Τα κροκοδείλια δάκρυα και οι εκ των υστέρων συγγνώμες δεν συγκινούν πλέον κανέναν. Σήμερα, μετά από αυτήν την τραγική, την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, η μοναδική ίσως ελπίδα, ένας τόνος αισιοδοξίας είναι οι μεγάλες κινητοποιήσεις του εργαζόμενου ελληνικού λαού, είναι οι κινητοποιήσεις κυρίως της νεολαίας, των μαθητών, των φοιτητών, οι μεγάλες και συγκινητικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Έτσι μόνο δεν θα παραγραφούν οι ευθύνες, έτσι μόνο δεν θα ξεχαστεί αυτό το έγκλημα, έτσι μόνο "θα φτάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο", για να αποδοθούν οι τεράστιες ευθύνες που υπάρχουν και στο κράτος, στον κρατικό μηχανισμό, στις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα όλες - της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ- στην ιδιωτική εταιρεία, στη μεγάλη αυτή μονοπωλιακή, ιταλική εταιρεία και βεβαίως στους άλλους, τους υπόλοιπους, όσους εμπλέκονται ατομικά σε αυτό το έγκλημα.
Εμείς θα είμαστε εδώ συνεχώς, μαζί με το εργατικό λαϊκό κίνημα, μαζί με τη νεολαία, για να απαιτήσουμε αυτές οι ευθύνες να αποδοθούν, να απαιτήσουμε να παρθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας της ζωής των συνανθρώπων μας, της ευημερίας του λαού μας και κυρίως να ανοίξει ένας δρόμος με τον αγώνα μας και με τις πολιτικές μας επιλογές, έτσι ώστε να γίνει αυτό που λέμε, ο λαός να πάρει την εξουσία. Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής, ενάντια σε αυτό το σάπιο, διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας.