14 Απρ 2024


Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
 
Όπως καταλαβαίνετε κάπως διαφορετικά θα ξεκινούσα σήμερα την ομιλία μου για την παρουσίαση του  ψηφοδελτίου του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές. Οι συνθήκες όμως δεν το επιτρέπουν.
Χθες μέσα στη νύχτα είχαμε, όπως ξέρετε, την αναμενόμενη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, ως αντίποινα στην εγκληματική επίθεση του ισραηλινού κράτους στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό της Συρίας, με νεκρούς ιρανούς αξιωματούχους. Αυτή η εξέλιξη συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου στην Μέση Ανατολή που μπορεί να πάρει τρομακτικές διαστάσεις σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ και των συμμάχων του κατά του Ιράν.
Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή ότι η ισραηλινή κατοχή και η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι ισραηλινές επιθέσεις στην Συρία και το Λίβανο, καθώς επίσης οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ερυθρά Θάλασσα, διαμορφώνουν τους όρους για γενίκευση του πολέμου. Οι λαοί της περιοχής, μαζί και ο λαός μας, είναι στη δίνη μεγάλων κινδύνων.
  Η Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και τη συνενοχή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, είναι μπλεγμένη μέχρι το λαιμό σε δύο ταυτόχρονους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, με οδυνηρές συνέπειες.
Λέμε και από αυτό το βήμα: η κυβέρνηση της ΝΔ, εδώ και τώρα να αποσύρει τη στήριξη της στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις και υποδομές, να επιστρέψει η Φρεγάτα «Ύδρα» από την επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ της ΕΕ στην Ερυθρά Θάλασσα.
  Ο λαός να μην αποδεχθεί να γίνει «κρέας για τα κανόνια» των ιμπεριαλιστών, για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, να καταδικάσει αποφασιστικά την κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα άλλα ΝΑΤΟϊκά, ευρωατλαντικά κόμματα, να δώσει δύναμη στο ΚΚΕ που παλεύει με συνέπεια για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, αποτινάζοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα που γεννάει πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.

Φίλες και φίλοι,

Παρουσιάζουμε σήμερα τους 42 αγωνιστές και αγωνίστριες υποψήφιους που απαρτίζουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τη μάχη των ευρωεκλογών της 9ης Ιούνη.
Μια μάχη που θα δώσουμε όλες και όλοι μαζί, χέρι-χέρι, μέλη, στελέχη, φίλοι του ΚΚΕ, άνθρωποι που συμπορεύονται χρόνια μαζί μας ή άλλοι που έκαναν το βήμα μόλις πρόσφατα, καθώς και πολλοί ακόμα σε ολόκληρη τη χώρα, με τους οποίους έχουμε συναντηθεί και έχουμε χτίσει δεσμούς, μέσα στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες.
Μια μάχη που θα τη δώσουμε ακούραστα, με όλες μας τις δυνάμεις.
- Γιατί σε αυτές τις ευρωεκλογές κρίνεται η ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της ΕΕ και της στρατηγικής του κεφαλαίου.
- Κρίνεται κυρίως το πόσο πιο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ και πόσο πιο αποδυναμωμένα θα είναι συνολικά όλα τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, είτε αυτά βρίσκονται στην κυβέρνηση, είτε στην συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση!
- Κρίνεται το πόσο θα δυναμώσει ο αγώνας για την πραγματική και ρεαλιστική διέξοδο από το φαύλο κύκλο της εκμετάλλευσης και της αδικίας, των πολέμων και της φτώχειας.
Πραγματική και ρεαλιστική διέξοδος προς όφελος του λαού υπάρχει και βρίσκεται στην πολιτική και το ανατρεπτικό πρόγραμμα του ΚΚΕ. Με τον λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, με τα κλειδιά της ανάπτυξης και της οικονομίας στα δικά του χέρια, σε μία κοινωνία απαλλαγμένη από τις επικίνδυνες δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Όσο και αν κάποιοι μιλώντας για τις ευρωεκλογές μιλάνε για “χαλαρή ψήφο”, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Γιατί καθόλου “χαλαρά” δεν είναι, άλλωστε, όλα αυτά που μας έρχονται ως κατευθύνσεις από την ΕΕ, από το ευρωκοινοβούλιο και αποτελούν το 90% των νόμων που ψηφίζονται στη συνέχεια από τις κυβερνήσεις και τα άλλα κόμματα στη χώρα μας.
Είναι μια πραγματικότητα και έτσι πρέπει να αποτυπωθεί στην εργατική λαϊκή συνείδηση και ψήφο: Πίσω από όλα τα μεγάλα προβλήματα του λαού, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας. Πίσω από τους πλειστηριασμούς των λαϊκών κατοικιών, πίσω από την έλλειψη πραγματικής πολιτικής προστασίας, όπως και πίσω από το έγκλημα των Τεμπών, βρίσκεται η ΕΕ και οι πολιτικές της κατευθύνσεις, τις οποίες υλοποιεί μέχρι κεραίας σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως πριν οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Και όταν δεν τις υλοποιούν ως κυβερνήσεις, τις στηρίζουν ως αντιπολίτευση!
Ας πάψουν να παίζουν παιχνίδια σε βάρος του λαού και της νεολαίας! Χρειάζεται να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!
Και τι εννοούμε συγκεκριμένα;
- Οδηγία της ΕΕ αποτελεί το “ξεχείλωμα” του εργάσιμου χρόνου, με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του επιχειρηματία - εργοδότη. Για παράδειγμα ο νόμος Γεωργιάδη, για τη δουλειά μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, σε περισσότερους από έναν εργοδότες, όπως και ο νόμος Χατζηδάκη για τη 10ωρη εργασία και τις υπερωρίες που υποτίθεται ότι “πληρώνονται” με ρεπό!
- Πολιτική της ΕΕ είναι, φυσικά, η ΚΑΠ που ωθεί τη φτωχή αγροτιά στο ξεκλήρισμα για να συγκεντρώνεται η γη σε λίγα χέρια.
- Πολιτική της ΕΕ είναι τα Χρηματιστήρια Ενέργειας, η δήθεν “πράσινη” μετάβαση, που οδηγεί σε πανάκριβο ρεύμα και άλλα προϊόντα, την ώρα που το περιβάλλον παραμένει απροστάτευτο από την πολιτική του κέρδους που το καταστρέφει.
- Οδηγία και πολιτική της ΕΕ είναι να μη γίνονται τα αντιπλημμυρικά έργα που έχει ανάγκη ο λαός, αλλά να γίνονται μόνο όσα είναι συμβατά με το κριτήριο του κόστους - οφέλους, δηλαδή να κοστίζουν λιγότερο από τις αποζημιώσεις που θα δώσει το κράτος σε περίπτωση καταστροφών, αλλιώς λένε στο λαό προτιμότερο να πνιγείς, να καταστραφείς...
- Οδηγία και πολιτική της ΕΕ είναι η αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων, η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στο πλαίσιο του ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά και η συνολική εμπορευματοποίηση του δημόσιου πανεπιστήμιου.
- Πολιτική της ΕΕ είναι η απελευθέρωση και η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, που βήμα το βήμα οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών.
- Πολιτική της ΕΕ είναι η εμπλοκή της σε πολέμους όπως στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία και αλλού.
Και βέβαια, όλες αυτές οι οδηγίες, οι κατευθύνσεις, δεν “πέφτουν από τον ουρανό”.
Τις συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων στις Συνόδους Κορυφής. Από την ακροδεξιά Μελόνι της Ιταλίας, τη “φιλελεύθερη” ΝΔ στην Ελλάδα, τον “προοδευτικό” Σάντσεθ στην Ισπανία, μέχρι την κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία.
Και μετά τις ψηφίζουν όλες οι Ευρωομάδες στις οποίες συμμετέχουν τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα στο ευρωκοινοβούλιο, πότε όλοι μαζί και πότε σε διάφορους συνδυασμούς.
Για να το πούμε απλά: Τα περισσότερα από αυτά που ψηφίζονται ως νόμοι και εφαρμόζονται στη χώρα μας, τα έχουν ήδη ψηφίσει από πριν στο ευρωκοινοβούλιο, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση σε επίπεδο ΕΕ.
Και αν μέσα στην ελληνική Βουλή, προσπαθούν κάποιες φορές να κρατήσουν τα προσχήματα, κοροϊδεύοντας το λαό, προσπαθώντας να του ρίξουν στάχτη στα μάτια, τα στοιχεία από τις ψηφοφορίες στο ευρωκοινοβούλιο την τελευταία 5ετία τους αποκαλύπτουν:
-Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 75% των ψηφοφοριών!
-Το ΠΑΣΟΚ έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 93% των ψηφοφοριών!
-Η Ελ. Λύση έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 54,3% των ψηφοφοριών!
-ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά έχουν τοποθετηθεί με την ίδια ψήφο στο 70% των ψηφοφοριών!
Μέσα στις παραπάνω ψηφοφορίες, συμπεριλαμβάνονται, φυσικά, και αυτές που δίνουν το “πράσινο φως” στην εμπλοκή της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στη στήριξη του κράτους του Ισραήλ που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό.
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωβουλευτές που είναι σήμερα στη Νέα Αριστερά και την Ελληνική Λύση, στήριξαν ψήφισμα που έδωσε άλλοθι, με την ανιστόρητη θέση περί δήθεν “δικαιώματος στην αυτοάμυνα” στο κράτος - κατακτητή του Ισραήλ για να συνεχίζει να εξοντώνει τον Παλαιστινιακό λαό, με τους αμάχους θύματα, τα περισσότερα παιδιά να έχουν ξεπεράσει μέσα σε λίγους μήνες τις 35.000.
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά, υπερψήφισαν την αποστολή όπλων στο αντιδραστικό καθεστώς Ζελένσκι, εμπλέκοντας τη χώρα μας στο μακελειό ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία!
Και μετά έρχονται και στήνουν τις “κοκορομαχίες” τους για κάθε δευτερεύον ζήτημα ή για διάφορα κουτσομπολιά, για να παγιδέψουν τον κόσμο, ότι δήθεν έχουν τεράστιες διαφορές και να τον εγκλωβίσουν έτσι ξανά στις διάφορες παραλλαγές της παρόμοιας πολιτικής τους.
Γι’ αυτό, σε τελική ανάλυση, οι διαφορές τους καταλήγουν στο αν ο ένας έχει στην κατοχή του το σπίτι του Βολταίρου και 41 ακίνητα και αν ο άλλος αγόρασε σπίτι 2 εκατομμυρίων ευρώ στο Κολωνάκι, και το φλεξάρει κιόλας στον λαό που στενάζει οικονομικά...
Βέβαια, εκτός από αυτά που έχουν ήδη στηρίξει, ψηφίσει και υλοποιήσει, υπάρχει και το κοινό τους κυβερνητικό πρόγραμμα, που θα υλοποιήσουν από κοινού τα επόμενα χρόνια και στη χώρα μας.
Ο τίτλος του είναι: “Νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο” της ΕΕ. Αυτό είναι το κοινό πρόγραμμα όλων των άλλων κομμάτων του κατεστημένου!
Κι αυτό το πρόγραμμα, έρχεται να κλιμακώσει την πολιτική που έχει οδηγήσει σήμερα 2,6 εκατομμύρια ανθρώπους στην χώρα μας, στα πρόθυρα της φτώχειας και της εξαθλίωσης, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Φέρνει όμως και νέα σκληρά μέτρα, που σωρεύονται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Στον πυρήνα του προγράμματος βρίσκονται:
- Η κλιμάκωση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2% του ΑΕΠ.
- Η παραπέρα καθήλωση των μισθών.
- Η ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών νοικοκυριών με «πράσινα» χαράτσια.
- Η ένταση των πλειστηριασμών και των απειλών για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.
Προβλέπει ακόμα ότι οποιαδήποτε νέα κρατική δαπάνη θα απαιτεί μόνιμα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει, είτε «πάγωμα» και μείωση των κρατικών δαπανών, ακόμα και για στοιχειώδεις ανάγκες, είτε έκτακτη φορολογία στον λαό για παροχές - ψίχουλα και ξαναμοίρασμα της φτώχειας.
Το διακύβευμα των ευρωεκλογών, λοιπόν, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι απλό, σαφές και αμείλικτο:
Σε όλα τα παραπάνω και σε πολλά ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, ο λαός και η νεολαία θα πουν “ναι, συμφωνούμε, προχωρήστε”; Ή θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης, αντίθεσης και θα πουν «ως εδώ, δεν σας νομιμοποιώ με την ψήφο μου για να συνεχίσετε αυτά τα εγκλήματα σε βάρος μου»;
Και όποιος αποφασίσει να κάνει το δεύτερο, πρέπει να ξέρει ότι αυτό, μπορεί να γίνει μόνο με ψήφο στο ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ είναι ο γνήσιος, ο σταθερός, ο διαχρονικός και αταλάντευτος αντίπαλος της ΕΕ και της πολιτικής της.
Κι ας προσπαθούν ορισμένοι να παραπλανήσουν, ρωτώντας δήθεν πονηρά, γιατί το ΚΚΕ ζητάει ψήφο στις ευρωεκλογές, αφού είναι αντίθετο στην ΕΕ;
Μα, ακριβώς γι’ αυτό τη ζητάει!
Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να αποκαλύπτει την ΕΕ και την πολιτική της, να ενημερώνει πλατιά τον ελληνικό λαό, και να μπαίνει μπροστά στον αγώνα για να αντιπαλέψει την αρνητική για το λαό πολιτική της!
Και γι’ αυτό το ΚΚΕ πρέπει να ενισχυθεί, ειδικά στις ευρωεκλογές.
Οποιαδήποτε άλλη ψήφος, σημαίνει έγκριση αυτής της πολιτικής που μας έχει φέρει στα σημερινά αδιέξοδα.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Ο κ. Μητσοτάκης ζητάει ψήφο στη ΝΔ για να διασφαλιστεί η σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για να έχει, όπως λέει, περισσότερη ορμή να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές του μεταρρυθμίσεις!
Αυτά, όμως, περισσότερο ως απειλές πρέπει να ακούγονται από τον λαό…
Αν έκανε όσα έκανε μέσα στους τελευταίους εφτά μήνες, σκεφτείτε τι έχει να κάνει στη συνέχεια, αν τον επιβραβεύσει ο λαός στις ευρωεκλογές…
Γιατί η σταθερότητα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν είναι, ούτε σημαίνει καμιά σταθερότητα για τον ελληνικό λαό, αλλά περισσότερη αστάθεια στη ζωή του.
Σημαίνει, να μην ξέρει ο εργαζόμενος, πώς θα βγάλει τον μήνα, με τον μισθό που τελειώνει στις 15.
Να μην ξέρει ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας, πώς θα πληρώσει τον φόρο για ένα εισόδημα που δεν είχε.
Να μην ξέρει ο αγρότης αν θα μπορέσει να καλλιεργήσει και του χρόνου.
Σημαίνει τα νέα παιδιά, τα νέα ζευγάρια, να μην μπορούν να σχεδιάσουν το αύριο.
Ας αναλογιστούμε ακόμα, ότι όλα τα εγκλήματα που μας συγκλόνισαν τα τελευταία χρόνια, με μεγαλύτερο το έγκλημα των Τεμπών, έγιναν, σε συνθήκες απόλυτης πολιτικής σταθερότητας… Μέσα λοιπόν σε αυτή την πολιτική σταθερότητα θρηνήσαμε 57 αθώες ψυχές!
Και με την ευκαιρία: Όσο και να χτυπιέται ο κ. Μητσοτάκης, όσους όρκους και να πάρει, είναι ταυτισμένος, αυτός και η κυβέρνησή του, με τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Μια συγκάλυψη που ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Μερίδιο στη συγκάλυψη έχουν οπωσδήποτε και τα υπόλοιπα κόμματα!
Γιατί, ποιος έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση της ΝΔ να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα, να μιλάει για «ένα ανθρώπινο λάθος», προκειμένου να βγάλει λάδι την πολιτική της απελευθέρωσης της ΕΕ, της ιδιωτικοποίησης στους σιδηροδρόμους, με το κομμάτιασμα του ΟΣΕ, την μείωση του προσωπικού, την εγκατάλειψη των υποδομών ασφάλειας γιατί κοστίζουν;
Δεν ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που υλοποίησαν μέχρι κεραίας την ίδια πολιτική, που υπαγόρευε μάλιστα η «αγία τους οικογένεια», η ΕΕ, που όλοι έτρεξαν να ξεπλύνουν;
Λογικό γι’ αυτούς είναι, αφού ευρωεκλογές έχουμε και η αντίθεση απέναντι στην ΕΕ μεγαλώνει και φοβούνται μη τους πάρει και τους σηκώσει…
Την ίδια ώρα, το ΚΚΕ κατάφερε με τη στάση και τη δράση του, η κυβέρνηση της ΝΔ, ένα χρόνο μετά, να απολογείται για το έγκλημα στα Τέμπη, απ’ το οποίο πίστευε ότι θα τη βγάλει καθαρή!
Και δεν είναι μόνο η πρόταση στη βουλή για εξεταστική επιτροπή και όσα τερατώδη για τις ευθύνες όλων τους, αποκαλύφτηκαν.
Είναι και η μεγαλειώδης απεργία στις 28 Φλεβάρη, ένα χρόνο μετά το έγκλημα, απεργία που παίρνει τη θέση της δίπλα στις μεγαλύτερες απεργιακές μάχες των τελευταίων χρόνων.
Είναι η ακούραστη δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, παντού, που συμβάλει ώστε να γραφτεί στην εργατική - λαϊκή συνείδηση ότι οι πραγματικοί ένοχοι και οι αιτίες γι’ αυτό το έγκλημα και για όλα τα εγκλήματα, είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους που όλες αυτές οι κυβερνήσεις και τα κόμματα τους υπηρετούν.
Αυτό, λοιπόν, που πραγματικά κρίνεται για τον λαό, είναι η σταθερότητα και η ενδυνάμωση της μαχητικής αντιπολίτευσης, της αμφισβήτησης, της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, την ΕΕ, το κεφάλαιο.
Και όπως αποδείχθηκε περίτρανα τους προηγούμενους μήνες - όσο κάποιοι αναρωτιόνταν αν υπάρχει αντιπολίτευση ή την έψαχναν από εδώ και από εκεί…- την πραγματική αντιπολίτευση την έκανε ο λαός, η νεολαία, το κίνημά τους, στους αγώνες, στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα αγροτικά μπλόκα, στα πανεπιστήμια.
Αυτοί ήταν οι μόνοι που στρίμωξαν κυριολεκτικά την κυβέρνηση της ΝΔ.
Και η ενδυνάμωση αυτών των αγώνων είναι το μόνο που φοβάται. Φοβάται όταν βλέπει μπροστά στα μάτια της αυτό το ποτάμι του λαού και της νεολαίας.
Είδε πως εκεί συναντήθηκαν οι απεργοί εργάτες με τους βιοπαλαιστές αγρότες των μπλόκων, που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους, με τους φοιτητές που για μήνες κουρέλιασαν το νομοσχέδιό της για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Και όλοι αυτοί ενώθηκαν κάτω από ένα σύνθημα: «Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Άρα η μόνη ψήφος που φοβάται η κυβέρνηση της ΝΔ και το σύστημα στις ευρωεκλογές, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.
Γιατί εκεί, μέσα στους αγώνες για το δίκιο, για τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, θα κατατεθεί αυτή η ψήφος από την επόμενη μέρα.
Εκεί, δηλαδή, που μπορεί ο καθένας και η καθεμιά, από την πείρα του να δει, ποιος είναι μαζί του και ποιος απέναντι…
Ποιος υπηρετεί αυτό το σάπιο σύστημα, που δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα αδιέξοδα στη ζωή του και ποιος όχι…
Ποιος πετάει δήθεν αντισυστημικές κορώνες και παριστάνει πως τα βάζει με το κατεστημένο και την αδικία και ποιος ειλικρινά αγωνίζεται στο πλευρό του…
Και πραγματικά γελάνε κι οι πέτρες, όταν ακούνε πότε τον Κασσελάκη, πότε τον Βελόπουλο να παριστάνουν τους «αντισυστημικούς»! Αλλά η κωμωδία απογειώνεται όταν ακούνε μετά και τον κ. Μητσοτάκη να μιλάει για «τον κίνδυνο ενός νέου αντισυστημισμού», τον οποίο, μάλιστα, τον βλέπει στον κ. Κασσελάκη και τον κ. Βελόπουλο….
Δεν λέμε… Επιλέγει βολικούς για τον ίδιο και το σύστημά του, δήθεν αντίπαλους! Δύο μεγαλοεπιχειρηματίες - έτσι τουλάχιστον παρουσιάζουν τους εαυτούς τους, εμείς δεν παίρνουμε και όρκο - αλλά κυρίως δυο πολιτικά πρόσωπα που εκπροσωπούν κόμματα με τη συγκεκριμένη μέχρι τα μπούνια συστημική πολιτική…
Αντισυστημικός ο αμερικανόφερτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί και να βρεις και τη φωτογραφία του σε λεξικό, δίπλα στη λέξη καπιταλιστικό σύστημα; Πόσο αντισυστημικός μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος έφτασε να δηλώνει πως “το ΝΑΤΟ είναι ιερή αμυντική συμμαχία”; Ούτε βουλευτής της ΕΡΕ της δεκαετίας του ΄50 να ήταν!
Όσο για τον κ. Βελόπουλο, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, όταν δεν καταντάνε κωμικά…
Απλά γιατί, αντισυστημικός δεν είναι αυτός που κλείνει σε όλες τις πτώσεις τη λέξη ολιγαρχία από το βήμα της Βουλής, ενώ στην πραγματικότητα την υπηρετεί, αλλά αυτός που την πολεμάει στην πράξη παντού. Κι ο Βελόπουλος ψάχνει μόνο για ψηφαλάκια και λοιδορεί τους αγώνες του λαού και της νεολαίας μας.
Είναι προφανές ότι αυτά τα ψευτοδίπολα βολεύουν και τις δύο μεριές, γι’ αυτό και ο κ. Μητσοτάκης δίνει σε αυτούς τους αντιπάλους του χαρακτηριστικά που δεν έχουν.
Άλλωστε επανειλημμένα έχουμε πει ότι εάν δεν υπήρχαν Κασσελάκης και λοιποί μάλλον θα έπρεπε να τους εφεύρει.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο, πριν ήταν τραγωδία, τώρα κωμωδία.
Η ΝΔ ζητάει ψήφο για να έχει, λέει, δύναμη και να εκπροσωπήσει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο που και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα δεν είναι εκπρόσωποι γενικά της χώρας και πολύ περισσότερο των λαϊκών συμφερόντων, αλλά της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ και του εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου.
Από την άλλη, τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά, δεν χάνουν ευκαιρία να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες για την καλή “ευρωπαϊκή κανονικότητα” και το “κράτος δικαίου” που δήθεν διασφαλίζει η ΕΕ. Διαψεύδονται, όμως, πανηγυρικά κάθε μέρα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το νέο σύμφωνο για τη Μετανάστευση, που ενταφιάζει μέχρι και τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες.
Και ξαφνικά το ίδιο ευρωκοινοβούλιο, με την ίδια σύνθεση, που λίγο καιρό πριν έδινε, υποτίθεται, “ραπίσματα” στην κυβέρνηση της ΝΔ για το “κράτος δικαίου” και υπερασπιζόταν τα “δικαιώματα”, τώρα έγραψε “μαύρες σελίδες στην ιστορία του”, όπως είπαν κάποιοι επαγγελματίες πεφτοσυννεφάκηδες.
Πώς είναι δυνατές τέτοιες μεταστροφές από τη μία μέρα στην άλλη, δεν μας εξηγούν όμως…
Γιατί, προφανώς, η εξήγηση είναι, ότι δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική μεταστροφή. Όπως δεν είναι καμιά μεγάλη αλλαγή, πολιτικά, το να μεταπηδά κάποιος από το ένα κόμμα του συστήματος στο άλλο, όπως βλέπουμε να συμβαίνει.
Ας σκεφτεί σοβαρά ο καθένας και η καθεμιά, τι έχει συμβεί από τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Πώς ξεκίνησαν και πώς κατέληξαν οι ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες των άλλων κομμάτων, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων...
Γιατί σε αυτά τα 5 χρόνια έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο, σκάνδαλα που δεν είναι απλώς σκάνδαλα...
Και φτάσαμε σήμερα παραμονές των ευρωεκλογών να μπορούμε να πούμε πως μόνο η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, με τους 2 ευρωβουλευτές της, τον Κώστα Παπαδάκη και τον Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο παρέμεινε σταθερή, όπως εκλέχθηκε.
Και κυρίως, παρέμεινε σταθερή σε αυτά που υποσχέθηκε πριν εκλεγεί.
Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σταθερά καταψήφιζαν και αποκάλυπταν τα όσα αντιλαϊκά ψήφιζαν όλοι οι άλλοι και είχαν συμφέρον να τα κρύβουν.
Προφύλαξαν τους εργαζόμενους, τον λαό, από αιφνιδιασμούς.
Σταθερά αποτελούσαν μέσα στο ευρωκοινοβούλιο τη φωνή όσων αγωνίζονταν, έφερναν και μέσα εκεί τα δίκαια αιτήματά τους.
Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σε αυτήν τη θητεία μόνο, στην Ολομέλεια πραγματοποίησαν πάνω από 320 ομιλίες, πάντα υπέρ των συμφερόντων των πολλών.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, ξεχωρίζουμε όμως ένα:
Ότι σε σύνολο 705 ευρωβουλευτών, μόνο οι 2 ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν το κατάπτυστο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που αναγορεύει τα επιχειρηματικά λόμπι σε «ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας», αποκαλύπτοντας ότι η αστική «δημοκρατία» που διαφημίζουν είναι η δικτατορία των μονοπωλίων και των λόμπι της διαφθοράς!
Ας σκεφτεί, λοιπόν, καλά ο λαός μας αυτή τη φορά, σε ποιους αξίζει να δώσει περισσότερη δύναμη.
Στα κόμματα εκείνα που σήμερα τα ψηφίζεις και αύριο δεν ξέρεις τι σου βγαίνει, ή στο ΚΚΕ;
Ας σκεφτεί, επίσης, τι μήνυμα θέλει να στείλει στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, που επίσης βρέθηκαν μαζικά στους δρόμους του αγώνα τα προηγούμενα χρόνια.
- Μήνυμα υποταγής σε όσα μαυρίζουν το κοινό μας μέλλον, ή μήνυμα ότι στην Ελλάδα δυναμώνει κι άλλο το ρεύμα αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική;
- Μήνυμα ηττοπάθειας ή μήνυμα αγώνα και ελπίδας ότι εμείς, οι λαοί, έχουμε τη δύναμη, αν το αποφασίσουμε, να φέρουμε τα πάνω-κάτω, να φτάσουμε μέχρι την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να χτίσουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά;
- Να χτίσουμε την Ελλάδα και την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών, την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, ή να μείνουμε υποταγμένοι στην σημερινή κατάσταση των αδιεξόδων για τους λαούς;

Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές απαρτίζεται από αγωνιστές και αγωνίστριες που συμμετέχουν:
-Στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, στους αγώνες που εκδηλώθηκαν σε μεγάλους κλάδους.
-Στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς των λαϊκών κατοικιών.
-Στο κίνημα των αγροτών με τα μπλόκα του αγώνα.
Των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματοβιοτεχνών και επιστημόνων ενάντια στη φοροληστεία.
-Στο γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα που διεκδικεί μέτρα ολόπλευρης προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία ενάντιά τους.
-Στο κίνημα της νεολαίας με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στις σχολές και τα σχολεία.
Ανάμεσά τους άνθρωποι από τον χώρο των επιστημών και της έρευνας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της δημοσιογραφίας, των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και Έλληνες και ξένοι μετανάστες.
Το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ εκφράζει τη γνήσια εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση που εκδηλώθηκε απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ με τους μεγάλους αγώνες του λαού και τις νεολαίας.
Το 22 % των υποψηφίων είναι από 25 έως 39 χρονών.
Το 26 % είναι από 40 έως 49 χρόνων.
Το 33 % είναι από 50 έως 59 χρόνων.
Το 19 % από 60 χρονών και πάνω.
Ανάμεσά τους οι σημερινοί μας 2 ευρωβουλευτές ο Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος.
Σας παρουσιάζω το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, που απαρτίζεται από 42 υποψήφιους, με αλφαβητική σειρά όπως θα είναι και στο ψηφοδέλτιο.

Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη 2024

Νίκος Αγγελίδης, Δημοσιογράφος της ΕΡΤ και συγγραφέας. Σπούδασε και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις ΗΠΑ. ‘Eχει παρουσιάσει επί σειρά ετών ενημερωτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων στα ελληνικά και στα αγγλικά, και πολεµικές ανταποκρίσεις. Έχει διατελέσει αρχισυντάκτης σε εκπομπές και δελτία ειδήσεων και επικεφαλής της Δορυφορικής ΕΡΤ (ERT World). Πρωτοστάτησε τον αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ.

Παναγιώτης Αλωπούδης. Μετανάστης στη Γερμανία. Νοσηλευτής στο Νοσοκομείο Rems Murr Kliniken, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) στο νομό Rems Murr του κρατιδίου της Βάδης - Βυτεμβέργης, μέλος του επιχειρησιακού συμβουλίου των νοσοκομείων Rems Murr Kliniken.

Στέλλα Βαλαβάνη, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, Εκπρόσωπος Τύπου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) και Δημοτική Σύμβουλος στο δήμο Μοσχάτου-Ταύρου. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Το Σπίτι του Αγωνιστή».

Σάββας Βασιλειάδης, Φυσικός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης.

Μαρία Γαβαλά, Δικηγόρος, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας.

Κατερίνα Γεράκη, Δικηγόρος, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών – Προσφύγων και μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Δικαιοσύνη και τις Λαϊκές Ελευθερίες. Μέλος της επιτροπής του ΠΑΜΕ κατά των Πλειστηριασμών. Αντιπρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης. Είναι περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής.

Ελένη Γερασιμίδου, Ηθοποιός, μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου υπήρξε πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γραμματέας. Έχει βραβευτεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή της στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα». Από το 2016 με την οικογένειά της -Αντώνη Ξένο και Αγγελική Ξένου- λειτουργούν το «Από Κοινού Θέατρο». Έχει διατελέσει βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το ΚΚΕ, δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.

Κώστας Γουλιάμος, Διετέλεσε Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών της Ευρώπης και Διακεκριμένο Μέλος (Fellow) του Royal Society of Arts/London. Είναι επίτιμος κι επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Διετέλεσε μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της «Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας», με ερευνητικό έργο που κατέκτησε το βραβείο επιστημών Descartes στην Ευρώπη. Υπήρξε μέλος της επιστημονικής επιτροπής του European Science Foundation με έδρα το Στρασβούργο. Τον Σεπτέμβρη του 2023 έλαβε το ένα εκ των δύο διεθνών βραβείων “εξαιρετικής προσφοράς στη γενική εκπαίδευση από τη “Διεθνή Ομοσπονδία Γενικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών”.

Κατερίνα Δεμέτη, Αρχαιολόγος, Διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων, Συντονίστρια του Δικτύου Μουσείων Ιονίων Νήσων (12 Μουσεία), Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Ξενοπουλείου Παιδικής Βιβλιοθήκης και της Εταιρείας Ζακυνθινών Πολιτισμικών Ερευνών.

Κώστας Ιντζές, Ελεύθερος Επαγγελματίας. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Εστιατόρων - Ψητοπωλών & Καφέ - Μπαρ Θεσσαλονίκης, Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας.

Παναγιώτης Κατίκας, Αρχιτέκτων Μηχανικός, συνταξιούχος δημοσίου. Έχει διατελέσει : Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Μηχανικών του Δημοσίου (ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ Ανατολικής Στερεάς, μέλος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΤΕΕ και επί σειρά ετών μέλος της Κεντρικής Αντιπροσωπείας του καθώς και μέλος της Αντιπροσωπείας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων. Αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι του 2015. Συμμετείχε στην ίδρυση της ΛΑΕ και διετέλεσε μέλος του Πολιτικού της Συμβουλίου, καθώς και συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Αριστερού Ρεύματος. Διαφώνησε με την απόφαση για συνεργασία με το ΜΕΡΑ 25 και επέλεξε, μαζί με πολλούς συντρόφους του να στηρίξει το ΚΚΕ στις τελευταίες Βουλευτικές και Περιφερειακές- Δημοτικές εκλογές και να συμπαραταχθεί έκτοτε μαζί του.

Βαγγέλης Κατσακούλης, Γιατρός, Αντιδήμαρχος Δημοτικής Ενότητας Ρίου του Δήμου Πατρέων. Πρώην περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας. Αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγουστο του 2015 με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Γιώργος Κεντρωτής, Καθηγητής Πανεπιστημίου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο ΕΚΠΑ και έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα της Νομικής από το Πανεπιστήμιο του Ζάαρλαντ της Γερμανίας. Άσκησε επί 14 έτη τη δικηγορία στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Το 1994 εκλέχτηκε καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου και υπηρετεί μέχρι σήμερα. Εκτός από τα θεωρητικά συγγράμματα και άρθρα του γύρω από τη μετάφραση έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό μεταφρασμάτων. Ανάμεσα στους συγγραφείς, έργα των οποίων έχει μεταφράσει στη γλώσσα μας, συγκαταλέγονται ο Αισχύλος, ο Πλάτων, ο Κικέρων, ο Τάκιτος, ο Βίκο, ο Μπρεχτ, ο Νερούδα, ο Μαγιακόφσκι, ο Παβέζε, ο Παζολίνι, ο Μούζιλ, ο Μπροχ, ο Μπωντλαίρ, ο Πας. Έχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα, έξι ποιητικές συλλογές και αρκετά δοκίμια σχετικά με τον Διονύσιο Σολωμό, την Επτανησιακή Σχολή και τον Γιάννη Ρίτσο. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Τουρκίας και της Κύπρου και είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιριών καθώς και αντεπιστέλλον μέλος της Ισπανοαμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων της Μαδρίτης. Για τον έργο του έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Ιμπραήμ Κεραντζή Ιμπράμ, Αρχιτέκτονας μηχανικός, Πρώην μέλος ΔΣ Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΣΑΔΑΣ, πρώην μέλος αντιπροσωπείας ΤΕΕ Θράκης, Κατοικεί στις Σάππες στη Ροδόπη. (μουσουλμανική μειονότητα)

Ιωάννα Κολοβού, Συνταξιούχος δημοσιογράφος – Δικηγόρος, μέλος της ΕΣΗΕΑ Εργάστηκε στις εφημερίδες ΠΡΩΤΗ και ΒΡΑΔΥΝΗ και διετέλεσε αιρετή εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Υπήρξε στενή συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη επί 35 χρόνια, κυρίως ως εκπρόσωπος Τύπου. Γνωστή από την αλληλεγγύη και τον αγώνα που αναπτύχθηκε ενάντια στον πλειστηριασμό του σπιτιού της. Διώκεται για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», επειδή υπερασπίστηκε το πατρογονικό της σπίτι ενάντια στα κοράκια των τραπεζών και των funds, ενάντια στο κράτος, που απειλούν τη στέγη του λαού.

Ηλίας Κονδύλης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Τμήμα Ιατρικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Γραμματέας του Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού του ΑΠΘ & μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ), Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης για την Πολιτική Υγείας στην Ευρώπη (ΙΑΗΡΕ).

Τίνα Κουζιάκη, Ψυχολόγος, Δημοτική Σύμβουλος Κοζάνης.

Δήμος Κουμπούρης, Συνταξιούχος. Εργαζόμενος για 40 χρόνια στη Χαλυβουργία. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ & Επικουρικών Ταμείων Μισθωτών Ελλάδας. Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας των Συνταξιούχων.

Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γεννήθηκε στη Σιλίστρα, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας. Πτυχιούχος Ιστορίας- Εθνογραφίας του Πανεπιστημίου «Αγ. Κύριλλος και Μεθόδιος». Το 2001 μετανάστευσε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος και ως καθαρίστρια. Διετέλεσε γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού– ΠΕΚΟΠ. Τον Δεκέμβρη του 2008 δέχτηκε εγκληματική επίθεση με οξύ λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης, επίθεση που της προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας, χωρίς οι δράστες να έχουν βρεθεί ή τιμωρηθεί. Έχει διατελέσει Ευρωβουλευτής, εκλεγμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ- EKM. Από το 2019 συμμετέχει σε πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και από τον Απρίλη του 2023 συμπορεύεται μαζί του.

Βικτωρία Κούτση, Μηχανολόγος Μηχανικός. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

Θοδωρής Κωτσαντής, Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Υπολογιστών του ΕΜΠ. Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Ρίζος Μαρούδας, Αγρότης. Επικεφαλής της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

Κώστας Μπασδέκης, Γεωπόνος. Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας.

Μάρκος Μπεκρής, Λιμενεργάτης στις προβλήτες της COSCO. Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του Σωματείου Λιμενεργατών ΕΝΕΔΕΠ στην COSCO.

Βασίλης Μπέλλος, Πολιτικός μηχανικός, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού - Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ), μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας (ΣΠΜΕ).

Μπούτα Πόπη, Επισκέπτρια Υγείας, Πρόεδρος Δ.Σ. εργαζομένων Κέντρου Υγείας Νομού Καρδίτσας, δημοτική σύμβουλος Καρδίτσας.

Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος, Χημικός. Ευρωβουλευτής.

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, Δημοσιογράφος. Εκπρόσωπος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κώστας Παπαδάκης, Κοινωνικός Λειτουργός. Ευρωβουλευτής.

Νίκος Παπαδόπουλος, Επαγγελματίας Ποδοσφαιριστής στον Αστέρα Τρίπολης.

Βάνα Πατρινού, Γιατρός Χειρουργός, Διευθύντρια ΕΣΥ Νοσηλευτικής Μονάδας Μεσολογγίου, Γραμματέας της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αιτωλοακαρνανίας, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας Δημοτική Σύμβουλος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Παναγιώτης Πολίτης, Μεταλλεργάτης στη ΛΑΡΚΟ. Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, Μέλος ΓΣ της ΓΣΕΕ.

Έρη Ρίτσου, Συγγραφέας – Λογοτέχνης. Κόρη της γιατρού Γαρυφαλιάς Γεωργιάδου και του ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Έχει εκδώσει βιβλία για μεγάλους και για παιδιά, ενώ διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και της Πανσαμιακής Επιτροπής Ειρήνης.

Χριστίνα Σκαλούμπακα, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Μέλος της Κ.Ε και του τμήματος της Κ.Ε. του ΚΚΕ για την ισοτιμία και χειραφέτηση των γυναικών.

Δήμητρα Σταματέλου, Γιατρός – παθολόγος, Επιμελήτρια Β στον Ευαγγελισμό. Οργανωτική Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ). Εργάστηκε για 7 χρόνια στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας ως ειδικευόμενη παθολογίας και στη συνέχεια ως επικουρική γιατρός στην Α΄ Παθολογική κλινική και στο τμήμα COVID.

Γιώργος Στεφανάκης, Μάγειρας – Διανομέας. Πρόεδρος του Δ.Σ του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού –Ξενοδοχείων Ν. Αττικής, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Γιάννης Τασιούλας, Οικοδόμος, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Τάσος Τόκας, Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής, Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Μαθητών Δήμου Ιωαννιτών, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Ηπείρου, μέλος του ΔΣ της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας.

Βασίλης Τομπουλίδης, Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης.

Ανέστης Τσουκαράκης, Συνταγματάρχης εν αποστρατεία, Πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Αποστράτων Στρατιωτικών (ΠΟΜΑΣ). Επίτιμος Πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.Ο.Ε.Σ.).

Κλειώ Χριστοπούλου, Πτυχιούχος Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Νίκη Χρονοπούλου, Διοικητική Υπάλληλος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Χημικός Μηχανικός. Είναι Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας. Είναι Περιφερειακή Σύμβουλος Δυτικού Τομέα Αττικής.