Είναι αλήθεια πως για να φτάσετε σήμερα εδώ, στη Βουλή, για να νομιμοποιήσετε το τερατούργημά σας, έχετε επιστρατεύσει μπόλικο θράσος, μαζί φυσικά με πολλά ψέματα και συκοφαντίες. Απολύτως αναμενόμενο βέβαια. Τέτοιοι είστε.
Μόνο ψέμματα, θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε, για τα τόσα νέα αντεργατικά μέτρα που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο…
Μόνο με συκοφαντίες για το οργανωμένο, το αγωνιζόμενο, το ζωντανό συνδικαλιστικό κίνημα, θα μπορούσε μια κυβέρνηση σαν και τη δική σας, να υπερασπιστεί τις ανατροπές του αιώνα στο εργασιακό τοπίο.
Όμως ό,τι και αν κάνετε, ακόμα και αν οι βουλευτές σας, ψηφίσουν τελικά αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο, ακόμα και αν αυτό το σκουπίδι γίνει νόμος του αντιδραστικού κράτους σας και των μηχανισμών του, ξέρετε καλά πως ούτε για μια στιγμή, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων. Εκεί έχει οριστικά καταδικαστεί.
Το φώναξαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, που αψήφισαν τρομοκρατία, εκβιασμούς, αλλά και τις τρικλοποδιές που προσπάθησαν να τους βάλουν οι εργατοπατέρες - για να χρησιμοποιήσω τις δικές σας εκφράσεις, τις εκφράσεις του κόμματος της ΝΔ επίσης του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως - βεβαίως...
Η “μητέρα των μαχών” για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του, παραλίγο να τελειώσει πριν καλά - καλά αρχίσει.
Παρόλα αυτά όμως, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα, πολλοί και για πρώτη φορά, έστειλαν ήδη εκεί που ανήκει το νομοσχέδιο αυτό. Αποστόμωσαν με την αποφασιστικότητά τους τα παπαγαλάκια σας.
Το νομοσχέδιο σας, κ. Χατζηδάκη, δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ, το ξέρετε πως δεν είναι άλλο ένα ακόμα αντεργατικό νομοσχέδιο, σαν κι αυτά που έχει να επιδείξει από την υπουργική του θητεία ο κ. Βρούτσης, πριν η κ. Αχτσιόγλου ή οι προηγούμενοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.
Μην ανησυχείτε λοιπόν, μην έχετε το άγχος που το εκφράζεται εδώ μέσα ή στα κανάλια τσιρίζοντας. Έχετε ήδη εξασφαλίσει τη θέση σας δίπλα και πάνω από τους προκατόχους σας, από προηγούμενες κυβερνήσεις, που νόμο το νόμο έστρωσαν το έδαφος για να μπορείτε εσείς σήμερα να δώσετε συντριπτικό χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα με την κατάργηση του 8ωρου, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης.
Μπορείτε να καυχιέστε ότι τους ξεπεράσατε σε αντεργατικότητα, σκοταδισμό, γιατί το δικό σας νομοσχέδιο παρεμβαίνει κατευθείαν στην καρδιά των εργασιακών δικαιωμάτων, που είναι ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας.
Τον τελευταίο λόγο όμως τον έχουν οι εργαζόμενοι, οι εργάτες, οι εργάτριες που ξέρουν καλά τι θα πει εκμετάλλευση, την ζουν καθημερινά στο πετσί τους…
Τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι νέοι και οι νέες που ήδη βιώνουν τις “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές”, δεν χρειάζονται μαθήματα από κανέναν σαν εσάς.
Τον τελευταίο λόγο τον έχουν όλοι αυτοί, η πλειοψηφία του λαού, που αν συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, τη δύναμη του συλλογικού ανυποχώρητου αγώνα, μπορούν όχι μόνο να αχρηστεύσουν τον νόμο σας, αλλά μπορούν να πάρουν και τη ζωή τους στα χέρια τους, να διεκδικήσουν σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή.
Τον φόβο τους να ‘χετε. Κι όπως φαίνεται τον έχετε.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό, από αυτό το νομοσχέδιο. Γιατί πέρα από το “ξεχείλωμα” του εργάσιμου χρόνου, επιχειρείτε να στήσετε στο απόσπασμα και τη συνδικαλιστική δράση και το απεργιακό δικαίωμα, επεκτείνοντας βέβαια παλιότερους νόμους, ιδιαίτερα τελευταία του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί λοιπόν τα κάνετε όλα αυτά; Αφού, όπως λέτε εσείς και τα καλοπληρωμένα φερέφωνα του συστήματος σας, οι αγώνες, οι απεργίες είναι κάτι το “ξεπερασμένο”, κάτι το “αναποτελεσματικό”; Και τα κάνετε μάλιστα σε μία περίοδο που το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα δεν βρίσκεται και “στα πάνω του”, το αντίθετο, λόγω και της χρόνιας, διαλυτικής δράσης του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού τόσα χρόνια, παραμένει σε υποχώρηση;
Η απάντηση είναι αυτονόητη: Φοβόσαστε τη δύναμη των εργαζομένων, φοβάστε όλους αυτούς που αν το αποφασίσουν μπορούν να πάρουν αμπάριζα εσάς και όλο το βάρβαρο σύστημα που εσείς υπηρετείτε!
Με ψέματα λοιπόν, συκοφαντίες, πολύ θράσος, σας το αναγνωρίζουμε αυτό, προσπαθείτε να βαφτίσετε το “άσπρο-μαύρο”, να παρουσιάσατε το νομοσχέδιό σας ως δήθεν “φιλεργατικό”. Γελάνε κι οι πέτρες!
Αυτό που ονομάζετε εκσυγχρονισμό, αφορά μόνο την ολιγαρχία του πλούτου, το μεγάλο κεφάλαιο και το πώς στις σημερινές συνθήκες, αυξάνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων, θα κατοχυρώσει και θα αυξήσει παραπέρα τα κέρδη του.
Για τους εργαζόμενους όμως, ακόμα και για τους νέους που δεν έχουν καν γνωρίσει δικαιώματα και κατακτήσεις έστω σαν αυτά που είχαν οι γονείς τους, οι παππούδες, οι γιαγιάδες τους, αποτελεί μεγάλο πισωγύρισμα.
Ποτέ και πουθενά στον κόσμο, δεν συναντήθηκαν, ούτε πρόκειται να συναντηθούν, τα πραγματικά δικαιώματα των εργαζομένων με τα κέρδη και τα προνόμια των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, όλων όσων δηλαδή, αυτών των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπείτε εσείς, αν και αποτελούν μια ισχύ κοινωνική μειοψηφία.
Γιατί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα, προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης, τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων.
Και για να παραφράσω το σύνθημα της απαξιωμένης ΓΣΕΕ, «η ανάπτυξη χρειάζεται εξαθλιωμένους εργαζόμενους»!
Οι νέες αντεργατικές αλλαγές είναι τα νέα προαπαιτούμενα και για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ βλέπετε…
Αυτό είναι το νέο “σούπερ μνημόνιο”, αυτό που εσείς ονομάσατε Ελλάδα «2.0» και ο ΣΥΡΙΖΑ «Ελλάδα + (plus)». Γι’ αυτό δεν πρόκειται τελικά να καταργήσετε αυτό τον νόμο κ. Τσίπρα. Όπως ακριβώς δεν καταργήσατε και τα άλλα μνημόνια αλλά ψηφίσατε και καινούργια.
Γιατί όρος για τα 340 δις. του Ταμείου που θα καταλήξουν πάλι στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων, είναι η μετατροπή όλης της χώρας σε μία απέραντη, ειδική οικονομική ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα και με απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.
Κάθε νομοθετική πρωτοβουλία λοιπόν, που κινείται γύρω από τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν μπορεί να είναι προς όφελος των εργαζομένων, είναι από χέρι αντεργατική.
Γιατί η διευθέτηση είναι ουσιαστικά, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου ανάπαυσης.
Αυτή βέβαια είναι εδώ και χρόνια η επιδίωξή σας, όλων σας, όσων έχετε κυβερνήσει μέχρι σήμερα.
Γιατί αυτός είναι ο κρυφός αλλά και ο φανερός πόθος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Κι εσείς, κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να τον εκπληρώσετε.
Υπηρετείτε αυτούς που σας φτύνουν κι από πάνω, όπως ο εφοπλιστής Λασκαρίδης, για να μην πω τίποτα χειρότερο.
Εδώ ακριβώς στη διευθέτηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας βρίσκεται ο μηχανισμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων η οποία απογειώνεται με αυτό το νομοσχέδιο.
Θα μας πει ξανά ο κ. Χατζηδάκης ότι αυτά τα ακούει από τη δεκαετία του ‘80 από τότε που ήταν φοιτητής. Ε, τότε κάτι θα έχει διαβάσει και από τότε ή τουλάχιστον θα έχει ακούσει για «Το Κεφάλαιο» του Μαρξ, για όλον αυτό τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης.
Ίσως επίσης ο κ. Χατζηδάκης έχει ακούσει, πως πριν αρκετές δεκαετίες ακόμα, είχε υπολογιστεί επιστημονικά, ότι ο χρόνος εργασίας, που είναι αναγκαίος για την εξασφάλιση των μέσων επιβίωσης του εργαζόμενου, της οικογένειάς του, για τη συντήρηση και ανάπτυξη της κοινωνίας, δεν ξεπερνούσε τις τρεις ώρες δουλειάς στα μεγάλα εργοστάσια. Τόσες μόνο χρειαζόταν.
Αυτές οι ώρες δουλειάς στις σύγχρονες τότε επιχειρήσεις, ήταν υπεραρκετές για να πληρώνονται οι μισθοί, οι κοινωνικές παροχές και η κοινωνική ασφάλιση για τους εργαζόμενους. Οι υπόλοιπες ώρες μέχρι το 8ωρο ήταν η λεγόμενη υπεραξία, η απλήρωτη δουλειά που πήγαινε κατευθείαν στην τσέπη του εργοδότη, του καπιταλιστή.
Καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγαλώνει σήμερα αυτή η υπεραξία με την είσοδο τόσων νέων τεχνολογιών στην παραγωγή, με την εκτίναξη της εντατικοποίησης, της παραγωγικότητας. Καταλαβαίνει κανείς πόσο επίσης μεγαλώνει η εκμετάλλευση με την αύξηση του χρόνου εργασίας πέρα από τις 8 ώρες.
Γι’ αυτό η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας είναι εδώ και δεκαετίες στην καρδιά των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μάλιστα όλοι σας, στην κυβερνητική σας θητεία, εδώ και χρόνια προσπαθείτε να θέσετε σε πλήρη εφαρμογή την οδηγία της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», να περάσετε μέτρα που από κοινού βέβαια έχετε συναποφασίσει στην ΕΕ.
Και θα το είχατε καταφέρει, όπως το κατάφεραν σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν στη χώρα μας δεν υπήρχαν οι αγώνες, οι αντιστάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Είμαστε περήφανοι γιατί εμείς σαν κόμμα δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις στην ανάπτυξη αυτών των αγώνων, οι οποίοι έβαλαν εμπόδια, καθυστέρησαν, αντεργατικές ανατροπές, αυτές δηλαδή ου φέρνετε σήμερα.
Δεν έχει άδικο ο Υπουργός Εργασίας που μονότονα επαναλαμβάνει πως “οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν στην Ευρώπη, πως δεν είναι δικές τους πατέντες”. Έχει δίκιο είναι βγαλμένες από τα πιο αντιδραστικά εγχειρίδια της ΕΕ, από την εποχή ακόμα της ΕΟΚ σας θυμίζουμε.
Θυμάστε την περίφημη «Λευκή Βίβλο για την εργασία» στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, την οποία εμείς ως κόμμα τυπώσαμε και διακινήσαμε στους εργαζόμενους για να μάθουν, να τους ενημερώσουμε για τη μαυρίλα που θα καλύψει τα εργασιακά δικαιώματα;
Θυμάστε την περίφημη μετά Flexicurity; Την “ευελιξία και ασφάλεια”, την “ευελφάλεια” μια έννοια που εφηύραν τα επιτελεία της ΕΕ για να περιγράψουν το νέο τοπίο στις εργασιακές σχέσεις;
Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, πατήσατε όλοι σας, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις. Ο ένας έδινε την αντιλαϊκή σκυτάλη στον επόμενο.
Όλοι σας έχετε λερωμένη τη φωλιά σας! Γιατί όλοι σας πορευτήκατε με πυξίδα τη στρατηγική αυτή της ΕΕ, τις οδηγίες της, τις “βέλτιστες” τάχα ευρωπαϊκές πρακτικές. Και τώρα μας λέτε ότι αυτά ισχύουν στην αγορά εργασίας, λες και αυτά όλα έγιναν από μόνα τους…
Όλοι σας είχατε ως κοινό σημείο αναφοράς την οδηγία 88/2003, την οδηγία δηλαδή που αποκαλεί «κανονικότητα» τις 13 ώρες εργασίας τη ημέρα!
Και επιτρέπει διάλειμμα για ανάπαυση μέσα στο 24ωρο, μέσα στη μέρα, 11 ώρες! 13 ώρες δουλειά και σερί 11 ώρες ύπνο, άντε κάτι και να τσιμπήσεις για φαγητό. Κοιμάσαι, δουλεύεις, τίποτα άλλο. Παύεις έτσι να λέγεσαι άνθρωπος. Ο καπιταλιστής σου επιτρέπει να ζεις, μόνο για να του βγάζεις εμπόρευμα - χρήμα. Κι από το πολύ χουβαρνταλίκι του προβλέπει έως και 12 συνεχόμενες μέρες εργασίας χωρίς ρεπό, χωρίς σταματημό!
Κάπως έτσι η “Ευρώπη των λαών”, η ΕΕ που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει να γίνει πιο φιλεργατική, πιο ανθρώπινη άνοιγε τις πύλες της κολάσεως, της “εργασιακής κόλασης”. Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται πως αυτές οι ενώσεις των καπιταλιστών μόνο χειρότερες μπορούν να γίνονται για τους λαούς.
Με την Ευρωπαϊκή Οδηγία, η εργασία και η ανάπαυση, μετριέται πλέον όχι στις 24 ώρες που έχει η μέρα αλλά σε “περίοδο αναφοράς” εβδομάδας ή και μηνών!
Το 2011 με το πρώτο μνημόνιο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε νόμο αυτή την οδηγία, σε πρώτη φάση για 10ωρη δουλειά.
Θέλετε να σας θυμίσουμε ποιοι ήταν οι εισηγητές και οι βουλευτές που την υπέγραψαν;
Κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σήμερα είναι κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Η κ. Ξενογιαννακοπούλου, ο κ. Ραγκούσης μαζί φυσικά με την κ. Κατσέλη τότε.
Κι αν αναγκαστήκατε τότε να θέσετε ως όρο για την εφαρμογή της, να προβλέπεται σε Συλλογική Σύμβαση των εργαζόμενων με τα σωματεία τους, το κάνατε για να ρίξετε μόνο στάχτη στα μάτια των εργαζομένων που εκείνη την περίοδο, βρέθηκαν μαζικά πάλι στους δρόμους του αγώνα.
Αφού λοιπόν κάνατε την βρώμικη δουλειά, αφού στρώσατε το έδαφος, αφού νομιμοποιήσατε στη συνείδηση των εργαζομένων τη λογική αυτή της “διευθέτησης”, τώρα παριστάνετε ότι διαρρηγνύετε τα ιμάτια σας για τη “διευθέτηση” της ΝΔ! Λες και υπάρχει καλή και κακή διευθέτηση!
Τι κάνει ακριβώς τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ; Αφαιρεί αυτό τον ελάχιστο αυτό όρο, της ύπαρξης συλλογικών συμβάσεων, καθιερώνει τη 10ωρη δουλειά, η οποία θα επιβάλλεται από τους εργοδότες, πλέον με ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Αυτό, σε πολύ απλά ελληνικά κ. Χατζηδάκη, δεν είναι η κατοχύρωση του 8ώρου, όπως κοροϊδεύετε, αλλά η πλήρης κατάργησή του.
Για πρώτη φορά αναγράφεται σε νομοσχέδιο το εξής εξωφρενικό: «ότι οι δύο επιπλέον ώρες πέραν του 8ωρου, δεν θα πληρώνονται, αλλά θα επιστρέφουν πίσω με άδειες και ρεπό όταν θα πέφτει η δουλειά μετά από βδομάδες και μήνες».
Ξέρετε τι θα είναι αυτές οι παραπάνω 2 ώρες δουλειά, οι οποίες δήθεν θα πληρώνονται σε ρεπό; “Δανεικά κι αγύριστα”! Έτσι το λέει απλά ο λαός μας. Όταν κι αν, το επιτρέψουν οι συνθήκες, δηλαδή οι δουλειές και τα κέρδη του μεγαλοεργοδότη τότε ναι, οι εργαζόμενοι θα παίρνουν και το ρεπό τους.
Σας ακούμε πώς το υπερασπίζεστε!
Λίγο ακόμα και θα μας πείτε ότι υπάρχουν και εργαζόμενοι που θεωρούν «δικαίωμά» τους το να δουλεύουν τζάμπα 10 ώρες τη μέρα, και πως τάχα, αυτό το δικαίωμα δεν θα πρέπει να τους το στερήσουμε!
Μήπως αυτοί οι εργαζόμενοι δεν θέλουν και καθόλου αμοιβή; Μήπως, δουλεύουν μόνο για την εμπειρία, όπως έλεγε και ένας τηλεοπτικός μαϊντανός σας;
Παραλίγο και θα μας πείτε, πως οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν καν να ψηφιστεί το νομοσχέδιό σας, ήδη κάνουν ουρές έξω από το γραφείο του προσωπάρχη για να υπογράψουν 10ώρη δουλειά!
Έχετε μάλιστα το θράσος να μας εγκαλείτε γιατί δεν θα το ψηφίσουμε γιατί, μας λέτε, να εμποδίσουμε μια νέα μητέρα να δουλεύει καθημερινά 10ωρα για να βλέπει τα παιδιά της έστω την Παρασκευή;
Για πείτε μας ακριβώς… Ποιο παιδί θέλει να βλέπει τη μάνα του κάθε Παρασκευή ή κάθε Σαββατοκύριακο και δεν θέλει να τη βλέπει κάθε μέρα, να διαβάζει μαζί της, να παίζει μαζί της, να περνάει ώρα μαζί της; Ποιο παιδί θέλει να βλέπει τη μάνα του εξοντωμένη, κουρασμένη, τσακισμένη;
Και τι νομίζετε ότι είναι η μητρότητα; Ένα πεταχτό φιλί για καληνύχτα;
Δεν ξέρω τι μυαλά κουβαλάτε κ. Χατζηδάκη, αλλά εμείς όσο περνάει από το χέρι μας δεν θα καταδικάσουμε καμιά μάνα, κανέναν πατέρα να μη βλέπει το παιδί του!
Γιατί αυτό θα γίνει και τις Παρασκευές, αλλά και τις Κυριακές που στέλνετε τους εργαζόμενους για δουλειά, αφού επιπλέον καταργείτε την κυριακάτικη αργία για δεκάδες κλάδους.
Και ενώ έχετε πει τόσα ψέματα, ανάμικτα βέβαια με πολλές ανοησίες, για να στηρίξετε τη 10ωρη δουλειά, την ίδια στιγμή, αυξάνετε τον αριθμό των νόμιμων υπερωριών από τις 120 -που ισχύει σήμερα- στις 150 ώρες!
Ταυτόχρονα ορίζετε ως ημερήσιο όριο νόμιμης υπερωρίας τις 3 ώρες, οι οποίες αν αθροιστούν στο οκτάωρο και στη μία ώρα υπερεργασίας φτάνουν τις 12 ώρες δουλειάς την ημέρα!
Δουλειά «ήλιο με ήλιο», με ό,τι αυτό σημαίνει για την υγεία των εργαζομένων.
Έχετε υπόψη σας την πρόσφατη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας; Ασφαλώς την έχετε γιατί την κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ.
Αποκαλύπτει ότι σε ανεπτυγμένες χώρες 745.000 πρόωροι θάνατοι, οφείλονται στην υπερεργασία, με βασικές αιτίες καρδιακά προβλήματα, εγκεφαλικά επεισόδια, επειδή εργαζόμενοι δούλευαν πάνω από 55 ώρες την εβδομάδα!
Η έρευνα εντοπίζει τις ηλικίες 45 με 65 χρόνων και αποκαλύπτει, ότι όσοι σε αυτή την ηλικία, εργάζονταν πάνω από 55 ώρες την βδομάδα, είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εγκεφαλικό και 17% παραπάνω πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακό έμφραγμα!
Ξέρετε πολύ καλά, ότι αυτή η αύξηση των ωρών, θα έρχεται στους εργοδότες ακόμα πολύ πιο φθηνά, στους οποίους, εδώ που τα λέμε, “κλείνετε το μάτι”, σαν να τους λέτε: Κάντε απολύσεις, διώξτε εργαζόμενους και κρατήστε με απλήρωτη δουλειά λιγότερους, όσες ώρες θέλετε, αφού η υπερωρία θα είναι τζάμπα για να βγάλετε και άλλα κέρδη που θέλετε!
Κι όλα αυτά τη στιγμή που η επίσημη ανεργία σκαρφάλωσε ξανά πάνω από το εκατομμύριο. Τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, βρίσκονται «διασωληνωμένοι στον αναπνευστήρα» των 534 ευρώ της αναστολής!
Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, και προκειμένου να στηριχτεί η ανάκαμψη και τα κέρδη μετά την πανδημία, δίνετε σήμα στους εργοδότες, ότι μπορούν εύκολα να ξεφορτωθούν προσωπικό, κάνοντας εύκολες και φθηνές απολύσεις, τους δίνετε κίνητρα δηλαδή.
Ακόμα και στην περίπτωση που δικαιωθούν οι εργαζόμενοι από τα δικαστήρια, δίνετε στον εργοδότη τη δυνατότητα, έναντι κάποιου αντιτίμου, να μην ξαναπροσλάβει τον απολυμένο.
Αυτά όμως που με θράσος ξεστομίζετε, υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν τα ακούν και για πρώτη φορά. Τα έχουν ζήσει δηλαδή, τα ζουν.
Μιλάω για τους εργαζόμενους στα μεγάλα ξενοδοχεία όλων των τουριστικών νησιών και της Χαλκιδικής, όπου ήδη εφαρμόζεται η διευθέτηση με συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η Ομοσπονδία των εργαζομένων στην οποία πλειοψηφούν οι δικές σας συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, της κυρίας Γεννηματά!
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν ώρες ατελείωτες στα πολυτελή ξενοδοχεία και κάνουν μήνες για να συνέλθουν μόλις τελειώσει η σεζόν. Τώρα με αυτό το νομοθετικό τερατούργημα θα το κάνουν και χωρίς πρόσθετη αμοιβή και χωρίς συλλογική σύμβαση!
Αυτή όμως η διευθέτηση, δεν πέρασε στα μεγάλα ξενοδοχεία της Αττικής και άλλων περιοχών της χώρας, δεν πέρασε αυτή η διευθέτηση, αλλά και σε άλλους κλάδους, όπου υπάρχουν σωματεία που συσπειρώνονται και συμπορεύονται με το ΠΑΜΕ και αγωνίζονται, υπογράφουν συμβάσεις προς όφελος των εργαζομένων.
Γι’ αυτό σήμερα, βγάζετε από τη μέση το εμπόδιο της συλλογικής σύμβασης.
Το νομοσχέδιο σας, δε νομιμοποιεί απλά τη ζούγκλα που ήδη ζουν όσοι δουλεύουν. Διαμορφώνει το ακόμα χειρότερο επόμενο στάδιο της δουλειάς.
Χωρίς κανένα δικαίωμα ούτε στην ανάπαυση, στην ψυχαγωγία, στην ξεκούραση, πολύ περισσότερο στην οργανωμένη διεκδίκηση και τη συμμετοχή στα κοινά.
Ακούσαμε τον Υπουργό Εργασίας να λέει πως “προχωράει μπροστά, με ένα νομοσχέδιο το οποίο εκσυγχρονίζει το εργατικό δίκαιο». Ότι «δίνει περισσότερες δυνατότητες, επιλογές, ευκαιρίες στον εργαζόμενο, δίνει παραπάνω δύναμη τελικά στον εργαζόμενο”.
Που τα πουλάτε αυτά κ. Χατζηδάκη; Στα σαλόνια της τάξης σας;
Ξέρετε πολύ καλά, πως το εργατικό δίκαιο κάτω φυσικά παλιότερα και από την πίεση που ασκούσε το εργατικό κίνημα με τους αγώνες του αλλά και κάτω από την επίδραση των κατακτήσεων που υπήρχαν στους εργαζόμενους στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, στις “πάλαι ποτέ” όριζε τη σχέση εργαζόμενου – εργοδότη, ως σχέση ανισότιμη, αυτό το εργατικό δίκαιο. Προστάτευε με μια έννοια τον εργαζόμενο.
Σήμερα ακόμα κι αυτό το στοιχειώδες το αναιρείτε. Γενικεύοντας τις ατομικές συμβάσεις θεωρείτε ότι μπορεί η σχέση εργαζόμενου – εργοδότη να είναι μια σχέση ισότιμη. Όλα τα ανάγετε στην ατομική ευθύνη και στην δήθεν ελεύθερη βούληση του εργαζόμενου! Όμως στους χώρους δουλειάς δεν επικρατεί η ελεύθερη βούληση των εργαζόμενων, επικρατεί η «ελεύθερη βούληση» του εργοδότη: Η εντολή του εργοδότη!
Δηλαδή, εδώ που τα λέμε:
Μία καθαρίστρια, σε ένα εργολαβικό συνεργείο που θα διαπραγματευτεί μόνη της με τον εργολάβο, για να δουλέψει 10 ώρες την ημέρα χωρίς πρόσθετη αμοιβή, αυτή “ελεύθερα” θα επιλέξει;
Ένας νέος εργαζόμενος που του λένε ή θα κάνεις αυτά που απαιτεί η επιχείρηση ή περιμένουν πολλοί ακόμα απ’ έξω, ελεύθερα θα επιλέξει;
Μια εργαζόμενη μητέρα, με τηλεργασία, ελεύθερα θα αποφασίσει να κλείσει την κάμερά της και να μην απαντήσει στο τηλέφωνο ή στο e-mail του αφεντικού;
Μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός για να στηρίξει το νομοσχέδιο λέει, πως αυτό “θα δώσει δύναμη στον εργαζόμενο και πως οι εργαζόμενοι στις διανομές θα έχουν περισσότερα δικαιώματα”!
Δεν ξέρουμε αν έχετε ρωτήσει τα νέα παιδιά που εργάζονται πάνω στα δίκυκλα, είτε delivery, είτε στις ταχυμεταφορές…
Αλλά να σας ενημερώσουμε ότι ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους χώρους, μετρούν δεκάδες εργατικά ατυχήματα, έχουν θρηνήσει νεκρούς συναδέλφους τους.
Η εντατικοποίηση έχει χτυπήσει κόκκινο με 10ωρα και 12ωρα πάνω στις 2 ρόδες, που εσείς τώρα έρχεστε να τα μονιμοποιήσετε και να δώσετε παραπέρα ελευθερία στην ασυδοσία της εργοδοσίας, ώστε να τους εξαναγκάζει και με τη βούλα να δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ…
Τι θα λύσει η ψηφιακή κάρτα που μας την κοπανάτε ως «φάρμακο δια πάσαν νόσον»; Και μάλιστα επικαλείστε εργαζόμενους που εργάζονται με τις πλέον ευέλικτες σχέσεις και με ωρομίσθιο 2 με 3 ευρώ…
Μήπως η ψηφιακή κάρτα θα λύσει την έλλειψη των μέτρων προστασίας, όταν εκτός από τα ακανόνιστα και τα ατελείωτα ωράρια, εκτός από την εξάντληση, εργάζονται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, όταν έχει καύσωνα, βρέχει, όταν χιονίζει;
Θα λύσει η ψηφιακή κάρτα και το νομοσχέδιο σας, την πλήρη ασυδοσία που έχει η εργοδοσία όταν τους ζητά να πληρώνουν από την τσέπη τους, τη βενζίνη, τη συντήρηση των μηχανών τους, τον εξοπλισμό τους δηλαδή με λίγα λόγια την ίδια την ασφάλειά τους;
Θα λύσει μήπως η ψηφιακή κάρτα τον εξαναγκασμό που υπάρχει στους χώρους δουλειάς για να υπογράφουν σε κενό χαρτί τους όρους δουλειάς, ώστε να μπορούν να έχουν και την επόμενη μέρα μεροκάματο;
Θα λύσει τα πάγια αιτήματά τους για την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά, για να έχουν σταθερό εργάσιμο χρόνο, για να μην πληρώνουν τον εξοπλισμό και τα έξοδα συντήρησης, για να έχουν περιορισμένη ακτίνα κίνησης;
Όχι απλά δεν τα λύνει, αλλά με τις ανατροπές του αιώνα που φέρνει, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τη θέση χιλιάδων νέων εργαζόμενων που δουλεύουν ευέλικτα, κακοπληρωμένα, τους αφήνει εντελώς ανυπεράσπιστους, μπροστά στα συμφέροντα των εργοδοτών τους.
Φυσικά, δεν θα μπορούσατε να νομοθετήσετε τις ανατροπές του αιώνα, χωρίς να πάρετε μέτρα για να περιορίσετε τη συνδικαλιστική δράση, να δώσετε ένα ακόμα χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας.
Ας είναι καλά ο ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τη μισή δουλειά για να έρθετε εσείς τώρα να ολοκληρώσετε.
Έλεγε τότε ο κ. Τσακαλώτος όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε τους περιορισμούς στην απεργία: “Κάθε εμπόδιο για καλό”!
Αναρωτιόμαστε: Μήπως τώρα που τα εμπόδια στην απεργία είναι ακόμα μεγαλύτερα, είναι ακόμα καλύτερα για τους εργαζόμενους;
Τώρα μ' αυτό το νομοσχέδιο η δράση των συνδικάτων είναι κάτι σαν “εγκληματική ενέργεια” και η απεργία γίνεται πλέον ή θέλετε να την κάνετε μια “συμβολική πράξη”.
Γιατί βάζετε στο στόχαστρο την απεργία; Για να μην «ταλαιπωρείται ο κόσμος από μειοψηφίες» όπως λέτε;. Σε καμιά περίπτωση!
Το κάνετε, για να μπορεί μια μειοψηφία αυτής της χώρας, μια χούφτα εκμεταλλευτές, να ταλαιπωρούν ελεύθερα κι ανενόχλητα τους πολλούς, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου.
Βάζετε στο στόχαστρο το δικαίωμα της απεργίας, γιατί ξέρετε ότι απεργία δεν είναι μόνο οι δεκάδες χιλιάδες που διαδηλώνουν με τα σωματεία τους.
Απεργία είναι η μηχανή που σβήνει, η πύλη που μένει κλειστή στο εργοστάσιο, το ρολό που κατεβαίνει στο πολυκατάστημα, ο σβηστός υπολογιστής, το γραφείο που μένει άδειο στην επιχείρηση, το καράβι που μένει δεμένο στο λιμάνι. Κι αυτό είναι που πονάει εσάς αλλά κυρίως αυτούς που εκπροσωπείτε: Τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομηχάνους, μεγαλοξενοδόχους.
Η απεργία δεν είναι οι δρόμοι που κλείνουν για να ΄χουν να λυσάνε κάποιοι πληρωμένοι στα κανάλια όλων αυτών.
Η απεργία είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων για να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, τα δικαιώματά τους. Κι εσείς θέλετε να το κάνετε μια συμβολική ενέργεια.
Δεν σας τα είπανε καλά.... Εδώ δεν είναι Ιαπωνία, όπου οι εργαζόμενοι απεργούν υποτίθεται, δουλεύοντας, βγάζοντας παραγωγή και κέρδη φυσικά για τον καπιταλιστή, φορώντας μόνο ένα περιβραχιόνιο στο μπράτσο.
Βάζετε νέα πρόσθετα εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία.
Επιβάλετε την ηλεκτρονική ψηφοφορία, σε συνδυασμό με παλιότερη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ, περί υποχρεωτικής συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση, που για απεργία θα αποφασίζει τουλάχιστον το 50% των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου.
Έχετε πραγματικά πολύ μεγάλο θράσος! Όταν εσείς οι ίδιοι ψηφίσατε εκλογικό νόμο για τους δήμους και τις περιφέρειες που δίνετε στην πρώτη δύναμη τα 3/5 των δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων, χωρίς να υπολογίζεται και το μεγάλο ποσοστό αποχής!
Όταν από την πρώτη Κυριακή με 43% θα εκλέγεται περιφερειάρχης ο οποίος θα διαχειρίζεται και δισεκατομμύρια και θα καθορίζει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Πώς και ξεχνάτε αλήθεια, ότι η ίδια η κυβέρνησή σας έχει πάρει πλειοψηφία σήμερα στη βουλή, πήρε πλειοψηφία και έχει εκλεγεί με λιγότερο από 40% όσων πήγαν να ψηφίσουν, ποσοστό που στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρότερο βέβαια, αν συνυπολογίσουμε και την αποχή, στο σύνολο δηλαδή του λαού, των εγγεγραμμένων στους καταλόγους; Εάν δηλαδή για την κορυφαία δημοκρατική κατ΄ εσάς διαδικασία, προβλέπατε ότι προβλέπεται σήμερα για απλούς εργαζόμενους που ζητάν ένα το δίκιο τους, θα βρισκόσασταν σήμερα στρογγυλοκαθισμένοι στα έδρανα της κυβέρνησης, στις καρέκλες σας, να κουνάτε το δάχτυλο στο λαό και στους εργαζόμενους πώς θα ψηφίζουν;
Δεν απαντάτε γιατί δεν μπορείτε να απαντήσετε επί της ουσίας. Ψελλίζετε μόνο ότι το δημοκρατικό πολίτευμα έχει νόμους, όπως είναι πχ και οι εκλογικοί νόμοι που διαμορφώνουν τις πλειοψηφίες και πρέπει να το τηρούμε!
Ακριβώς αυτό σας λέμε: Ότι αυτούς τους νόμους σας, τους ψηφίζει μια σαθρή μειοψηφία. Οι 158 βουλευτές που στην πραγματικότητα ακόμα και της αστικής δημοκρατικής τάξης, δεν εκπροσωπούν πάνω από 90 βουλευτές, αφού τόσοι αναλογικά είναι το 30% που πραγματικά και ουσιαστικά εκπροσωπείτε, εκπροσωπούσατε στο λαό τον Ιούλιο του 2019 με βάση τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους…
Αυτή είναι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σας!
Και το πάτε παραπέρα. Θέλετε να επιβάλλετε σε σωματεία, να μετρούν και οι ψήφοι όσων ψηφίζουν εξ αποστάσεως.
Εδώ το πρόβλημα βρίσκεται, όπως και σε όλες βέβαια τις ανάλογες περιπτώσεις της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας, στο ποιος διασφαλίζει ότι εργαζόμενοι δεν θα ψηφίζουν, για παράδειγμα, από το γραφείο του διευθυντή, του προϊσταμένου τους, με τον ίδιο πάνω από το κεφάλι τους, ή ότι δεν θα ψηφίζει ακόμα και ο ίδιος ο διευθυντής για τους ίδιους;
Αλλά και αυτό ακόμα το απογειώνετε με το νόμο:
Ακόμα και αν οι εργαζόμενοι ξεπεράσουν όλα αυτά τα τεράστια εμπόδια, και αποφασίσουν απεργία, τότε σειρά έχουν οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, αφού με το ν/σ απαγορεύετε ακόμα και τη φυσική παρουσία συνδικαλιστών έξω από τους τόπους δουλειάς τη μέρα απεργίας, για να περιφρουρήσουν τη δημοκρατικά και πλειοψηφικά όπως λέτε παρμένη απόφασή τους.
Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Σημαίνει ότι οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα μπορούν με απειλές, εκβιασμούς, τραμπουκισμό από τα μαντρόσκυλά τους να φέρνουν απεργοσπάστες για να σπάνε την απεργία αλλά το σωματείο δεν θα μπορεί να το αποτρέψει.
Προετοιμάζετε λοιπόν την επόμενη μέρα, με απεργούς να σέρνονται στα δικαστήρια, με την εργοδοτική και κρατική βία να σμπαραλιάζει κάθε έννοια συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Ανοίγετε το δρόμο για τη δράση σκοτεινών κύκλων, που θα δρουν προβοκατόρικα και οι ενέργειές τους θα χρεώνονται στα συνδικάτα.
Ήδη κάποιοι εργοδότες, άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, έχουν αρχίσει να στρατολογούν τέτοιου είδους τάγματα εφόδου, από τα ορφανά της εγκληματικής ΧΑ και άλλους μαύρους φασιστές σκοταδιστές και ανορθολογιστές, αρνητές των πάντων που διαδηλώνουν ενάντια στα εμβόλια, και τους στρέφουν ενάντια σε αγωνιστές που διεκδικούν τη ζωή και τα δικαιώματά τους. Ολική επιστροφή στο 1900 και πιο πριν!
Θέλετε να βγάλετε στην «παρανομία» το απεργιακό δικαίωμα και να νομιμοποιήσετε την απεργοσπασία. Αυτό κι αν είναι εκσυγχρονισμός!
Το αντεργατικό νομοσχέδιο που σήμερα ετοιμάζεστε να ψηφίσετε, είναι ένα νομοσχέδιο μας είπε ο υπουργός εργασίας “της σύγχρονης εποχής”!
Αν ήταν έτσι, τότε γιατί οι όροι δουλειάς γυρνούν έναν αιώνα πίσω, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε σκλάβους τον 21ο αιώνα;
Με αύξηση αντί για μείωση του χρόνου εργασίας, με δουλειά από “ήλιο σε ήλιο”, με συνδικαλιστικές διώξεις και απεργοσπασία;
Στη σύγχρονη εποχή της τεράστιας ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, σύγχρονο είναι να μειώνεται ο χρόνος εργασίας, σύγχρονο είναι το 7ωρο, 5θήμερο, 35ωρο.
Σύγχρονο είναι να εξασφαλίζεται δουλειά για όλους με ικανοποιητικούς όρους αμοιβής και δικαιώματα και όχι να γυρνάμε σε συνθήκες δουλειάς του μεσαίωνα.
Γι’ αυτό το έκτρωμά σας θα μείνει στα χαρτιά όπως και τόσοι άλλοι άδικοι νόμοι πριν απ’ αυτό.
