1. Το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, 24 με 27 Ιουνίου, διεξάγεται μέσα σε ένα νέο περιβάλλον για τη χώρα. Θα μας περιγράφατε τα βασικά του χαρακτηριστικά;
Στο 21ο Συνέδριο επιδιώξαμε -και το πετύχαμε- να θέσουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ τα ζητήματα που αφορούν πως το Κόμμα μας θα δυναμώσει ιδεολογικά και πολιτικά, ώστε να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις απαιτήσεις διεξαγωγής της ταξικής πάλης στις σημερινές σύνθετες συνθήκες, σε αυτό το "νέο περιβάλλον", που αφορά όλον τον κόσμο κι ασφαλώς και τη χώρα μας. Στα κείμενα των Θέσεων της ΚΕ αποτυπώνονται μια σειρά σύνθετες εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία, με το ξέσπασμα της νέας οικονομικής κρίσης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις, που απλώνονται με ιδιαίτερη ένταση και στη γειτονιά μας, αλλά και τις εξελίξεις με την πανδημία. Αυτές οι εξελίξεις ασφαλώς επιδρούν στην πορεία του αστικού πολιτικού συστήματος και των κομμάτων του στη χώρα μας, τα μείγματα αστικής διαχείρισης που προωθούνται σε κάθε φάση του οικονομικού καπιταλιστικού κύκλου. Ένα επιπλέον στοιχείο είναι ότι συνεχίζεται η υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, είναι βασανιστική η πορεία επαναστατικής ανασυγκρότησης των ΚΚ και του εργατικού κινήματος. Άρα μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο εξετάζουμε την παρέμβαση του ΚΚΕ, έτοιμοι να αναμετρηθούμε με όσα εντοπίζουμε ως εμπόδια στην δράση μας και αποτυπώνονται στα 3 κείμενα των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, έτοιμοι πάντα να αναδεικνύουμε ότι το μοναδικό ελπιδοφόρο μέλλον για τους πολλούς είναι μια νέα ανώτερη μορφή πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας, ο σοσιαλισμός.
2. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκτιμάτε ότι έχει εδραιώσει την ηγεμονία της στο πολιτικό σύστημα; Θα μακροημερεύσει στη χώρα;
Η ΝΔ αποτελεί το ένα πρόσωπο του Ιανού του αστικού πολιτικού συστήματος, το λεγόμενο “νεοφιλελεύθερο”, παρότι ακολουθεί την πολιτική της κρατικής παρέμβασης, της επεκτακτικής πολιτικής, που πριν την εξόρκιζαν. Είναι η σειρά της να τρέξει στη σκυταλοδρομία, για να ολοκληρώσει ό,τι άφησε ανολοκλήρωτο η προηγούμενη αστική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, του ΣΥΡΙΖΑ που, παρότι οπαδός της επεκτατικής πολιτικής, ακολούθησε την περιοριστική πολιτική των μνημονίων. Μάλιστα η εκδήλωση της πανδημίας, που επέδρασε σαν ένα επιπλέον χειρόφρενο και έφερε πιο νωρίς την καπιταλιστική κρίση, αξιοποιήθηκε από τη ΝΔ για να φέρει σε ένα δίχρονο εκατοντάδες αντιλαϊκά νομοσχέδια, αξιοποιώντας και την πανδημία, δυσκολεύοντας την εκδήλωση λαϊκών αντιδράσεων. Παρά την ένταση της καταστολής, παρά την κλιμάκωση της ύπουλης προπαγάνδας της κυβέρνησης, η πολιτική της βρίσκει ισχυρές αντιστάσεις από τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους φοιτητές, τους μαθητές, κάτω από την καθοριστική παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Σε ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει καταδικαστεί η πολιτική της. Η “μακροημέρευση” δεν είναι στα χέρια ούτε του πρωθυπουργού, ούτε της ΝΔ. Θα εξαρτηθεί από το εάν μπει με δυναμισμό η εργατική τάξη και το κίνημά της στην ταξική πάλη.
3. Η αξιωματική αντιπολίτευση; Πού οφείλονται οι δυσχέρειές της; Και εκτιμάτε πως θα επανέλθει με αξιώσεις στη διεκδίκηση της εξουσίας;
Αυτό που περιγράφετε ως “δυσχέρειες” είναι στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ, της σοσιαλδημοκρατίας γενικά. Από τη μία θέλει να "καρπωθεί" τη λαϊκή δυσαρέσκεια και από την άλλη δηλώνει πάντα διαθέσιμη στην άρχουσα τάξη για να κάνει την δουλειά της, ιδιαίτερα την “βρώμικη”, εξασφαλίζοντας λιγότερες κοινωνικές εντάσεις. Αυτό σηματοδοτούσε το σύνθημα "θα λογαριαστούμε μετά" ή η πρόταση για “μορατόριουμ” μέσα στην πανδημία, όπου ουσιαστικά κήρυττε ανακωχή από την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι στο νομοσχέδιο - "μητέρα των μαχών", σύμφωνα με την ηγεσία του, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε 55 άρθρα του, δίνοντας άλλοθι στον Χατζηδάκη να κουνάει από πάνω και το δάκτυλο; Είναι εκκωφαντική η σύμπλευση, όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλων των αστικών κομμάτων. στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ και στον στόχο της “πράσινης" και της "ψηφιακής" μετάβασης. Το Ταμείο φτιάχτηκε με τα χρήματα των λαών, τα οποία είναι δεσμευμένα για να κατευθυνθούν κυρίως σε ομίλους των κλάδων της πράσινης ενέργειας, ενώ για κάθε εκταμίευση πόρων, ο λαός θα ξαναπληρώνει με μέτρα, όπως αυτά του τελευταίου νόμου – έκτρωμα. Η καπιταλιστική ανάκαμψη δεν περιλαμβάνει αποκατάσταση των δικαιωμάτων και του λαϊκού εισοδήματος, δεν προβλέπει περισσότερους πόρους για το δημόσιο σύστημα υγείας, για κοινωνικές υπηρεσίες, έργα προστασία της ζωής του λαού κλπ. Δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που λένε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να είναι “συμπεριληπτική”, εννοώντας ότι μπορεί να ευνοεί και την επιχειρηματικότητα και τους εργαζόμενους, σκόπιμα την καθαγιάζουν, δίνοντάς της χαρακτηριστικά που ουδέποτε μπορεί να έχει. Τόσο το σχέδιο "Ελλάδα 2.0" της ΝΔ, όσο και το σχέδιο "Ελλάδα+" του ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν πολλά στοιχεία για την ουσιαστική σύμπλευση στις τρέχουσες στρατηγικές επιδιώξεις της αστικής τάξης, χωρίς βέβαια να υποτιμούνται οι υπαρκτές ή τεχνητά προκαλούμενες διαφορές. Αντίστοιχα εξόφθαλμη είναι η κοινή στήριξη της "ενεργής εξωτερικής πολιτικής" στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της συμμαχίας με τις ΗΠΑ, με την άρχουσα τάξη να αναλαμβάνει πιο επιθετικό ρόλο. Με αυτή την έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ένα πολύ "χρήσιμο" εργαλείο για αυτό το σύστημα.
4. Το Κίνημα Αλλαγής οδεύει προς εκλογή ηγεσίας. Εκτιμάτε ότι αυτή τη διαδικασία μπορεί να αλλάξει κάτι;
Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως εκκρεμές, με ένα μέρος του να προσεγγίζει τη συμμετοχή σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα άλλο να αλληθωρίζει προς τη ΝΔ, έτοιμο να συμπράξει μαζί της. Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα που έχει κυβερνήσει, συμβάλλει στην επαναφορά κάλπικων διλημμάτων, παραδοσιακών αστικών πολιτικών διαχωρισμών πχ "κεντροαριστερά-κεντροδεξια", "πρόοδος-συντήρηση", στοχεύοντας εκ νέου στην ενσωμάτωση εργατικών και λαϊκών δυνάμεων, παίζοντας τον ρόλο μπαλαντέρ σε κάθε κυβερνητικό σενάριο...
5. Σε αντικυβερνητικό μέτωπο το ΚΚΕ θα συμμετάσχει; Ή μπορεί να συζητήσει για μια κυβέρνηση εάν προκύψουν διαφορετικοί συσχετισμοί από τις εκλογές με απλή αναλογική;
Το ΚΚΕ έχει μέτωπο σταθερό ενάντια σε όλες τις αστικές κυβερνήσεις, είναι αντιπολίτευση σε όλα τα αστικά κόμματα που επιβάλλουν αντιλαϊκά μέτρα, που είναι ευθυγραμμισμένα με την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πριν τις εκλογές του 2019 είχαμε πει πως την επόμενη μέρα μόνο το ΚΚΕ μπορεί να αντιπολιτευτεί με συνέπεια, με θέσεις και με δράση, την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της ΝΔ. Αυτό επιβεβαιώνεται περίτρανα. Και στη διαχείριση της πανδημίας και στην εξωτερική πολιτική κι ασφαλώς και στο πως το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στις εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στον τελευταίο νόμο - έκτρωμα. Ποιος καλεί το ΚΚΕ σε αντικυβερνητικό μέτωπο; Ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια της ΝΔ και ιδιαίτερα ορισμένα στρατηγικής σημασίας, όπως το Ελληνικό, η προμήθεια των Ραφάλ και ο μισός νόμος Χατζηδάκη; Ή μήπως το ΚΙΝΑΛ, που έχει συγκυβερνήσει με την ΝΔ και δεν έχει πρόβλημα να το ξανακάνει, είτε με την ΝΔ, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ; Πριν λίγες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να καλεί το ΚΚΕ σε "κοινή πάλη", με αιτήματα αυτά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα απέρριπτε για να εφαρμόσει ό,τι νομοθέτησε η ΝΔ. Όμως δεν είναι μόνο η αναξιοπιστία. Μετά από δύο οικονομικές κρίσεις, μετά από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, ο λαός πρέπει να σημαδέψει το ίδιο το άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα. Κάποιος πρέπει να πληρώσει που περνάνε στην Ιστορία εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αίμα. Κάποιος πρέπει να πληρώσει για το γεγονός ότι ετοιμάζεται για το λαό το κοστούμι του νέου υπερμνημονίου. Κάποιος πρέπει να πληρώσει για τη νέα γενιά, που προσπαθεί να βρει τα βήματά της μέσα σε μια δεκαετία δύο οικονομικών κρίσεων. Και αυτοί που πρέπει να πληρώσουν είναι η άρχουσα τάξη, η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν, είτε αποθεώνοντάς τους, όπως η ΝΔ, είτε επαναλαμβάνοντας χρεοκοπημένους μύθους ότι ο καπιταλισμός, η ΕΕ μπορούν να εξανθρωπιστούν, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το Μέρα25. Το ΚΚΕ δεν έχει καμία δουλειά να στηρίξει ή να ανεχτεί κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού και να μετατραπεί έτσι σε υπηρέτης των κερδών των λίγων και των επικίνδυνων σχεδιασμών τους εντός κι εκτός συνόρων. Και μάλιστα σε ένα κυβερνητικό σχήμα κατ’ όνομα προοδευτικό, που έχουμε φτάσει να συμπεριλαμβάνει σήμερα ακόμα το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Τόση πρόοδος!
6. Η κυβέρνηση επιμένει πως με μια σειρά κινήσεις στον διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, αναβαθμίζεται ο ρόλος της χώρας στην περιοχή. Συμμερίζεστε την εκτίμηση αυτή;
Η “αναβάθμιση” αφορά μόνο επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ελλάδας. Αυτό που δεν συμμεριζόμαστε είναι πως αυτή η αναβάθμιση θα βγάλει κερδισμένο τον λαό μας. Από τις κινήσεις της κυβέρνησης φαίνεται πιο καθαρά η επιθετική στάση της ελληνικής άρχουσας τάξης, με στόχο την αναβάθμισή της και τη συμμετοχή στη λεία και τη μοιρασιά, που ωστόσο μπορεί να φέρει και υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα στο πλαίσιο ενός ενδοϊμπεριαλιστικού συμβιβασμού. Στοιχεία της επιθετικότητας της αστικής τάξης είναι πχ το γεγονός ότι στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση -ξεπερνώντας τις ΗΠΑ- στις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, τη στιγμή που ο λαός μας στερείται πολλά, είναι η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, η επιτήρηση συνόρων βαλκανικών κρατών, η ελληνική συμμετοχή σε ασκήσεις και περιπολίες από την Μαύρη Θάλασσα ως τον Περσικό Κόλπο, όπως και η αναβαθμισμένη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Η λεγόμενη γεωπολιτική αναβάθμιση -στόχος στον οποίο στοιχίζονται όλα τα αστικά κόμματα- θα έχει ωφελημένους κάποιους επιχειρηματικούς ομίλους και ασφαλώς τις πολεμικές βιομηχανίες ισχυρών κρατών, οι οποίοι τρίβουν τα χέρια τους. Παράλληλα ο ελληνικός λαός είναι χαμένος, γιατί η άλλη πλευρά της μετατροπής της Ελλάδας σε ορμητήριο για ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, είναι ότι η χώρα και ο λαός μας γίνονται στόχος των ανταγωνιστών του ΝΑΤΟ. Αυτό άλλωστε έχει ομολογηθεί ακόμα και δημόσια.
7. Η συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη, σε συνδυασμό και με τη συνάντηση Μπάιντεν-Ερντογάν, που εκτιμάτε ότι θα επηρεάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό;
Οι συναντήσεις, όχι από μόνες τους, αποκρυσταλλώνουν ή δρομολογούν κάποιες εξελίξεις. Είναι δεδομένο πως οι ΗΠΑ θέλουν πάση θυσία να κρατήσουν την Τουρκία στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο και να την αποκόψουν από τις στρατιωτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Η αστική τάξη της Τουρκίας έχει επίσης επιθετικές βλέψεις, το κράτος της οποίας είναι σε ψηλότερη θέση στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα σε σχέση με την Ελλάδα, είναι μέλος του G20, διαθέτει στρατό κατοχής σε 3 χώρες, καθώς και στρατιωτικές βάσεις σε 5 κράτη, διεκδικεί εδάφη, πχ νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα, επιχειρεί προκλητικές ενέργειες κατά κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων στην περιοχή, ενώ αξιοποιεί μειονοτικά ζητήματα με όχημα το θρησκευτικό δόγμα του Ισλάμ ενταγμένο στην στρατηγική του «νεοοθωμανισμού». Αυτήν την επιθετικότητα την τροφοδοτούν οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, με τη στάση τους. Πιθανά ανταλλάγματα για την παραμονή της Τουρκίας στη Δύση, μπορούν να αποτελέσουν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Άλλωστε, οι συναντήσεις των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας, οι διευρευνητικές επαφές, οι στρατιωτικές επαφές σε επίπεδο ΜΟΕ, αλλά και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και τέλος η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, δείχνουν ότι το παζάρι έχει αναβαθμιστεί, με κατεύθυνση αυτό που επιδιώκει ο ευρωατλαντικός άξονας, οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, άλλα γειτονικά κράτη και οι ενεργειακοί όμιλοι, δηλαδή τη συνεκμετάλλευση σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Εδώ να σημειώσουμε το εξής: Η καπιταλιστική συνεκμετάλλευση δεν έχει τίποτα θετικό για τους λαούς, καθώς θα αφορά μία συμφωνία ανάμεσα σε επιχειρηματικούς κολοσσούς και καπιταλιστικά κράτη. Η καπιταλιστική συνεκμετάλλευση όχι απλά δεν αναιρεί τον ανταγωνισμό, αλλά αντίθετα προετοιμάζει τον νέο γύρο πιο σφοδρής σύγκρουσης.
Μέσα στη μέγγενη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να υπάρξει φιλολαϊκή, φιλειρηνική, λύση ούτε στο Κυπριακό, ούτε στα ελληνοτουρκικά. Η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων περνάει μέσα από την πάλη που στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη και την εξουσία της. Αλλιώς οι λαοί θα πληρώνουν βαρύ τίμημα, όπως ήδη συμβαίνει.
8. Το ΚΚΕ γιατί δεν αυξάνει τις δυνάμεις του; Μήπως λείπει και η εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, όπως ορισμένοι αναλυτές αναφέρουν;
Το ΚΚΕ έχει πρόταση εξουσίας, την οποία όμως την απευθύνει πλατιά στο λαό να την υιοθετήσει. Στο ΚΚΕ δεν θα βρείτε πρόταση διαχείρισης της βαρβαρότητας και της φτώχειας. Τέτοια όντως δεν διαθέτουμε. Ο λαός πρέπει να απαντήσει ο ίδιος σε ένα καίριο ερώτημα: Πώς αλήθεια κάποια κόμματα αυξάνουν τις δυνάμεις τους; Με καιροσκοπισμούς, με δήθεν μεγάλα λόγια για “συγκρούσεις” και “προοδευτικές κυβερνήσεις”, για εύκολες δήθεν ανατροπές “με μια ψήφο, ένα νόμο και ένα άρθρο”, όπως κορόιδευε ο ΣΥΡΙΖΑ. Που κατέληξαν όλα αυτά; Στην τραγωδία του 3ου μνημονίου και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων και δυστυχώς στην περαιτέρω συντηρητικοποίηση, στην ενίσχυση του συμβιβασμού, στη μοιρολατρία και την απογοήτευση – αποστράτευση, ακόμα και από κόσμο που τίμια ακολούθησε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΚΕ δεν έχει γραμμάτια να ξεπληρώσει ούτε στην άρχουσα τάξη, ούτε στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Δεν περιμένουμε κάποια μεγάλη μέρα για να δράσουμε, αλλά από τώρα δρούμε στην πρώτη γραμμή της εργατικής-λαϊκής πάλης. Ανοίγουμε ρωγμές που δείχνουν το δρόμο για το αύριο, που μπορεί να είναι ελπιδοφόρο μόνο με τον λαό πραγματικά στην εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο στην παραγωγή, ενεργή λαϊκή συμμετοχή στην άσκηση και τον έλεγχο της εξουσίας. Σε αυτήν τη νέα κοινωνική οργάνωση και εξουσία της εργατικής – λαϊκής πλειοψηφίας, το ΚΚΕ θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι’ αυτό υπάρχει το Κόμμα μας.
9. Συνεπώς τι πρέπει να αλλάξει; Ποιοι είναι οι στόχοι σας;
Από κάθε πρόβλημα που ζει σήμερα η εργατική - λαϊκή οικογένεια προκύπτει μία μεγάλη αντίφαση. Από τη μία όλες οι εξελίξεις της τεχνικής και της επιστήμης προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες για μία καλύτερη ζωή, με περισσότερα και ανώτερου τύπου δικαιώματα και από την άλλη η ζωή των πολλών χαντακώνεται. Ο λόγος; Το γεγονός ότι τα κλειδιά της ανάπτυξης δεν τα κρατάει ο λαός, αλλά μία χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.
Από κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ένας εργαζόμενος προκύπτει ότι τελικά η αποδυνάμωση της συνδικαλιστικής δράσης, της οργάνωσης των εργαζομένων, έχει βγάλει χαμένους τους εργαζόμενους. Όσο η μεγάλη εργοδοσία θέτει υπό διωγμό τα σωματεία, τόσο πρέπει να δυναμώσει η συλλογική οργάνωση, τόσο τα ίδια τα σωματεία με τη δράση τους οφείλουν να αγκαλιάσουν τους προβληματισμούς και τις διεκδικήσεις περισσότερων εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων που δεν έχουν γνωρίσει συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα. Όσο η κυβέρνηση νομοθετεί 10ωρα και απλήρωτες υπερωρίες, τόσο σε κάθε χώρο δουλειάς πρέπει να προετοιμάζεται η απάντηση. Αυτό που τώρα χρειάζεται είναι να δυναμώσει ο ενωμένος, άφοβος, αγώνας των εργαζομένων, εκεί που πραγματικά γίνεται η “μητέρα των μαχών”, στους χώρους δουλειάς, τους κλάδους, τις λαϊκές γειτονιές και να απλωθεί πανελλαδικά σε ένα ενιαίο κίνημα κοινωνικών δυνάμεων και των φορέων τους, που έχουν κοινά συμφέροντα και προσδοκίες. Τί θα γίνει αν σε έναν χώρο δουλειάς απεργήσουν όλοι; Θα τους απολύσουν όλους; Ο σημερινός αγώνας μπορεί να γίνεται αποτελεσματικός και όσο γίνεται πιο μαζικός αλλά -και κυρίως- όσο στρέφει τα πυρά του ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αφαιρώντας την δυνατότητα από το σύστημα να τον χειραγωγήσει ή να μετατρέπει το κίνημα σε ασανσέρ αντιλαϊκών κυβερνήσεων.
Το ΚΚΕ καταθέτει όλες του τις δυνάμεις στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος και στην ισχυροποίηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Το ΚΚΕ όχι απλά δεν υποτάσσεται στον σημερινό, εξαιρετικά αρνητικό συσχετισμό, αλλά έχοντας πλήρη επίγνωση εξετάζουμε εξαντλητικά τον εαυτό μας, με στόχο να αναμετρηθούμε με δυσκολίες και αδυναμίες και να προχωρήσουμε μπροστά, με βάση τον στρατηγικό μας στόχο.
10. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, πετυχημένος Γραμματέας κατά κοινή ομολογία, θα εξακολουθήσει φανταζόμαστε μετά το Συνέδριο να υπηρετεί το ΚΚΕ από την ίδια θέση; Και να περιμένουμε ανανέωση στα όργανα;
Το ΚΚΕ την εσωκομματική δημοκρατία την εννοεί. Όλο το προηγούμενο 5μηνο προηγήθηκε μία πλούσια συζήτηση σε όλα τα όργανα του Κόμματος, με όλα τα απαραίτητα μέτρα σε συνθήκες πανδημίας, ολοκληρώθηκε ο δημόσιος προσυνεδριακός διάλογος, πραγματοποιήθηκαν οι εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις των ΚΟΒ, οι συνδιασκέψεις των Τομεακών Οργανώσεων και των Οργανώσεων Περιοχής, ανανεώθηκαν καθοδηγητικά Όργανα του Κόμματος. Το Συνέδριο έχει ως δεύτερο θέμα του την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος και στη συνέχεια η νέα ΚΕ εκλέγει Γενικό Γραμματέα και Πολιτικό Γραφείο. Αυτή είναι η πιο γνήσια έκφραση της εσωκομματικής δημοκρατίας, που διαφυλάσσει και αναπτύσσει ως “κόρη οφθαλμού” το ΚΚΕ. Συνεπώς, για όλα αυτά, την Κυριακή βράδυ θα ξέρουμε όλοι.