πάλης των φοιτητών.
Κι αυτό μπορεί να γίνει, ενισχύοντας τη μόνη δύναμη που μπορεί επί της ουσίας να αντιπαλέψει τη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική.
Γιατί, το κύριο ζήτημα είναι ποια δύναμη μπορεί να οργανώσει τον αγώνα, να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις, να διαμορφώνει προϋποθέσεις για να δυναμώνει το κίνημα και σε ποια κατεύθυνση να κινηθεί.
- Αυτή η δύναμη δεν μπορεί να είναι προφανώς η κυβερνητική παράταξη. Ομολόγησαν, πως ενίσχυσή της θα είναι η μοναδική προϋπόθεση για να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης μέσα στα Πανεπιστήμια. Με τους γνωστούς τρόπους που μας έχουν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες όμως τους λένε: Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται!
- Αυτές οι δυνάμεις, επίσης, δεν μπορεί να είναι ούτε οι εκφραστές της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας μέσα στα Πανεπιστήμια. Αφού, έχουν δώσει εξετάσεις στην εξαπάτηση, “συγχωροχάρτι” σε όποια αντιδραστική πολιτική έχει εφαρμοστεί στα Πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια.
- Ούτε όμως και αυτή τη δύναμη μπορούν να αποτελέσουν οι διάφορες ομάδες, που κάθε χρόνο αλλάζουν όνομα, με τις γνωστές και επαναλαμβανόμενες πότε συγκολλήσεις τους και πότε διασπάσεις τους κατά το δοκούν, και μονίμως ενωμένοι μόνο στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που διαχρονικά έχουν οδηγήσει το κίνημα στην απογοήτευση και την ενσωμάτωση: Παλιότερα στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ και τώρα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα με την ΚΝΕ συμπορεύονται χιλιάδες προοδευτικοί, αγωνιστές φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν δωρεάν, να γνωρίσουν ολοκληρωμένα την επιστήμη τους, να εργαστούν με δικαιώματα, που βλέπουν πως υπάρχει διέξοδος στη διεκδίκηση και στον αγώνα, στην ενότητα όλων όσοι έχουν κοινό συμφέρον να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική και να παλέψουν για ένα Πανεπιστήμιο της γνώσης, της δημιουργίας, της ακαδημαϊκής ελευθερίας, των κοινωνικών αναγκών.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που ο ζόφος του συστήματος μοιάζει να έχει κατακλύσει τα πάντα, είναι εύλογο η ανησυχία και η οργή για αυτόν τον κόσμο των “τεράτων”, να συνυπάρχει με τον ειλικρινή προβληματισμό που ακούμε από πολλούς νέους και νέες: “Μπορούμε άραγε να κάνουμε κάτι εμείς απέναντι σε όλα αυτά”;
Απαντάμε και εμείς ειλικρινά: Ναι, το κίνημα σήμερα δεν είναι ακόμα σε θέση, ούτε και έχει την ευκαιρία αυτή τη στιγμή να απειλήσει άμεσα την εξουσία των εκμεταλλευτών.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν το υπολογίζουν, ότι δεν το αφουγκράζονται, ότι δεν μετράνε τις διαθέσεις μας, ότι δεν μας φοβούνται σε τελική ανάλυση.
Και ο πόλεμος που γίνεται στη «γειτονιά» μας, ήρθε να το δείξει αυτό, σε έναν μικρό μόνο βαθμό, σε σχέση με το τι θα δούμε από δαύτους σε άλλες καταστάσεις.
Αλήθεια, αν δεν μας υπολογίζουν, τότε γιατί όλο αυτό το μένος για τις κινητοποιήσεις ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο;
Γιατί όλη αυτή η συκοφάντηση, η διαστρέβλωση;
Γιατί δεν μπορούν να δεχτούν ούτε καν τη διαφορετική άποψη που διατυπώνεται από πολλούς καλλιτέχνες;
Γιατί το κράτος, που αποδεικνύεται ανίκανο να προστατεύσει έγκαιρα έναν δρόμο για να μην εγκλωβιστούν οδηγοί, στέλνει σε χρόνο dt τις δυνάμεις καταστολής να ξυλοφορτώσουν και να συλλάβουν διαδηλωτές που ζητούν να μην περνάνε τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα και όπλα μέσα από τη χώρα μας;
Γιατί όλος αυτός ο εμετικός αντικομουνισμός;
Πολύ απλά. Είναι γιατί ξέρουν ότι ο εργαζόμενος λαός είναι αυτός που έχει τη δύναμη, όταν το αποφασίσει και διαμορφωθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, να σταματήσει και να αχρηστεύσει ολόκληρες πολεμικές μηχανές.
Να τσακίσει μηχανισμούς που σήμερα φαντάζουν πανίσχυροι, να τα φέρει όλα πάνω – κάτω, να κάνει ριζικές αλλαγές.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, είναι να βρεθούμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Και αυτή είναι μια επιλογή που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ την κάνει καθημερινά.
Και ναι! Είμαστε περήφανοι για αυτό.
Όχι από κομπασμό, αλλά γιατί κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, προσπαθούμε να ανοίγουμε ένα “παράθυρο” αισιοδοξίας, να πληθαίνουν οι στιγμές που κάνουν τον λαό να χαμογελάει, αποκτώντας εμπιστοσύνη στη δύναμή του.
Αλήθεια, πότε δόθηκε η μάχη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο που είναι και η πραγματική αλληλεγγύη στο λαό της Ουκρανίας;
Μήπως δόθηκε όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συναντιόντουσαν με την υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Νούλαντ - ξέρετε ποια... αυτή που σε ένα ηχητικό που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και το έβαλε πρόσφατα και η ΚΝΕ σ’ ένα βίντεό της, στόλισε με διάφορα κοσμητικά επίθετα τις “αξίες της ΕΕ” το 2014- για να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους στους μακελάρηδες;
Ή δίνεται στην πράξη, όταν σε σιδηροδρομικές γραμμές, σε λιμάνια και όπου αλλού βρίσκουμε ΝΑΤΟϊκούς μακελάρηδες, γίνεται προσπάθεια αντίστασης, για να τους βάλουμε εμπόδια;
Πότε κέρδισαν έστω και μια “ανάσα” οι εργαζόμενοι;
Πότε καθυστέρησαν την εφαρμογή αντιλαϊκών νόμων οι μαθητές και οι φοιτητές;
Όταν περίμεναν πως μια επόμενη κυβέρνηση θα τους λύσει τα προβλήματα;
- Ή όταν οι οικοδόμοι νέκρωσαν τα γιαπιά,
- Οι ναυτεργάτες βρέθηκαν στις μπουκαπόρτες των πλοίων,
- Οι λιμενεργάτες σταμάτησαν τις γερανογέφυρες,
- Οι διανομείς “κοκκίνισαν” με τα μηχανάκια τους τούς δρόμους,
- Οι μαθητές ομόρφυναν με τη μαχητικότητα και τον ενθουσιασμό τους τούς πρώτες αγώνες στην αρχή της πανδημίας και
- Οι φοιτητές αντιμετώπισαν την καταστολή και τα σχέδια για περαιτέρω υποβάθμιση των σπουδών τους;
Πότε πραγματικά η νέα γενιά έσφιξε τη γροθιά από ικανοποίηση;
Όταν όλες οι αστικές δυνάμεις καλούσαν σε “υπομονή και κοινωνική συνοχή” την περίοδο της πανδημίας; Ή όταν είδαν τα γαρύφαλλα υψωμένα στην εμβληματική πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση;
Πότε είδαμε τη δύναμη να βγαίνει από τις γροθιές;
Όταν όλοι καλλιεργούσαν τον φόβο και τον νοσηρό ατομισμό στο ξεκίνημα της καραντίνας, ή όταν στην πρώτη κινητοποίηση στην Ευρώπη, οι γιατροί μας ζητούσαν τα ιατρικά τους όπλα να πολεμήσουν;
Πότε έσπασε ο αυταρχισμός της κυβέρνησης;
Όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καλούσαν το λαό να πειθαρχήσει στις κυβερνητικές απαγορεύσεις ή όταν στην κινητοποίηση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου τα συνθήματα δεν σίγησαν, καθώς οι αύρες κυνηγούσαν τους διαδηλωτές;
Πότε αλήθεια ο εργαζόμενος άνθρωπος αισθάνθηκε περήφανος για τον μόχθο του και δυνατός για να διεκδικήσει ό,τι του αξίζει;
Όταν τα αστικά κόμματα του λένε να περιμένει μπας και δει άσπρη μέρα από τα δισεκατομμύρια που θα μπουκωθούν οι μεγάλοι όμιλοι από το Ταμείο Ανάκαμψης ή όταν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ αποδίδοντας τιμή στα νεκρά και ζωντανά παλικάρια της τάξης τους, εδώ και 26 μήνες, στέκονται όρθιοι, ενωμένοι και δυνατοί;
Πότε η οργή έγινε ελπίδα την περίοδο των μεγάλων πυρκαγιών; Όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σκύλευαν για το επί ποιας κυβέρνησης έγιναν οι περισσότερες καταστροφές, ή όταν το ΚΚΕ κάλεσε σε δράση με το σύνθημα “Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό”;
Ναι, αυτοί είμαστε! Αυτό είναι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας!
Η νεολαία έχει επιλογή! Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ σε κάθε χώρο, να βαδίσει τον δρόμο της ανατροπής!
«Μόνοι τους και όλοι μας», όπως λέει και το σύνθημα της Πανσπουδαστικής!
Στις 18 Μάη να γεμίσουν οι κάλπες των φοιτητικών εκλογών με τα ψηφοδέλτια της νίκης και του αγώνα!
Ζήτω η ΚΝΕ! Πανσπουδαστική πρώτη δύναμη!