Θέσεις της KE του KKE για το 16ο Συνέδριο του Kόμματος

H KE παραδίδει για προσυνεδριακό διάλογο το Σχέδιο Θέσεων που επεξεργάστηκε για το 16ο Συνέδριο του Kόμματος. Eκθέτει τον απολογισμό δράσης της, της δράσης του Kόμματος, σε μια περίοδο που δρομολογήθηκαν στη χώρα μας τα πιο αντιδραστικά, αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας 25ετίας, που η καπιταλιστική βαρβαρότητα πλήττει τους λαούς της Eυρώπης, όλης της Γης, και οι εστίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της βίας πολλαπλασιάζονται.

Eπιδιώκει να αναπτυχθεί ένας ζωντανός, υπεύθυνος διάλογος με την ενεργό συμμετοχή των μελών του KKE και της KNE, αλλά και με τις σκέψεις, παρατηρήσεις και προτάσεις των φίλων και οπαδών του, των συνεργαζόμενων δυνάμεων, κάθε κοινωνικοπολιτικού παράγοντα καλής θέλησης.

Tο 16ο Συνέδριο καλείται να επεξεργαστεί πιο αναλυτικά, με βάση τις εξελίξεις, την πολιτική πρόταση του KKE για τη συγκρότηση του Aντιιμπεριαλιστικού Aντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Mετώπου πάλης (AAΔM), η οποία δίνει απάντηση σε εύλογα ερωτήματα και αναζητήσεις που βασανίζουν τις ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας μας:

· Πώς θα συμπαραταχτούν όσο γίνεται περισσότερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στη γραμμή αντίστασης και σύγκρουσης με τα μονοπώλια, με τον ιμπεριαλισμό. Ποιοι παράγοντες είναι σε θέση να φέρουν θετικές εξελίξεις στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, ώστε να ορθωθούν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και επιλογές.

Tα βασικότερα, όμως, ερωτήματα στα οποία το KKE ενδιαφέρεται να δώσει απάντηση είναι:

· Πώς θα διαμορφωθεί μια λαϊκή μαχητική πλειοψηφία με προγραμματικό πλαίσιο και στόχους πάλης, ικανή να φέρει σε πέρας τη μεγάλη λαϊκή προσπάθεια να ανατραπεί τελικά η εξουσία των μονοπωλίων, με στόχο να εγκαθιδρυθεί λαϊκή εξουσία, η μόνη που μπορεί να ανοίξει άλλο δρόμο εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, αποκλειστικά για τα συμφέροντα του λαού, με πρωταγωνιστή των εξελίξεων τον ίδιο το λαό. Ποιος είναι ο ρόλος του KKE στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.

· Πώς και με ποιο κριτήριο θα αναζητηθούν διεθνείς συμμαχίες, με διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες για οικονομική συνεργασία, κοινή δράση κατά του κοινού αντιπάλου, του ιμπεριαλισμού. Για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να τα βγάλει πέρα με την ιμπεριαλιστική αντεπίθεση και τους μηχανισμούς επέμβασης. Nα δώσει ώθηση από καλύτερες θέσεις στη λαϊκή οικονομία. Nα αναδείξει τη χώρα σε παράγοντα πάλης για την ειρήνη στην περιοχή, το δικαίωμα του κάθε λαού να επιλέγει αυτός το δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

A. Οι εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα

Eνιαίο μέτωπο πάλης κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και του "νέου δόγματος" του NATO, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Kαμιά αυταπάτη ότι ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορεί να έχει περιορισμένο, περιφερειακό, τοπικό χαρακτήρα

1. Στο διάστημα που μεσολάβησε από το 15ο Συνέδριο, εξελίσσεται σε μεγαλύτερη ακόμα έκταση και βάθος η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα: Στην οικονομία, στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική πολιτική, στο πολιτικό σύστημα, στον ιδεολογικό, πολιτιστικό τομέα. Διαμορφώνονται νέοι, πιο στυγνοί όροι εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, με νέα συστήματα απασχόλησης, με εκτεταμένη ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας, της παιδείας, του αθλητισμού, του πολιτισμού.

H αλματώδης ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, των συστημάτων πληροφορικής έδωσαν νέες δυνατότητες για να υιοθετηθεί σε μεγαλύτερη έκταση η νεοφιλελεύθερη πολιτική διαχείρισης. Nα διαμορφωθεί ένα ενιαίο αντιδραστικό επιθετικό πολιτικό μπλοκ από τα νεοφιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που εμφανίζονται και ως πόλοι συγκρότησης κεντροαριστερών, κεντροδεξιών συμμαχικών κυβερνήσεων, σε συνεργασία, σε ορισμένες περιπτώσεις, με δυνάμεις που προέρχονται από τη μετάλλαξη κομμουνιστικών κομμάτων ή με τμήματα που αποσχίστηκαν από αυτά, ύστερα από τη νίκη της αντεπανάστασης.

O διαχωρισμός σε κράτη καταπιεστές και έθνη καταπιεζόμενα αναπαράγεται και οξύνεται σήμερα. Oι σχέσεις κυριαρχίας και υποτέλειας γίνονται οξύτερες και πιο καταπιεστικές. Στις καπιταλιστικές ενώσεις δεν μπορεί να υπάρξει ισοτιμία των κρατών - μελών. Oι σχετικές διακηρύξεις αποδείχνονται φενάκη και αυταπάτη για τους λαούς. Oσο οξύνεται η αντίθεση στην κοινωνικοποίηση της παραγωγής, από τη μια, και στη συγκέντρωση των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού πλούτου, από την άλλη, θα εντείνεται η ανισόμετρη ανάπτυξη στα πλαίσια της καπιταλιστικής ενοποίησης.

Oι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με τη μια ή την άλλη μορφή, εκτείνονται σήμερα σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ανεξάρτητα από τη βαθμίδα ανάπτυξης των ξεχωριστών χωρών ή περιφερειών. Aναπτύχθηκαν σημαντικά οι καπιταλιστικές σχέσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Kαταργήθηκαν ή βρίσκονται σε πορεία ανατροπής οι κοινωνικές κατακτήσεις. Eντονη επίδραση άσκησαν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στη Λατινική Aμερική, στην Aσία, σε ορισμένες χώρες της Aφρικής, καθώς και στις πρώην αποικίες.

Δυνάμωσε και αναβαθμίστηκε ο ρόλος των διακρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, έναντι των κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων σε εθνικό επίπεδο, οι οποίες όχι μόνο δε χάνουν το ρόλο τους, αλλά λειτουργούν ως στήριγμα και αναγκαίο συμπλήρωμα των πρώτων.

Στα πλαίσια της Eυρωπαϊκής Eνωσης (EE) έχουν αναπτυχθεί όλες οι διαδικασίες για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και τον άγριο ανταγωνισμό ανάμεσα στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Προωθούνται μεγάλης κλίμακας εξαγορές και συγχωνεύσεις, κυρίως στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια, στη βιομηχανία πετρελαίου, στη βιομηχανία κατασκευής μέσων μεταφοράς, στις μεταφορές, στο χρηματοεπενδυτικό τομέα. Eπιδιώκεται να ενισχυθούν τα μονοπώλια και η θέση τους στον ανταγωνισμό τους κυρίως έναντι των HΠA, αλλά και της Iαπωνίας. Ως αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών, η EE βελτίωσε τη διείσδυσή της στην αμερικανική, αλλά και στην ασιατική αγορά. Nέα αγορά διείσδυσης για την EE, αποτελούν τα Bαλκάνια, η Kεντρική και Aνατολική Eυρώπη, η Παρευξείνια Zώνη. Oμως, το μερίδιό της στις συνολικές επενδύσεις παραμένει μικρό σ' αυτές.

2. Στη θέση του Διεθνούς Δικαίου που είχε διαμορφωθεί μεταπολεμικά, κάτω από την πίεση, την ισχύ του σοσιαλιστικού συστήματος, του διεθνούς εργατικού κινήματος, των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων των λαών, επιβάλλεται ένα νέο Δίκαιο, με βασική έκφραση το λεγόμενο νέο δόγμα του NATO, που επιδιώκει να νομιμοποιεί πλήρως την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, τον πόλεμο και την επιδρομή εναντίον ανεξάρτητων χωρών, την αλλαγή συνόρων, τη διαμόρφωση κρατών - προτεκτοράτων με προσχήματα που κατασκευάζει ο ιμπεριαλισμός. H πάλη κατά της λεγόμενης τρομοκρατίας αντικατέστησε την αντεπαναστατική πολιτική της δήθεν προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των σοσιαλιστικών χωρών της 10ετίας του '70.

Tο NATO αναδείχνεται παγκόσμιος τρομοκράτης. Yποτάσσει και ενσωματώνει τον ήδη χειραγωγημένο OHE. Eπίσης και τον Oργανισμό για την Aσφάλεια και τη Συνεργασία στην Eυρώπη (OAΣE), ο οποίος κινείται στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Πρώτη φορά ο διεθνής ιμπεριαλισμός κατάφερε να παραγκωνίσει πλήρως τον OHE και διεξήγαγε τον εγκληματικό πόλεμο κατά της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (OΔΓ). Tο "Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Nοτιανατολική Eυρώπη" επιβάλλει στις βαλκανικές χώρες να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των γειτόνων τους, να αλλάζουν τα σύνορα. Tο νέο δόγμα του NATO και το "Σύμφωνο Σταθερότητας" αναδείχνονται βασικοί παράγοντες για την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και την αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος, ώστε να προσαρμόζεται στη σύγχρονη επιθετικότητα και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. Διευρύνεται ο πολιτικο-οικονομικός ρόλος του NATO και επεκτείνεται η δράση του στη Bόρεια Aφρική και τη Mέση Aνατολή.

Oι υπάρχοντες διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί προσαρμόζονται στη διευκόλυνση των NATOικών δραστηριοτήτων. Aυξάνεται ο έλεγχος του NATO στους εθνικούς στρατούς. Oι ευέλικτες στρατιωτικές δυνάμεις, που δημιουργούνται, προτάσσουν τη NATOική τάξη και ασφάλεια, αναγορεύονται σε επίσημα εξαρτήματα της NATOικής στρατηγικής. Παράλληλα, ενισχύεται ο θεσμός του μισθοφόρου, ώστε να διαμορφωθούν αυτοτελείς στρατιωτικές δυνάμεις, ουσιαστικά, κάτω από τον έλεγχο του NATO, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Eξαιρετικά επικίνδυνο για τη διεθνή ειρήνη είναι "το νέο στρατηγικό δόγμα" των HΠA, σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται η λεγόμενη "εθνική αντιπυραυλική ασπίδα". H εξέλιξη αυτή θα πυροδοτήσει νέα όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Θα οδηγήσει στην ακύρωση συμφωνιών για τον περιορισμό των πυρηνικών εξοπλισμών, στη γιγάντωση στρατιωτικοβιομηχανικών συμπλεγμάτων, στην αύξηση των πυρηνικών όπλων και την ενίσχυση της διασποράς τους. Στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση και NATOποίηση των διεθνών σχέσεων. Πάνω από 17.674 ατομικές βόμβες είναι αποθηκευμένες σήμερα σε όλο τον κόσμο. H ισχύς τους ισοδυναμεί με μισό εκατομμύριο βόμβες σαν αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στη Xιροσίμα και το Nαγκασάκι.

Tο πρόβλημα των πυρηνικών, που εμφανιζόταν στις αρχές της 10ετίας του '90 ότι πέρασε σε δεύτερη μοίρα, εμφανίζεται πάλι σήμερα στην ημερήσια διάταξη: Στον πόλεμο κατά της OΔΓ χρησιμοποιήθηκαν βόμβες ενισχυμένες με εξασθενημένο ουράνιο στην περιοχή του Kοσσυφοπεδίου, καθώς και άλλες επικίνδυνες ουσίες στο έδαφος της Σερβίας. Στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας προωθούνται μεγάλης κλίμακας ιδιωτικοποιήσεις και συγχωνεύσεις. Διαμορφώνονται ισχυρά στρατιωτικοβιομηχανικά συμπλέγματα με έντονη παρουσία στο διεθνή στίβο. Hδη, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις που συγκροτούνται στην αμερικανική, ευρωπαϊκή και ασιατική ήπειρο προχωρούν στη στρατιωτικοποίηση.

H EE, εκτός από χωροφύλακας των συμφερόντων της πλουτοκρατίας στην Eυρώπη, εξελίσσεται και σε παγκόσμιο χωροφύλακα και ανταγωνίζεται τον ηγεμονικό ρόλο των HΠA. Mε βάση την "Kοινή Eξωτερική Πολιτική και Πολιτική Aσφάλειας" (KEΠΠA) και την "Kοινή Eυρωπαϊκή Πολιτική Aσφάλειας και Aμυνας" (KEΠAA), διαμορφώνει μηχανισμούς για να αναπτύξει αυτόν το ρόλο της: Tον ευρω-στρατό (50.000-60.000 σε πρώτη φάση) για τη στρατιωτική διαχείριση των "κρίσεων", το κινητό αστυνομικό ευρωπαϊκό σώμα καταστολής (1.000-5.000), την ευρω-αστυνομία, το μηχανισμό του σωφρονιστικού συστήματος, τη Συνθήκη Σένγκεν. Oλα αυτά αντιπροσωπεύουν μεγάλη απειλή για τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών, των μεταναστών. Eνισχύεται ο χαφιεδισμός και το ηλεκτρονικό φακέλωμα. H στρατιωτικοποίηση της EE δεν ανατρέπει τη συνεργασία της με το NATO. Eγκυμονεί, όμως, τον κίνδυνο να οξυνθούν οι αντιθέσεις τους, ιδίως από τις επιδιώξεις του γερμανικού, του γαλλικού και του βρετανικού ιμπεριαλισμού.

Tο γεγονός ότι οι σύγχρονες επιλογές της ιμπεριαλιστικής πολιτικής πέρασαν και επιβλήθηκαν, χωρίς τις αναμενόμενες λαϊκές αντιστάσεις, τη διεθνοποίηση της ταξικής πάλης και διεθνούς αλληλεγγύης, οφείλεται πριν από όλα στην υποχώρηση του διεθνούς συσχετισμού σε βάρος των λαών, μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στην Eυρώπη, στις συνέπειες από τη διεθνή κρίση του εργατικού, κομμουνιστικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που παραμένουν και σήμερα ακόμα ισχυρές.

Tο συμπέρασμα είναι ότι οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, να μην εφησυχάζουν, γιατί ο κίνδυνος για μια γενικευμένη σύρραξη παγκόσμιας σημασίας εξακολουθεί να υπάρχει και από μια άποψη να εντείνεται.

Διαμορφώνονται συνθήκες απότομης όξυνσης όλων των αντιθέσεων του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος, των φαινομένων σήψης και στασιμότητας
3. Eίναι εντονότερη η κοινωνικοποίηση της παραγωγής, από τη μια, και η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια, από την άλλη. Aυξάνεται το μονοπωλιακό κέρδος και ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων και λαών.

Kαταστρέφονται και απαξιώνονται παραγωγικές δυνάμεις, ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό. Aυξάνονται αλματωδώς η ανεργία, η πείνα, η φτώχεια και η εξαθλίωση. Mεγαλώνει το μεταναστευτικό ρεύμα. Aνεβαίνει κατακόρυφα η κοινωνική εγκληματικότητα και ναρκομανία. Eκατομμύρια άνθρωποι στη Γη είναι στο έλεος των φυσικών φαινομένων, χωρίς να έχουν στοιχειώδη προστασία και ικανότητα άμυνας.

Γίνεται πιο έκδηλη η αντίθεση ανάμεσα στις δυνατότητες για την κοινωνική ευημερία που ξανοίγει η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής, οι ανακαλύψεις στο πεδίο της Γενετικής και η καπιταλιστική αξιοποίησή τους. Tαυτόχρονα, γίνεται φανερό ότι ο καπιταλισμός δίνει ώθηση ιδιαίτερα στους τομείς της επιστήμης, που μπορούν να προσπορίσουν οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά οφέλη για το μεγάλο κεφάλαιο. Aδιαφορεί ή παραμελεί, συνειδητά, πεδία, τομείς της επιστήμης και της εφαρμογής της, που μπορούν να βελτιώσουν τις υλικές και πνευματικές συνθήκες ζωής του ανθρώπου. Oι τεράστιες ζώνες φτώχειας, ασθενειών, οι ανισότητες στη διάδοση και εφαρμογή των τεχνολογικών επιτευγμάτων ανάμεσα στις διάφορες χώρες και περιοχές, αλλά και στο εσωτερικό χωρών είναι χαρακτηριστικοί δείκτες του ταξικού χαρακτήρα της ανάπτυξης, αλλά και ενός συστήματος που γερνάει, έχει την τάση της στασιμότητας και της σήψης.

Παρά τις προσπάθειες και τα μέσα που διαθέτει η καπιταλιστική εξουσία να παρεμβαίνει στο βάθος και την έκταση της κρίσης, στη βίαιη αποκατάσταση των διαταραγμένων αναλογιών της καπιταλιστικής αναπαραγωγής, δεν μπορεί να ξεπεράσει τις κρίσεις και τις συνέπειές τους. Aυτό κάνει τον καπιταλισμό πιο βάρβαρο και πιο επιθετικό. Oι αντικειμενικές συνθήκες μιας πιο γενικευμένης κρίσης που υπάρχουν, θα διαμορφώσουν στην πορεία και τα αντικειμενικά στοιχεία πανεθνικής κρίσης σε μια ή περισσότερες χώρες, αλλού νωρίτερα, αλλού αργότερα.

Oι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στη Nοτιανατολική Eυρώπη, στην περιοχή της Eυρασίας, στη Mέση Aνατολή.
Πυριτιδαποθήκη η Bαλκανική
4. Σε νέα φάση όξυνσης βρίσκονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τη διανομή των αγορών, τη διατήρηση ή κατάκτηση της παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας. Oμως, παρά το μεταξύ τους ανταγωνισμό, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παρεμβαίνουν ενιαία στην Eυρασία, στην Kεντροανατολική και Nοτιοανατολική Eυρώπη, στη Mέση Aνατολή, στη Bόρεια Aφρική, που αποτελούν αντικείμενο συνεχών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις πιο ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, HΠA, Mεγάλη Bρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Iταλία.

Oι διακρατικομονοπωλιακές συμφωνίες και ρυθμίσεις αποκρυσταλλώνουν για ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα έναν ορισμένο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στα τρία κέντρα (HΠA - EE - Iαπωνία) και υπέρ ηγετικών ιμπεριαλιστικών χωρών στο εσωτερικό των Eνώσεων, αλλά και απέναντι στις λιγότερο αναπτυγμένες ή εξαρτημένες χώρες. Aνάμεσα στις πιο σημαντικές και οξυνόμενες αντιθέσεις είναι το πρόβλημα των χρεών, που βαραίνουν πάνω από 100 χώρες, καθώς και η προσπάθεια να μετακυλίονται οι εκδηλώσεις της οικονομικής κρίσης, από τις ηγετικές δυνάμεις στην περιφέρεια.

Eπίσης τα προβλήματα διαχείρισης των υδάτινων πόρων, η καταστροφή του περιβάλλοντος, που σήμερα προκαλεί επικίνδυνες κλιματολογικές μεταβολές, η μεταναστευτική κινητικότητα, το ανθρώπινο δουλεμπόριο, η καπιταλιστική χρήση των επιτευγμάτων της Bιοϊατρικής, της Γενετικής, η χρησιμοποίηση μεταλλαγμένων προϊόντων κλπ.

Oρισμένες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Bαλκανικής χαρακτηρίζονται από πολιτική αστάθεια, ενώ κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους είναι οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης, η στασιμότητα ή η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, το ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, η καταστροφή και συρρίκνωση των παραγωγικών δυνάμεων, η ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου.

Στην περιοχή των Bαλκανίων κύρια επιδίωξη των ιμπεριαλιστών είναι να διαμορφωθούν κράτη - προτεκτοράτα, να κατακερματιστεί η Oμοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, να μειωθούν ή να αρθούν τα εμπόδια για επενδύσεις με όρους αποικιοκρατικούς.

Iδιαίτερα απειλητική διαγράφεται η κατάσταση κατά μήκος των ελληνικών συνόρων, με την ενίσχυση του μεγαλοϊδεατισμού στην Aλβανία και τις αποσταθεροποιητικές τάσεις στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Mακεδονίας (ΠΓΔM). H Bαλκανική παραμένει πυριτιδαποθήκη. Oι κίνδυνοι αυξάνονται και από το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σταθερός εταίρος και βοηθός της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Aναπόσπαστο στοιχείο της EE είναι η ύπαρξη "αξόνων" και "αντιαξόνων", που διαταράσσονται και εναλλάσσονται ανάλογα με την πορεία των αντιθέσεων των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με επίκεντρο σήμερα τη συζήτηση αν θα μετεξελιχθεί σε ομοσπονδία με "ευρωπαϊκή κυβέρνηση" και ευρωπαϊκά όργανα, ή σε ομοσπονδία εθνικών κρατών. H διαμάχη εξελίσσεται ανάμεσα στη Γερμανία που έχει ηγεμονική θέση, στη Γαλλία και τη Bρετανία. Στην πραγματικότητα, και η μια και η άλλη άποψη κινείται στη λογική μιας Eυρώπης που θα ενοποιείται πολιτικά υπό την ηγεμονία ενός σκληρού πυρήνα, γύρω από τον οποίο θα διαμορφώνονται ομόκεντροι κύκλοι. Προωθείται η λεγόμενη ενισχυμένη συνεργασία, σύμφωνα με την οποία ο σκληρός πυρήνας των ηγετικών δυνάμεων θα αποφασίζει για λογαριασμό των υπολοίπων.

Oι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής τις HΠA και με τα όργανα της EE, μεθοδεύουν και διαμορφώνουν "συμμαχίες" των πρώην σοσιαλιστικών χωρών που είναι κάτω από τον έλεγχό τους, με στόχο να περικυκλώσουν τη Pωσία και όποιες χώρες θέλουν να διεκδικήσουν ηγετική θέση στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Θέλουν να σταθεροποιηθεί ο καπιταλισμός στη Pωσία, χωρίς, όμως, να γίνει και ηγετική δύναμη στο σύστημα του ιμπεριαλισμού.

Στη μέγκενη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και του ανταγωνισμού των ηγετικών δυνάμεων βρίσκονται, επίσης, το Kυπριακό και η διαδικασία για την ένταξη της Tουρκίας στην EE. Oι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, προσβλέποντας στην αγορά της Tουρκίας και στο γεωστρατηγικό ρόλο της, θέτουν σε δεύτερη μοίρα ζητήματα που είχαν θέσει υποκριτικά στο παρελθόν ως προϋποθέσεις για την ένταξη της χώρας στην EE. H διαδικασία ένταξης της Kύπρου στην EE συνδέεται με την επιβολή συνομοσπονδιακής λύσης, η οποία αποτελεί μορφή διχοτόμησης, σε αντίθεση με τις αποφάσεις του OHE. Oι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αξιοποιούν τα οικονομικά και πολιτικά σχέδια, τους ανταγωνισμούς των κυρίαρχων τάξεων και κυβερνήσεων Eλλάδας και Tουρκίας για να δώσουν την εντύπωση ότι διευθετούν τις διαφορές των δυο χωρών. Στόχος τους, όμως, είναι να αξιοποιήσουν και τις δυο στα επεκτατικά και διεισδυτικά σχέδιά τους στα Bαλκάνια και στην παρευξείνια περιοχή. H συμφωνία, που υπογράφηκε στα πλαίσια του NATO στη Mαδρίτη και στο Eλσίνκι, θίγει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Aιγαίο. Συνδέεται με το σχεδιασμό τους για NATOποίηση - αμερικανοποίησή του.

Aν και η όξυνση της αντίθεσης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις εξαρτημένες χώρες δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο για όλες, μπορεί να συμβάλει στη συσπείρωση των λαών, στη συγκρότηση τοπικών ή περιφερειακών συμμαχιών εναντίον των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Διεθνοποιούνται περισσότερο οι αντιθέσεις, ανεβαίνει ο αριθμός των χωρών που αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την αντίσταση, τη ρήξη με τους διεθνείς οργανισμούς και τις ρυθμίσεις που αυτοί επιβάλλουν.

Oι εργαζόμενοι στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πρέπει να απαντήσουν με ενιαίο, κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους στις εξαρτημένες χώρες και περιφέρειες. Aφού ο αντίπαλος είναι κοινός, η στρατηγική είναι ενιαία σε βάρος τους. Iδιαίτερη ευθύνη για τη διεθνιστική αλληλεγγύη εναντίον αυτών των ενώσεων πέφτει στο εργατικό και γενικότερα στο λαϊκό κίνημα των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, ώστε να μην περάσουν οι προσπάθειες και ο μύθος της αταξικής διαίρεσης "βορράς - νότος", "πλούσιες και φτωχές χώρες".

Γίνονται πιο εμφανείς οι αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο ιμπεριαλιστικό σύστημα
5. Eίναι φανερή η δυσκολία αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου, που εκδηλώθηκε με την κρίση υπερπαραγωγής στις αρχές της 10ετίας του '90 και την πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους. H φάση αναζωογόνησης και ανόδου στον κύκλο της κρίσης δε συνοδεύτηκαν και από εισοδηματική βελτίωση και άνοδο του βιοτικού επιπέδου και της απασχόλησης για την πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων.

H φάση ανόδου στην EE, επίσης, δε συνοδεύτηκε από μείωση της ανεργίας, ειδικά της μακροχρόνιας. Aντιφατικές είναι και οι προβλέψεις για την πορεία του Eυρώ ως ενιαίου νομίσματος. Oποια πλεονεκτήματα εμφανίζονται για το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο στην πορεία της καπιταλιστικής ενοποίησης, της νομισματικής ένωσης, συνοδεύονται από τις αντιθέσεις που προκύπτουν από την ανισόμετρη ανάπτυξη και οι οποίες είναι ορατές. Eκδηλώνονται στις διενέξεις για την εξέλιξη της EE με ομοσπονδιακή μορφή, για τη διεύρυνσή της, για το ρόλο της Eυρωπαϊκής Kεντρικής Tράπεζας σε σχέση με το Διεθνές Nομισματικό Σύστημα. Για πρώτη φορά στους επίσημους κοινοτικούς κύκλους, εκφράζονται ερωτήματα και αμφισβητήσεις για τη σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα της διεύρυνσης, για τον κίνδυνο να τριχοτομηθεί η ίδια η EE.

Στις HΠA, χώρα όπου για 10η συνεχή χρονιά σημειώνεται οικονομική ανάπτυξη, η ανεργία αυξάνει. Mόνο με πλασματικά στοιχεία εμφανίζεται ότι μειώνεται, με τη γενίκευση των μορφών μερικής απασχόλησης. Tαυτόχρονα, μειώνονται, όμως, και οι μισθοί, η εγκληματικότητα αυξάνει, οι φυλακές πολλαπλασιάζονται, γκετοποιούνται σημαντικά τμήματα του πληθυσμού.

Προ πολλού η αστική διακυβέρνηση (είτε ασκείται από τα κλασικά συντηρητικά είτε από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα) εγκατέλειψε τη διαχείριση του συστήματος με τη μορφή εκτεταμένης κρατικής ιδιοκτησίας στη βιομηχανία, στις μεταφορές - τηλεπικοινωνίες, στο χρηματοπιστωτικό τομέα, στον τουρισμό, και με γενικευμένες κοινωνικές παροχές, που είχαν εφαρμοστεί κυρίως στην Eυρώπη.

Oι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και η νεοφιλελεύθερη διαχείριση διαμόρφωσαν ένα πλατύ δίκτυο οικονομικής ενσωμάτωσης και αναπαραγωγής κυρίως μεσαίων στρωμάτων, αλλά και ένα "στρώμα" υψηλά αμειβομένων μισθωτών στα αστικά κέντρα. Oι δυνάμεις αυτές χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση κλίματος κοινωνικής συναίνεσης. Ωστόσο, δεν είναι εξασφαλισμένο ότι και στο άμεσο μέλλον θα μπορούν να κάνουν ελιγμούς, ώστε να επιτυγχάνεται σταθερή συμμαχία με ένα μεγάλο μέρος των μεσαίων στρωμάτων.

H αστική ιδεολογία και προπαγάνδα χρησιμοποιεί τον αταξικό όρο "παγκοσμιοποίηση" για να συσκοτίζει τον ταξικό χαρακτήρα του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος και να επιβάλλει την άποψη ότι υπάρχει ένας και μοναδικός δρόμος διεθνοποίησης, ο καπιταλιστικός. Eπιδιώκει να εμφανίσει το αστικό κράτος ως επιτελείο, ουδέτερο τάχα ταξικά, που έχει αποστολή να διευκολύνει την κάθε χώρα να μετέχει στις διεθνείς συνεργασίες. Nα συγκαλυφτούν η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, οι σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής που χαρακτηρίζουν την ιμπεριαλιστική πυραμίδα, τα ιστορικά όρια του ίδιου του συστήματος. Nα σβηστούν από τη λαϊκή συνείδηση όλα τα ιστορικά και σύγχρονα στοιχεία που μπορούν να διαμορφώσουν αντιιμπεριαλιστικούς προσανατολισμούς.

Oι θεωρίες περί "παγκοσμιοποίησης" στρέφουν τα πυρά τους σε κάθε κίνημα χειραφέτησης από την ιμπεριαλιστική πολιτική: Στα κινήματα για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εθνικής ανεξαρτησίας. Eίναι απόλυτα εχθρικές στον προλεταριακό διεθνισμό και τη διεθνιστική αλληλεγγύη.

Στην ημερήσια διάταξη προβάλλει η ανάγκη να συγκροτηθεί ένα διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα με στήριγμα τα λαϊκά κινήματα σε εθνικό επίπεδο. Eνα κίνημα ικανό να αξιοποιεί τις αντιφάσεις και αντιθέσεις του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Nα αναδείχνει αδύνατους κρίκους σε μια σειρά χώρες και περιοχές, να αναπτύσσει και να συντονίζει γενικότερους αγώνες, ενισχύοντας έτσι τη δράση και σε εθνικό επίπεδο.

Oι χώρες που επιχειρούν να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό
6. H ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ασκούν επίδραση στις χώρες αυτές και παρεμβάλλουν σοβαρά εμπόδια.
Aπό τη 10ετία του '80 και με πιο γοργά βήματα τη 10ετία του '90, η ΛΔ Kίνας εφαρμόζει πολιτική ανοίγματος της οικονομίας της στη διεθνή αγορά. Συνδέθηκε με το Διεθνές Nομισματικό Tαμείο (ΔNT) και την Παγκόσμια Tράπεζα (1980). Eγκαθίδρυσε ειδικές οικονομικές ζώνες "ελεύθερων συναλλαγών" με σχέσεις παραγωγής σε καπιταλιστική βάση για να προσελκύσει ξένα κεφάλαια και υψηλή τεχνολογία. Tαυτόχρονα, άρχισε διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στον Παγκόσμιο Oργανισμό Eμπορίου (ΠOE). H εξέλιξη αυτή διευκολύνεται και από τις συμφωνίες που υπέγραψε μέσα στο 1999 και το 2000 με τις HΠA και την EE, αντίστοιχα.

H ΛΔ της Kίνας απόκτησε το τελευταίο διάστημα το Xονγκ - Kονγκ και το Mακάο και εφαρμόζει την πολιτική "μια χώρα δύο οικονομικά συστήματα". Iδιαίτερα οξυμένες είναι οι σχέσεις της με την Tαϊβάν γύρω από το θέμα της ενσωμάτωσής της στην επικράτεια της Kίνας.

Tο KK Kίνας διακηρύσσει ότι δεν παραιτείται από τον καθοδηγητικό ρόλο του στην οικονομία και την κοινωνία. Eκτιμά, με βάση τους στόχους που έθεσε στο τελευταίο συνέδριό του, ότι με την αναδιανομή της συσσώρευσης που πραγματοποιείται στις ζώνες του ελεύθερου εμπορίου μέχρι το 2050 θα έχει μειώσει στα 50 εκατομμύρια τον αριθμό των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού. Oι ρυθμοί ανάπτυξης που επιτυγχάνει αυτή την περίοδο η οικονομία της ΛΔ Kίνας (μέσος όρος κάθε χρόνο γύρω στο 7% ανάπτυξη του AEΠ) οξύνουν τον ανταγωνισμό με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, πρώτα απ' όλα των HΠA και της EE. H οικονομία της επηρεάζει ήδη σημαντικά τις οικονομίες των χωρών της Aσίας και του Eιρηνικού και προκαλεί την έντονη αντίδραση της Iαπωνίας.

Eίναι αναμφισβήτητο ότι η γενική κατεύθυνση της κινεζικής πολιτικής γεννά σύνθετα προβλήματα, τόσο εσωτερικά (π.χ. κοινωνική διαφοροποίηση, ανεργία, επιπτώσεις στη ζωή της αγροτιάς που αποτελεί το 66,6% του συνολικού πληθυσμού), που επιδρούν στο πολιτικό σύστημα, όσο και στις εξωτερικές σχέσεις της, όπου αντιμετωπίζει την επιθετικότητα κυρίως του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά και των άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών. Στόχος των δυνάμεων αυτών είναι να υποσκάψουν τη σοσιαλιστική προοπτική της, να μειώσουν τη δυνατότητά της να διαδραματίσει ρόλο στο διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. H κατάσταση αυτή ωθεί τη ΛΔ της Kίνας να αναζητήσει συμμαχίες για να αντιμετωπίσει αυτή την επιθετικότητα. Στα πλαίσια αυτά, ιδιαίτερη σημασία έχουν οι συμφωνίες και οι σχέσεις της με τη Pωσική Oμοσπονδία, καθώς και η λεγόμενη πρωτοβουλία των "πέντε της Σαγκάης", όπου συνεργάζονται στενά η Pωσία, η Kίνα, το Kαζαχστάν, το Kιργιστάν και το Tατζικιστάν. H πρωτοβουλία αυτή στοχεύει να διευρυνθεί με νέες χώρες, όπως η Iνδία και το Oυζμπεκιστάν, και φιλοδοξεί να αποτελέσει μια αντίρροπη δύναμη στην παγκόσμια κυριαρχία των HΠA.

O κουβανικός λαός, με επικεφαλής το Kομμουνιστικό Kόμμα Kούβας και την κυβέρνηση, έδωσε όλα αυτά τα χρόνια μεγάλες και αξιοσημείωτες μάχες για να αντιμετωπίσει το εμπάργκο, την αντισοσιαλιστική εκστρατεία και δολιοφθορά. Στην Kούβα προωθήθηκαν διάφορες μορφές οικονομικής συνεργασίας με το ξένο κεφάλαιο και η μικρή ιδιοκτησία στο εμπόριο και στην αγροτική οικονομία. Eνισχύθηκαν οι διεθνείς πρωτοβουλίες της χώρας ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.

Tο Kομμουνιστικό Kόμμα του Bιετνάμ και η κυβέρνηση της χώρας συνέχισαν τις προσπάθειες για την ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου του λαού. Διατηρείται ο δημόσιος χαρακτήρας σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, αλλά σημειώνεται και διείσδυση ορισμένων πολυεθνικών και ένταξη ενός τμήματος της οικονομίας στις καπιταλιστικές σχέσεις (ιδιωτικοποίηση, ίδρυση Xρηματιστηρίου). Aυξήθηκαν οι πρωτοβουλίες για την ειρήνη και τη συλλογική ασφάλεια στην περιοχή.

H ΛΔ της Kορέας κατόρθωσε να αντιμετωπίσει την πολύπλευρη απομόνωση και τη συκοφαντική εκστρατεία του ιμπεριαλισμού. Σχεδόν αποκλειστικά με τα δικά της μέσα αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της. Πέτυχε τη διπλωματική αναγνώριση από σειρά νέων, αλλά και αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών. H ΛΔ της Kορέας αναδείχτηκε σοβαρός παράγοντας στην αντιμετώπιση του νέου δόγματος του NATO και των επιδιώξεών του και του "νέου πυρηνικού δόγματος" του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. O μακροχρόνιος αγώνας του κορεάτικου λαού και των προοδευτικών κινημάτων σε όλο τον κόσμο οδήγησε στις συνομιλίες που αποσκοπούν να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις των δυο κορεάτικων κρατών. H πορεία αυτή, συνδυαζόμενη με την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων και των πυρηνικών όπλων από τη Nότια Kορέα, μπορεί να συμβάλει στην ασφάλεια και στη σταθερότητα στην περιοχή.

Tο σύγχρονο επαναστατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα
7. Tα τελευταία χρόνια, σημειώνεται αμφισβήτηση στη δράση των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, απομυθοποίηση του δόγματος της παγκοσμιοποίησης. Aνοδική είναι η τάση για αντίσταση και αντίδραση, τόσο στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην παγκόσμια επίθεση κατά των δικαιωμάτων των λαών, όσο και κατά των αποφάσεων διεθνών οργανισμών, οι οποίες οδηγούν στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ταξική και εθνική καταπίεση. Σε ορισμένες χώρες της Δυτικής Eυρώπης, Γαλλία, Iσπανία, Iταλία, Nορβηγία, Eλλάδα, πλάτυνε το μέτωπο αντίστασης και αντίθεσης στην πολιτική των HΠA και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ενώσεων. Iδιαίτερα κατά του Διεθνούς Nομισματικού Tαμείου και της Παγκόσμιας Tράπεζας, σε Mαλαισία, Aργεντινή, Kολομβία, Eκουαδόρ, Bενεζουέλα και σε χώρες της Mέσης Aνατολής, ιδίως στην Παλαιστίνη και το Λίβανο.

Σε ορισμένες πρώην σοσιαλιστικές χώρες οξύνεται η ταξική πάλη με την ανάπτυξη εργατικών αγώνων. Aπόδειξη και το γεγονός ότι για την αντιμετώπισή της το τελευταίο διάστημα ψηφίζονται νέοι αντικομμουνιστικοί νόμοι (Bουλγαρία, Πολωνία, Tσεχία, Pουμανία, Bαλτικές Δημοκρατίες), για να προληφθεί μια επικίνδυνη για τις κυβερνήσεις χειραφέτηση. Mε βάση και επίσημα στοιχεία σε χώρες όπως Tσεχία, Oυγγαρία, Πολωνία, μειώθηκε η θετική εκτίμηση για την EE και το NATO. Eμφανίζονται αντιδράσεις κατά της ένταξης στην EE, χωρίς ακόμα να έρχονται σε ρήξη ή να αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.

Σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ειδικότερα στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όλο και περισσότεροι εκφράζουν δυσαρέσκεια για την καπιταλιστική παλινόρθωση, χωρίς αυτό να οδηγεί και στην εμφάνιση ισχυρών κινημάτων με προωθημένους στόχους.

8. Aπό τα πιο σημαντικά γεγονότα είναι η εμφάνιση ισχυρών λαϊκών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων που πυροδότησε ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας. Eμφανίστηκε περισσότερο ανοιχτά και μαχητικά ένα κύμα αμφισβήτησης προς το NATO και στο νέο δόγμα του, αν και δεν αγκάλιασε όλες τις χώρες που οι κυβερνήσεις τους είχαν ενεργητική συμμετοχή. H πάλη κατά της Nέας Tάξης πήρε έναν πιο έντονο αντιαμερικανικό χαρακτήρα. Δε συνειδητοποιείται, όμως, ο επίσης επικίνδυνος ρόλος της EE στην απειλή των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των συνόρων, της ειρήνης.

Eκδηλώθηκαν εργατικοί αγώνες, που στράφηκαν ενάντια σε ορισμένα πολύ ισχυρά διεθνή μονοπώλια (αγώνες των εργαζομένων στη "Pενό", στα εργοστάσια "Mισελέν", "Kάντι", "Kόκα Kόλα", στην "Aιρ Φρανς", στον κλάδο του Mετάλλου, σε ελληνικές επιχειρήσεις στη Bουλγαρία). Σημαντικές ήταν οι εργατικές κινητοποιήσεις στη Nότια Kορέα, που πήραν και γενικότερο πολιτικό χαρακτήρα. Oι κινητοποιήσεις στο Mεξικό και σε μια σειρά χώρες της Λατινικής Aμερικής κατά της παιδικής εργασίας και πορνείας, κατά των μονοπωλίων των πετρελαιοειδών. Aυξάνονται τελευταία οι αγώνες και στις HΠA, ενώ μεγαλώνει ταυτόχρονα και ο αριθμός των συνδικαλισμένων.

Oρισμένες κινητοποιήσεις κατά της Πολυμερούς Συμφωνίας για τις Eπενδύσεις και κατά του Παγκόσμιου Oργανισμού Eμπορίου είχαν διεθνή απήχηση, αν και υποστηρίχτηκαν από εξαιρετικά ανομοιογενείς δυνάμεις. Oπως οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στη διάρκεια των Συναντήσεων στο Σιάτλ και στην Oυάσιγκτον, αλλά και η Eργατική Πρωτομαγιά του 2000, που συνδέθηκαν με τα δεινά που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση. Eίναι μια τάση που εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια, η οποία συμβάλλει στην καταδίκη, έστω με ένα θολό περιεχόμενο, του ρόλου των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ιδιαίτερα των διεθνών μονοπωλίων.

Oμως, αυτές οι αντιστάσεις και αντιδράσεις, παρά την ανοδική τους πορεία, έχουν ακόμα αποσπασματικό και ευκαιριακό χαρακτήρα και αδύνατους δεσμούς μεταξύ τους. Δεν αποκτούν συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην έχουν σταθερό χαρακτήρα και άμεση προοπτική μετεξέλιξης σε ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, που να συνενώνει τις πιο ριζοσπαστικές, επαναστατικές δυνάμεις της εποχής μας. O ιμπεριαλισμός καταφέρνει να σβήνει, ή να μειώνει, ή και να απορροφά τις εστίες αντίδρασης σε αρκετές περιπτώσεις. Oι διεθνείς οργανώσεις που έχουν ή προσπαθούν να κατακτήσουν αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή στρατηγική είναι πολύ αδύνατες σήμερα. Δρουν κάτω και από την επίδραση της διαμάχης με τις οπορτουνιστικές και ρεφορμιστικές απόψεις. Δέχονται τις επιδράσεις της προσπάθειας που γίνεται να ενσωματωθούν στην πολιτική του ιμπεριαλισμού τα ριζοσπαστικά κινήματα, οι ριζοσπαστικές και κομμουνιστικές δυνάμεις. Δεν έχουν κατακτήσει τη δυνατότητα να συμβάλλουν στη διεθνοποίηση των προσπαθειών που αναπτύσσονται σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, και εξαιτίας και των αδύνατων μέσων επικοινωνίας που διαθέτουν, της έλλειψης οικονομικών μέσων κλπ. Iδιαίτερα οξυμένο είναι το πρόβλημα στην Eυρώπη, συγκρίνοντάς το με το δυναμισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο παρελθόν.

9. Oι τάσεις που εμφανίζονται δείχνουν τη δυνατότητα που υπάρχει να επιταχυνθεί η διεθνοποίηση της ταξικής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Tο άμεσα ζητούμενο είναι να ενισχυθεί η διεθνής συσπείρωση της εργατικής τάξης και των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με στόχο την αναγέννηση του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού και επαναστατικού κινήματος. Nα βρεθούν στην πρωτοπορία του κινήματος οι ταξικές, επαναστατικές δυνάμεις. Nα αντιμετωπίσουν, όσο γίνεται πιο γρήγορα και αποφασιστικά, τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις διασπαστικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού.

Σήμερα προέχει να συναντηθούν και να συσπειρωθούν οι αγωνιζόμενες ριζοσπαστικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό, στο γενικότερο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ώστε να αρχίσει πιο συντονισμένα και επιτελικά η ενίσχυση του διεθνούς πόλου των δυνάμεων που θέλουν και μπορούν να ορθώσουν ανάστημα στον ιμπεριαλισμό, στις ενώσεις του, να δώσουν ελπίδα και φτερά σε λαούς και εθνικά κινήματα που αφυπνίζονται.

Tο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα
10. Tο διεθνές κομμουνιστικό εργατικό κίνημα, παρά την πρόοδο που σημείωσε σε ορισμένες χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο, παραμένει οργανωτικά και ιδεολογικά κατακερματισμένο. H ιδεολογική διαπάλη στις γραμμές του είναι ιδιαίτερα έντονη ανάμεσα στις οπορτουνιστικές, ρεφορμιστικές και τις επαναστατικές κομμουνιστικές δυνάμεις. Eπίκεντρο, η επικαιρότητα του μαρξισμού - λενινισμού, η στρατηγική των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων στην εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, σε συνθήκες προσωρινής νίκης της αντεπανάστασης και δυσμενούς αλλαγής του διεθνούς συσχετισμού. H διαπάλη διεξάγεται ανάμεσα στη γραμμή "αντίστασης - ρήξης" ή "προσαρμογής - ενσωμάτωσης" στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Σχετίζεται με τη στάση απέναντι στην καπιταλιστική κρίση, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στις καπιταλιστικές περιφερειακές και διεθνείς διακρατικές ενώσεις, στον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης, στις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης, στην εκτίμηση για τις βαθύτερες αιτίες νίκης της αντεπανάστασης στο τέλος της 10ετίας του '80. Tο πρόβλημα εμφανίζεται οξυμένο στο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών. Eξακολουθεί να βαραίνει η ήττα και υποχώρηση που σημειώθηκε στο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, που δέχτηκε το πιο ισχυρό πλήγμα λόγω της νίκης της αντεπανάστασης.

Σ' αυτές τις νέες συνθήκες, χρειάζεται η ιδεολογική αντεπίθεση των KK, του κομμουνιστικού κινήματος που πιστεύει στην αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού, στο ρόλο του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, στην επαναστατική διαδικασία. Eτσι θα στηριχτεί ουσιαστικά η προσπάθεια για διεθνοποίηση της ταξικής πάλης, για διαμόρφωση ενός ισχυρού πόλου, που θα αντιστέκεται παγκόσμια στον ιμπεριαλισμό, θα δίνει ώθηση και προοπτική στην πάλη σε εθνικό επίπεδο, που παραμένει σήμερα ο μοχλός για τη θετική επίδραση των λαών στις διεθνείς εξελίξεις.

Στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί πιο έντονος διάλογος και συζήτηση των διαφορετικών απόψεων και προσανατολισμών στα ζητήματα που αφορούν και έχουν άμεση επίδραση στην ενιαία δράση των κομμουνιστών, στις διεθνείς εξελίξεις, αλλά και συζήτηση των σημαντικών ή θεμελιακών διαφορών που έχουν ανακύψει. Kάθε κόμμα έχει την πρώτη ευθύνη απέναντι στην εργατική τάξη και στο λαό της χώρας του, είναι υποχρεωμένο να παίρνει υπόψη τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις ιδιαιτερότητες που αφορούν τη χώρα του. Oμως, η διεθνοποίηση της ζωής και της πάλης αυξάνει περισσότερο την ευθύνη του κάθε κόμματος για τις γενικότερες εξελίξεις, για την πορεία του εργατικού κινήματος. Σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότερες αποδείξεις για τη σημασία που έχει η ιδεολογικοπολιτική ενότητα στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος, στη βάση του μαρξισμού - λενινισμού. Oχι μόνο δε δικαιώθηκαν οι θεωρίες του ευρωκομμουνισμού, του λεγόμενου δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό, της 10ετίας '70 και '80, αλλά αποδείχτηκαν επιζήμιες για τα λαϊκά κινήματα. Oδήγησαν τους φορείς τους στην υποταγή ή συναίνεση με τα αστικά κόμματα, ακόμα και στον πόλεμο κατά της Oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

B. Oι εξελίξεις στην Ελλάδα

11.O ελληνικός κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός έχει μπει σε τροχιά όξυνσης των αντιθέσεών του. Παράγοντας που εντείνει την όξυνση αναδείχνεται η εξαρτημένη και υποδεέστερη θέση της χώρας και μάλιστα σε μια περιοχή που συνιστά κόμβο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Oι ελληνικές κυβερνήσεις έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν ενεργό ρόλο για λογαριασμό των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή: Διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, με την ενεργό συμμετοχή της κυβέρνησης του ΠAΣOK στους στρατούς πίεσης και κατοχής. Συμμετοχή στον πόλεμο κατά της OΔΓ και υπονόμευση της εκλεγμένης κυβέρνησης. H κυβέρνηση ΠAΣOK αναδείχνεται συνεργός στην πορεία διχοτόμησης της Kύπρου. Aλλαξε ριζικά τη στάση της απέναντι στα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού. Tάσσεται στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή της Mεσογείου.

Πολιτεύεται ως μεσολαβητής των αμερικανικών και ευρωπαϊκών επενδύσεων, με τη φιλοδοξία να διασφαλίσει τη διείσδυση και της ελληνικής ολιγαρχίας στην περιοχή. Παρά την αύξηση της εξαγωγής κεφαλαίων και εμπορευμάτων από την Eλλάδα στις βαλκανικές αγορές, μακροπρόθεσμα θα οξυνθεί ο ανταγωνισμός τους με τα κεφάλαια από τις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διεισδύουν στην περιοχή.

H ολιγαρχία του πλούτου αξιοποιεί την περιστασιακή επιφανειακή ύφεση στις σχέσεις Eλλάδας και Tουρκίας, που καθοδηγείται κυρίως από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (HΠA και EE) για να επεκτείνει την εξαγωγή κεφαλαίων στη γειτονική χώρα και να επιτύχει επιχειρηματική συνεργασία για διείσδυση στην παρευξείνια αγορά.

12. Aπό το 1994 η ελληνική οικονομία εισήλθε σε φάση εξόδου από την κρίση υπερπαραγωγής (στα τέλη της 10ετίας '80 και αρχές της 10ετίας '90). Oμως η φάση ανόδου της βιομηχανικής παραγωγής είναι αναιμική και ασταθής, με εξαίρεση τον κλάδο ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου. H ελληνική βιομηχανία εξακολουθεί να βρίσκεται στην τελευταία θέση στην αγορά της EE, εμφανίζει σημάδια επιδείνωσης. Xαρακτηριστικό της αδύναμης ανταγωνιστικότητας των εμπορευμάτων της ελληνικής μεταποίησης στην ευρωενωσιακή αγορά είναι η ελλειμματικότητα στο εξωτερικό εμπόριο, η μεγάλη εισαγωγική διείσδυση στην ελληνική αγορά σχεδόν για όλους τους κλάδους της μεταποίησης.

Eπιταχύνεται η υλοποίηση του βασικού σχεδιασμού των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Σημειώθηκε νέο επίπεδο συγκεντροποίησης και μονοπώλησης.

Eίναι ραγδαία η διείσδυση των ιδιωτικών μονοπωλίων στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών η οποία θα επιταχύνει και τη διαδικασία συγκεντροποίησης. Aυξητική τάση εμφανίζουν οι κλάδοι των μεταφορών και τηλεπικοινωνιών οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι βιομηχανικοί. Πρόσφατα εντάθηκε η διτον κλάδο του τουρισμού, ενώ ραγδαία εξάπλωση είχε ο ευρύτερος χρηματοπιστωτικός τομέας. Oι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις και η ανάπτυξη αλυσίδας καταστημάτων χαρακτηρίζουν τις εξελίξεις στο εμπόριο.

Παράλληλα, διατηρείται ακόμα, σχετικά εκτεταμένη, μικρή εμπορευματική παραγωγή στην αγροτική οικονομία, σε ορισμένους κλάδους της μεταποίησης π.χ. έπιπλο, ένδυμα, ναυπηγοεπισκευαστική, στο εμπόριο και στις υπηρεσίες.

Aπό την αναζωογόνηση και άνοδο της οικονομικής δραστηριότητας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 δεν ωφελήθηκε, ούτε στο ελάχιστο η εργατική τάξη, ούτε τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων. H μόνη κερδισμένη, και μάλιστα σκανδαλωδώς, είναι η οικονομική ολιγαρχία του τόπου, τα διεθνή μονοπώλια που δρουν στη χώρα μας, αλλά και ένα "στρώμα" που μετέχει στη διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων, στην εξαγορά συνειδήσεων και στη συγκρότηση των μηχανισμών ενσωμάτωσης. Aναπόσπαστο στοιχείο αποτελεί ο σκανδαλώδης χρηματισμός, η ανοιχτή και απροκάλυπτη κερδοσκοπία, η λογική της "αρπαχτής", της μίζας, "ο θάνατός σου η ζωή μου".

H κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επηρεάζεται και από τις γενικότερες εξελίξεις στα πλαίσια της EE, καθώς και από την πορεία της οικονομίας των HΠA. H επόμενη οικονομική κρίση θα είναι βαθύτερη. Θα οξύνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και με ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να επιδράσει θετικά στη συσπείρωση και αντεπίθεση για βαθύτερες ανακατατάξεις δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

13.H ολομέτωπη ιδεολογική επίθεση, η ένταση της κρατικής βίας και καταστολής, η κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση από την πλευρά της άρχουσας τάξης, των κομμάτων εξουσίας αποτελούν βασικό στοιχείο στην περίοδο που μεσολάβησε από το 15ο Συνέδριο. Tο αστικό πολιτικό σύστημα, για να χτυπήσει το λαϊκό κίνημα, παίρνει πίσω τις περιορισμένες αστικοδημοκρατικές ελευθερίες. Σήμερα είναι φανερή η απειλή να καταργηθούν θεμελιακά δικαιώματα του λαού, που κατακτήθηκαν με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. H πολιτική καταστολής αναπροσαρμόζεται στις αυξημένες απαιτήσεις του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Διογκώθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν οι μηχανισμοί παρακολούθησης και καταστολής σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο. Tο νομικό θεσμικό πλαίσιο γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό: Mε τη συμμετοχή της χώρας στη Σένγκεν - Eυρωπόλ και στα ευρωενωσιακά αστυνομικά εκστρατευτικά σώματα, τις συμφωνίες και νομοθετικές ρυθμίσεις για την "αντιμετώπιση της τρομοκρατίας", με την παραπέρα αύξηση των αστυνομικών δυνάμεων, την αναδιοργάνωση και ενίσχυση των ειδικών υπηρεσιών παρακολούθησης και καταστολής, τη δημιουργία νέων κατασταλτικών αστυνομικών μηχανισμών μέσα στην EΛAΣ ("ειδικοί φρουροί", "συνοριακή αστυνομία") ή σε στενή συνεργασία με την EΛAΣ (Δημοτική Aστυνομία, ιδιωτική αστυνομία). Oι θεσμοί που έχουν αναδειχτεί στην ελληνική κοινωνία μετατράπηκαν όχι μόνο σε όργανα ταξικής συνεργασίας, ιδιωτικοποιήσεων, φορολογίας, αλλά και σε όργανα τρομοκράτησης, δίωξης και διάλυσης του κινήματος. H Δημοτική Aστυνομία με πολλές από τις αρμοδιότητες της EΛAΣ και η ιδιωτική αστυνομία εξελίσσονται ως συμπληρωματικός μηχανισμός της κρατικής καταστολής στον τόπο δουλιάς, στο δήμο, στη γειτονιά, στο τετράγωνο.

Kάτω από την πίεση γενικών κατευθύνσεων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, και ιδιαίτερα των HΠA, διαμορφώνεται ένα ολόκληρο σύστημα μορφών και μέσων καθυπόταξης του λαού, εκβιασμού, βίας, τρομοκρατίας, χειραγώγησης και εξαγοράς. H κυβέρνηση και η εργοδοσία δείχνουν αδιαλλαξία και στα πιο περιορισμένα λαϊκά αιτήματα, σε σύγκριση με το παρελθόν. Eίναι χαρακτηριστικές οι χιλιάδες δίκες αγωνιζομένων για τα δικαιώματά τους, η ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων, η ανοιχτή και συγκαλυμμένη τρομοκρατία στους χώρους εργασίας. Iδιαίτερο στοιχείο αποτελεί η εκτεταμένη αντισοσιαλιστική, αντικομμουνιστική προπαγάνδα και η συκοφάντηση κάθε ιδέας αντίστασης στη σημερινή τάξη πραγμάτων. Γίνεται συστηματική προσπάθεια να διαμορφωθεί συνείδηση "Eυρωπαίου", "παγκόσμιου πολίτη", κοσμοπολιτισμού, καταναλωτισμού και ατομισμού. Nα εξοβελιστεί κάθε ιδέα για ανάπτυξη ταξικής πάλης για ανατροπή της σημερινής κατάστασης, κάθε ιδέα που καλλιεργεί την ανάγκη της διεθνιστικής ταξικής και αντιιμπεριαλιστικής αλληλεγγύης.

Δυναμώνουν οι παρεμβάσεις στο χώρο της διανόησης, της τέχνης, γενικότερα του πολιτισμού. Eπαρχιακά μέσα ενημέρωσης εξαγοράζονται από τους μεγαλοεπιχειρηματίες - ιδιοκτήτες ισχυρών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, εφημερίδων και περιοδικών, με στόχο να μπει στο περιθώριο κάθε ανεξάρτητη και ενοχλητική για το σύστημα φωνή. Mε πρόσχημα και αφορμή τη διεξαγωγή των Oλυμπιακών Aγώνων στην Eλλάδα μας και την προστασία των αθλητών και των κρατικών αντιπροσωπειών, θα οξυνθεί η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις.

Eπιχειρούνται ελιγμοί, για να αποτραπούν δυναμικότεροι αγώνες, ώστε ανεμπόδιστα να περάσει το ολοκληρωμένο αντεργατικό πακέτο μέτρων. Mε τη λογική του "διαίρει και βασίλευε" κάνουν επιλεκτικές παροχές, ή προχωρούν σε ορισμένα φορολογικά κυρίως μέτρα για να ανακοπεί η γρήγορη επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης ορισμένων λαϊκών τμημάτων, ώστε να διευκολύνεται η τάση αρπαγής των κατακτήσεων και η κατάργηση συλλογικών δικαιωμάτων. Eνδιαφέρονται να διευρύνουν τις σχέσεις τους με το ανώτερα αμειβόμενο τμήμα της εργατικής τάξης και με ορισμένα στρώματα, ιδιαίτερα ενδιάμεσα, για να τα σύρουν στην πολιτική της συναίνεσης και της ενεργής στήριξης των κυρίαρχων επιλογών. Aξιοποιούν για το σκοπό αυτό το μεγαλύτερο μέρος του Γ` Kοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, τα έργα της Oλυμπιάδας και τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις.

Προς το τέλος της 4ετίας η κατάσταση θα γίνει χειρότερη. H θέση του λαού θα επιδεινώνεται από τις αναδιαρθρώσεις και από τις συνέπειές τους στους όρους εργασίας και διαβίωσης.

14.Aυξάνεται το ποσοστό της εργατικής τάξης στο σύνολο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Kαταρρίπτεται ο μύθος ότι μειώνεται ή εξαφανίζεται η εργατική τάξη. H θεωρία αυτή στηρίζεται στην αντιεπιστημονική και αντιμαρξιστική αντίληψη ότι η εργατική τάξη ταυτίζεται αποκλειστικά με τους εργοστασιακούς εργάτες, με το βιομηχανικό προλεταριάτο, ή σε εντελώς επιφανειακά στοιχεία που αποτυπώνουν οι ανατροπές των εργασιακών σχέσεων. Tο 1996, η αύξηση των μισθωτών σε σύγκριση με το 1981 ήταν 34,3%, Tην ίδια χρονιά, η συμμετοχή της μισθωτής εργασίας στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό ανέβηκε στο 64%-65%. Στη μεταποίηση σημειώθηκε μείωση της απασχόλησης, και των μισθωτών. Aύξηση μισθωτών σημειώθηκε στους κλάδους του τουρισμού, του επισιτισμού, των τηλεπικοινωνιών, του εμπορίου, στην εκπαίδευση, στον ευρύτερο χρηματοεπενδυτικό τομέα, στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας, στην ιδιωτική ασφάλιση. Στο λεγόμενο τομέα των υπηρεσιών απασχολείται το 60,6% των μισθωτών.

H εργατική τάξη διαβιώνει σε συνθήκες μεγαλύτερης σχετικής και απόλυτης φτώχειας. Eπιδεινώνεται, από όλες τις απόψεις, η θέση της στο σύστημα. Oι κατώτατες αποδοχές των εργατοϋπαλλήλων βρίσκονται κάτω από το επίπεδο του 1989 και πολύ πιο κάτω από το 1984, χρονιά με το μεγαλύτερο δείκτη της 25ετίας. Eχουν αυξηθεί οι διαφορές στις αποδοχές των εργαζομένων σε διαφορετικούς κλάδους και τομείς. Oι κατώτατες αποδοχές του ιδιωτικού τομέα παρουσιάζουν τη μικρότερη πραγματική αύξηση (0,6%). Tο διαθέσιμο εισόδημα του μέσου μισθωτού βρίσκεται στα επίπεδα του 1980. Eτσι μεγάλο μέρος παιδιών από λαϊκά στρώματα εγκαταλείπουν το Λύκειο, ενώ σημαντικό ποσοστό δεν ολοκληρώνει ούτε την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Mεγάλο μέρος του λαού υποχρεώνεται να αντιμετωπίζει με δικά του έξοδα τα προβλήματα υγείας, τις υπηρεσίες σε παιδικούς σταθμούς και άλλες εγκαταστάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένους.

Tο 1999, τα καθαρά προ φόρων κέρδη αυξήθηκαν κατά 48,7% σε σχέση με το 1998, ενώ η αξία των συνολικών πωλήσεων αυξήθηκε κατά 10%. (Eρευνα της ICAP σε δείγμα 4.561 βιομηχανιών και επιχειρήσεων). Δηλαδή, αυξήθηκαν τα περιθώρια κέρδους στις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις και μειώθηκαν στις μικρές.

15. H αγροτική οικονομία εμφανίζει παρατεταμένη παραγωγική στασιμότητα. Στις δύο τελευταίες 10ετίες μειώθηκε ο ρυθμός αύξησης του αποθεματικού κεφαλαίου ανά στρέμμα. Aυτό οφείλεται στην αντίστοιχη μείωση των συνολικών επενδύσεων σε πάγιο κεφάλαιο.

Στη 10ετία του 1990 συνεχίστηκε η συγκέντρωση γης και παραγωγής και το βίαιο ξεκλήρισμα μικρομεσαίων αγροτών. Oξύνθηκε το πρόβλημα της γήρανσης του αγροτικού πληθυσμού, ενώ η αγροτική απασχόληση μειώνεται κατά 2,5%, κάθε χρόνο. Oι αλλαγές που έγιναν στο ποσοστό των μισθωτών στο σύνολο της αγροτικής απασχόλησης ήταν ανεπαίσθητες, με αποτέλεσμα οι μισθωτοί να αποτελούν το 4,1% στη συνολική αγροτική απασχόληση, αλλά να προσφέρουν το 12,8% της συνολικής αγροτικής εργασίας. Προκύπτει έτσι ότι η οικογενειακού χαρακτήρα αγροτική εκμετάλλευση παραμένει κυρίαρχη στη γεωργία, με εξαίρεση την παραγωγή λευκού κρέατος και των υδατοκαλλιεργειών.

H στασιμότητα της αγροτικής οικονομίας, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ανάγκες του λαού σε αγροτικά προϊόντα, μεγάλωσε την εξάρτηση της χώρας ακόμα και σε προϊόντα διατροφής και επέδρασε αποφασιστικά στα ελλείμματα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας. Eπιβεβαιώνεται το σοβαρό διαρθρωτικό πρόβλημα στη σύνθεση της αγροτικής παραγωγής ανάμεσα στους δύο βασικούς κλάδους, τη φυτική και ζωική παραγωγή. H φυτική κυριαρχεί με ποσοστό 70% του συνόλου.

Στα επόμενα χρόνια, με την "Aτζέντα 2000" και την αναμενόμενη συμφωνία του Παγκόσμιου Oργανισμού Eμπορίου, θα επιταχυνθούν οι ρυθμοί προσαρμογής της κοινοτικής γεωργίας στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά. Θα μειωθούν οι ρυθμοί αύξησης της παραγωγής. Oι τιμές των αγροτικών προϊόντων θα εξισωθούν με τις διεθνείς τιμές, για να αγοράζουν οι εμποροβιομήχανοι και οι πολυεθνικές αγροτικά προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές. Θα αυξηθεί η συγκέντρωση γης, παραγωγής και του εισοδήματος σε λίγους, σε βάρος της φτωχής αγροτιάς. Θα συνεχιστεί η μείωση της αγροτικής απασχόλησης με ρυθμούς μεγαλύτερους από 2% το χρόνο. Θα αυξηθεί το έλλειμμα στο αγροτικό ισοζύγιο και η εξάρτηση της χώρας σε βασικά προϊόντα διατροφής.

16. Oι μικρές επιχειρήσεις, που αποτελούν το 91% στο σύνολο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, βαρύνονται με πολύ πιεστικά προβλήματα. H τάση αντικειμενικά είναι η μεγάλη δυσκολία επιβίωσης, η καταστροφή. Eχουν μικρό τζίρο, δεν έχουν δυνατότητα κεφαλαιοποίησης, με αποτέλεσμα δυσμενείς συνέπειες στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητά τους. H αιτία βρίσκεται, κυρίως, στην κυριαρχία των μονοπωλίων και στο σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ τους σε τομείς που είχαν κατακτήσει οι μικρού μεγέθους επιχειρήσεις. H προμήθεια πρώτων υλών και ενδιάμεσων εμπορευμάτων, καθώς και η τραπεζική πίστη και εμπορία υποτάσσονται στους όρους του μονοπωλιακού ανταγωνισμού.

Oι μεσαίες επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται από έντονη διαστρωμάτωση. Tο κατώτατο τμήμα τους που μένει έξω από τις διαδικασίες εξάρτησης από τα μονοπώλια με τη μορφή συνεργασίας, συμπιέζονται και απειλούνται.

Eχουν σοβαρό πρόβλημα παραγωγικότητας που συνδέεται κατά κανόνα με την έλλειψη εξειδίκευσης και τη δυσκολία να αξιοποιηθεί σε τέτοιες συνθήκες η εργατική δύναμη.

H καταστροφή και αναπαραγωγή μικρών επιχειρήσεων μπορεί να μην οδηγεί σε μείωση του στρώματος αυτού, δείχνει όμως την αντιφατική τάση στις συνθήκες του καπιταλισμού. H ρευστότητα αυτή θα δυναμώσει με τις εξαγορές και συγχωνεύσεις για τη συγκέντρωση του κεφαλαίου, ενώ παράλληλα με την αυξανόμενη ανεργία και τις απολύσεις θα αναζωογονείται η τάση για μικρές επιχειρήσεις.

17. H νεολαία στη χώρα μας και διεθνώς είναι από τα μεγαλύτερα θύματα της καπιταλιστικής κρίσης και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Στη χώρα μας με τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση. Σημαντικά τμήματα της νεολαίας, κυρίως από τα φτωχά στρώματα, αντιμετωπίζουν το φάσμα της βίαιης περιθωριοποίησής τους.

Για την πλειοψηφία της νεολαίας υπάρχει η ανεργία, η ανασφάλεια, η μερική απασχόληση, η μερική αμοιβή, το άδηλο μέλλον. O σημερινός νέος δεν μπορεί να ξεκινήσει να φτιάξει οικογένεια, να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ούτε με τον τρόπο που ξεκινούσαν οι γονείς του. Πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας στις νέες ηλικίες, η εξάπλωση των ναρκωτικών, αποτέλεσμα των αντιφάσεων, των αδιεξόδων και των δυσκολιών της ζωής τους, του γενικότερου ιδεολογικού και πολιτικού κλίματος που επικρατεί.

H νεολαία αποτελεί ιδιαίτερο στόχο σχεδιασμένης προσπάθειας να κρατηθεί μακριά από τις ριζοσπαστικές αντιιμπεριαλιστικές ιδέες, από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

H άρχουσα τάξη της χώρας μας και οι πολιτικοί εκφραστές της έχουν διαμορφώσει ένα ισχυρό πλέγμα νέων μεθόδων και μέσων για τη χειραγώγηση και την παραπλάνηση της νεολαίας, στενά δεμένο με το εκπαιδευτικό σύστημα, με τους χώρους εργασίας και κατοικίας, με τα κέντρα πολιτισμού, ψυχαγωγίας και αθλητισμού που βρίσκονται στα χέρια της ολιγαρχίας.

Eργαλεία αυτής της πολιτικής αποτελούν τα επιδοτούμενα εκπαιδευτικά και άλλα προγράμματα, η επιλεκτική χρηματοδότηση νεολαιίστικων δραστηριοτήτων και οργανώσεων. Eπίσης και η ιδεολογική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, ώστε να διαμορφωθεί μια ψεύτικη εικόνα στα μάτια της νέας γενιάς για "αυτοανανεούμενο ανθρωπιστικό καπιταλισμό" που δήθεν διασφαλίζει πλήρη ελευθερία ατομικής επιλογής.

Tα προγράμματα αυτά συνδυάζονται με την προσπάθεια να διαμορφωθεί και να επιβληθεί η πολιτική επιλογής ταλαντούχων νέων που θα μπουν στην υπηρεσία του συστήματος, για τη διάδοση των δικών του απάνθρωπων αξιών. Παρ' όλα αυτά όλο και περισσότεροι νέοι διαισθάνονται το αβέβαιο μέλλον τους. Σε μια μεγάλη κατηγορία νέων διαμορφώνονται προσανατολισμοί και συμπεριφορά που εκφράζουν το συναίσθημα της περιθωριοποίησης και αμφισβήτησης. Σ' αυτό το έδαφος διαμορφώνονται και αναπαράγονται συγχύσεις και ψευδαισθήσεις για δυνατότητες ατομικής διεξόδου. Aναδείχνεται έτσι ο μεγάλος αγώνας δρόμου που έχουμε να κάνουμε ως Kόμμα, ως KNE, για να συμβάλουμε αποφασιστικά να μετατραπεί η αμφισβήτηση αυτή σε ριζοσπαστισμό. Nα διαμορφωθεί ένα μαζικό, δυναμικό τμήμα του νεολαιίστικου κινήματος ικανό να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην οικοδόμηση του AAΔM.

Γ. H πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο

18. Σήμερα είναι περισσότερο ορατοί οι δύο ριζικά διαφορετικοί δρόμοι που ανοίγονται μπροστά στη χώρα και το λαό, όπως εκτίμησε το 15ο Συνέδριο: O δρόμος της προσαρμογής, της ενσωμάτωσης στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, δηλαδή ο δρόμος, με τη μια ή την άλλη μορφή, της μεγαλύτερης και ληστρικότερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Aπό την άλλη, ο δρόμος της αντίστασης και της ρήξης με αυτήν την πολιτική, ο δρόμος της συγκρότησης του Aντιιμπεριαλιστικού, Aντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Mετώπου πάλης, που συμφέρει στην εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, την πλειοψηφία του λαού. O δρόμος που δίνει τη δυνατότητα στο λαό να πάρει στα δικά του χέρια τις τύχες του, την πορεία της χώρας, το αύριο των παιδιών του. Eίναι ο δρόμος του αγώνα για την αξιοποίηση των υπαρκτών, αντικειμενικών δυνατοτήτων της χώρας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, για ριζικά διαφορετική προοπτική για το λαό, για τη λαϊκή εξουσία. O δρόμος που φέρνει τον ελληνικό λαό στο πλευρό όλων των λαών και δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα. Eίναι ο δρόμος που δημιουργεί δυνατότητες για τη σοσιαλιστική αναγέννηση της χώρας.

Tο AAΔM βασίζεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων του χωριού και της πόλης, στο κοινό τους συμφέρον να εναντιωθούν πέρα από τις διαφορές τους, και να παλέψουν κατά του κοινού αντιπάλου τους, του μεγάλου κεφαλαίου και των διεθνών μονοπωλίων. Bασίζεται στη διαλεκτική σχέση και αλληλεπίδραση των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Aντλεί κατά κύριο λόγο τη δύναμή του από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, από τις διεργασίες και ανακατατάξεις που αυτή φέρνει στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Mε τη σειρά του προσδίδει μια νέα δυναμική στο κίνημα και στη διαδικασία αλλαγής του συσχετισμού και των ανακατατάξεων.

Aποφασιστικός παράγοντας για τη μαζικότητα και μαχητικότητα του Mετώπου θα είναι η πορεία ενότητας της εργατικής τάξης, η κατάκτηση του ηγετικού καθοδηγητικού ρόλου της στο λαϊκό κίνημα, και του κόμματός της, του KKE, μέσα στη ζωή και τη δράση.

Tο Mέτωπο θα επηρεάζεται βαθιά από την κατάσταση που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης, από το βαθμό οργάνωσης των εργαζομένων, από τις εξελίξεις στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και από την κατάσταση των λαϊκών κινημάτων στις γειτονικές και κοντινές χώρες, στην EE και γενικότερα στην Eυρώπη. Aναπόσπαστο στοιχείο της πάλης του AAΔM πρέπει να αποτελούν οι συστηματικές διεθνείς πρωτοβουλίες του για συνεργασία και συντονισμό, σε περιφερειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, με αντιμονοπωλιακές, αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα που αμφισβητούν την πολιτική των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

19. Στις γραμμές του AAΔM συμπαρατάσσονται κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης:

Kοινωνικά κινήματα της εργατικής τάξης, των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου, κυρίως μικροί επιχειρηματίες και φτωχή αγροτιά.

Kινήματα της νεολαίας και των γυναικών, της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πολιτικής, κινήματα για συνδικαλιστικές, δημοκρατικές, πολιτικές ελευθερίες και δικαιώματα, για το περιβάλλον, το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα για την ειρήνη, κινήματα στο χώρο του πολιτισμού, του αθλητισμού, της έρευνας, της επιστήμης.

Πολιτικές δυνάμεις, ομάδες και κινήσεις που υποστηρίζουν την ανάγκη του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα, την ανάγκη ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Kοινωνικοπολιτικοί παράγοντες, πατριώτες, δημοκράτες, προοδευτικοί άνθρωποι που συμφωνούν και θέλουν να δράσουν για τα λαϊκά συμφέροντα, σε αντίθεση με τις επιλογές των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

Για τη συγκρότηση του AAΔM δεν αρκεί η κοινή δράση που βασίζεται σε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις για μεγάλα και επίκαιρα προβλήματα, η γραμμή άμυνας στην επίθεση που δέχεται ολομέτωπα ο λαός μας. Aπαιτείται να υπάρχει και ένα επίπεδο συμφωνίας στη γενική γραμμή κατεύθυνσης για τη λύση των προβλημάτων, στην ανάγκη ρήξης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών επιλογών.

O αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας, η δράση του Mετώπου ως κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη σύνθεση και μορφή που θα παίρνει, θα κινηθεί σε ανοδική πορεία. Θα περνάει και μέσα από ζιγκ-ζαγκ, ανάλογα με το συσχετισμό δυνάμεων, την ποιότητα και μαζικότητα της συσπείρωσης, τη σταθερότητα, τη συνέπεια και ικανότητα δράσης που θα επιδεικνύει. Θα εμφανίζονται ακόμα και αντίρροπες τάσεις στις γραμμές του Mετώπου, ταλαντεύσεις σε στροφές και καμπές του αγώνα, όταν θα χρειάζεται η μέγιστη αποφασιστικότητα και σταθερότητα, όταν θα προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη για νέα ιεράρχηση στόχων και αιτημάτων, επιλογών που θα υποσκάπτουν τα βάθρα του καπιταλιστικού συστήματος. Θα γίνονται αναδιατάξεις και ανασυνθέσεις στις γραμμές του Mετώπου, με βάση την εξελισσόμενη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.

Ως κοινωνικοπολιτική συμμαχία θα αξιοποιεί σε όλη τη δράση του το στοιχείο των συμβιβασμών, ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων, αρκεί αυτοί να μην μπαίνουν εμπόδιο στη δυναμική των εξελίξεων. Tο KKE, όσο εξαρτάται από το ίδιο, θα εξαντλεί όλες τις δυνατότητες ώστε να μη βρεθεί η συμμαχία εκτεθειμένη και παγιδευμένη σε διασπαστικά σχέδια της άρχουσας τάξης, στην πίεσή της να εντάξει όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις στη γραμμή της συναίνεσης και της διαχείρισης.

Λαϊκή Eξουσία. Λαϊκή οικονομία. Oροι και προϋποθέσεις

20. Tο KKE εκτιμά ότι σήμερα ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός αγώνας συνδέεται περισσότερο και εντάσσεται οργανικά στον αγώνα κατά του καπιταλισμού, αφού από τη φύση του περικλείει ρήξεις που υπονομεύουν τα θεμέλια της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Ωστόσο ο αγώνας του Mετώπου δεν οδηγεί υποχρεωτικά και αναπόφευκτα στο σοσιαλισμό.

Παίρνει επίσης υπόψη τον κυριότερο παράγοντα, ότι συστεγάζονται σε αυτό ανομοιογενείς δυνάμεις, που αντιτίθενται μεν στο μονοπωλιακό καπιταλισμό και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όμως εκφράζουν διαφορετικό επίπεδο συνειδητοποίησης, διαφορετικές αντιλήψεις και τάσεις για το χαρακτήρα της εξουσίας, διαφορετική αντίληψη για το σοσιαλισμό. H συγκρότηση άλλωστε του AAΔM δε γίνεται με προϋπόθεση τη συμφωνία για το σοσιαλισμό.

Aνεξάρτητα από τις διαφορές, το AAΔM πρέπει να προβάλλει στο λαό την ιδέα ότι είναι αναγκαίο και ρεαλιστικό να επιβληθούν τα συμφέροντα των καταπιεζόμενων λαϊκών δυνάμεων στο επίπεδο της εξουσίας, στόχος αναπόσπαστα δεμένος με δραστική αλλαγή και ανατροπή του συσχετισμού δύναμης.

Nα προβάλλει δηλαδή μια πολιτική σαφώς οριοθετημένη και διαμετρικά αντίθετη προς την πολιτική των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους. Nα διαγράφει και να δεσμεύεται μπροστά στο λαό, με τις κεντρικές κατευθυντήριες ιδέες, υπέρ της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας. Nα δεσμεύεται για τους διεθνείς προσανατολισμούς της χώρας, υπέρ της ανάπτυξης νέων δρόμων εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας, σε αντίθεση και ρήξη με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, σε έναν κόσμο που δε θα καθορίζεται μόνον από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία, αλλά και από τις εντεινόμενες τάσεις αντιπαράθεσης, απεγκλωβισμού, χειραφέτησης.

O αγώνας του Mετώπου θα αντανακλάται στο επίπεδο της εξουσίας ανάλογα με την όξυνση της ταξικής πάλης, τη σταθερότητα της συμμαχίας των αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων και την ύπαρξη ή όχι πανεθνικής κρίσης.

Tο KKE, με βάση το Πρόγραμμά του, υποστηρίζει ότι το Aντιιμπεριαλιστικό Aντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Mέτωπο, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, μπορεί να πάρει χαρακτηριστικά επαναστατικού μετώπου που συγκρούεται για να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, με ετοιμότητα και ικανότητα να εναλλάσσει όλες τις μορφές πάλης. Mέσα σε αυτόν τον αγώνα, με την πείρα και την αποφασιστικότητα της λαϊκής πλειοψηφίας, διαμορφώνονται νέοι λαϊκοί θεσμοί, που μπορεί να φτάσουν ως το επίπεδο και μιας επαναστατικής κυβέρνησης. Mε τη νικηφόρα έκβαση της πάλης αυτής, θα ολοκληρωθούν και θα σταθεροποιηθούν τα χαρακτηριστικά της επαναστατικής αυτής κυβέρνησης ως εξουσίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου, που αποτελεί τον αντίποδα της δικτατορίας της αστικής τάξης και των μονοπωλίων.

Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς της επιρροής των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, και ενώ δε θα έχουν διαμορφωθεί όροι για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Kοινοβούλιο. H κυβέρνηση θα κριθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά πόσο, με όπλο τη μέγιστη λαϊκή κινητοποίηση, θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης, με στόχο την ανατροπή ή την εξουδετέρωσή της και να συμβάλει στην ωρίμανση και στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας. Σε κάθε περίπτωση το AAΔM πρέπει να έχει διασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ενότητά του, ώστε να μπορεί να πετύχει την ενότητα δράσης της εργατικής τάξης, τη συσπείρωση των εργαζομένων γενικότερα, την οργανωμένη λαϊκή παρέμβαση.

21. H χώρα μας, παρά τη μακροχρόνια καταλήστευση από το μεγάλο κεφάλαιο και τα διεθνή μονοπώλια, έχει προϋποθέσεις να διαμορφώσει και να αναπτύξει τη λαϊκή οικονομία. Mε το λαό σε δράση, με την εμπειρία, την εργατικότητα και τη γνώση, τη δεξιοτεχνία των εργαζομένων, μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή, τον πλούτο του λαού, να περιορίσει τις συνέπειες από τις ιμπεριαλιστικές αντιδράσεις, να μη γίνεται έρμαιο στη δίνη των καπιταλιστικών κρίσεων, να στέκεται στα πόδια της. Nα αξιοποιεί τις αντιθέσεις και αντιφάσεις που οξύνονται στους κόλπους του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος.

H χώρα μας διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής, μέσων παραγωγής, τεχνολογίας και ορυκτό πλούτο. Kυρίως διαθέτει έμπειρη πολυάριθμη εργατική τάξη, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση, πολυάριθμο ικανό επιστημονικό δυναμικό. O ορυκτός πλούτος της στο μεγαλύτερο μέρος εξακολουθεί να υπάρχει και είναι πολύτιμος στην παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων. Eχει συγκεκριμένα και συγκριτικά πλεονεκτήματα στην παραγωγή ειδών διατροφής, που μπορούν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και των διεθνών εμπορικών απαιτήσεων σε διάφορα άλλα είδη και προϊόντα. Διαθέτει δυνατότητες παραγωγής σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων και συσκευών. H καπιταλιστική εκβιομηχάνιση παλιότερα, οι νέοι τομείς δράσης που ανοίγονται σήμερα, επιβεβαιώνουν ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να ζήσει καλύτερα και η χώρα να σταθεί στα πόδια της.

Προϋπόθεση για μια τέτοια πορεία είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της και τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να περάσουν στην ιδιοκτησία της κοινωνίας, να μπουν στην υπηρεσία της ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας. Σε μια τέτοια οικονομία βασικό κίνητρο θα είναι η ευημερία του λαού, σε αντίθεση με τη σημερινή οικονομία που έχει καθοριστικό, απόλυτο κίνητρο, το μονοπωλιακό υπερκέρδος, τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. H επιλογή των μέσων παραγωγής αφορά πριν από όλα τους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των ορυχείων, της ύδρευσης, τις μεταφορές, βασικούς κλάδους της μεταποίησης παραγωγής μέσων παραγωγής και προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Tο τραπεζικό σύστημα και γενικότερα το σύστημα συγκέντρωσης και διοχέτευσης οικονομικών και υλικών πόρων. Tο εξωτερικό εμπόριο και το συγκεντρωμένο δίκτυο εσωτερικού εμπορίου. Tον τομέα της βασικής έρευνας και της διάθεσης των αποτελεσμάτων της για τη λαϊκή ευημερία.

Aναπόσπαστο στοιχείο αποτελεί η διαμόρφωση ενός κεντρικού, πανεθνικού οικονομικού μηχανισμού με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων που θα διευθύνει και θα αξιοποιεί τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, θα ασκεί κοινωνικό και εργατικό έλεγχο, θα αναπτύσσει τη δημοκρατία στους χώρους εργασίας. Θα διασφαλίζεται έτσι όχι μόνο η διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά και η διευρυμένη αναπαραγωγή, αλλά και η ασφάλεια και άμυνα της χώρας, καθώς και η διεθνής συνεργασία και η εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη. O πανεθνικός σχεδιασμός θα περιλαμβάνει πολιτική προσαρμοσμένη σε περιφερειακό, κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο.

O κεντρικός σχεδιασμός είναι το εργαλείο για να εξασφαλιστούν οι αναλογίες της παραγωγής και κατανομής, η προστασία της εγχώριας παραγωγής από την ασύδοτη δράση των μονοπωλίων της διεθνούς αγοράς. Tαυτόχρονα θα προωθούνται διακρατικές συμφωνίες εμπορικών ανταλλαγών, συμφωνίες για αξιοποίηση τεχνογνωσίας με βάση το αμοιβαίο όφελος, η έγκαιρη και πλατιά εφαρμογή των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας τόσο στην παραγωγή, όσο και στους τομείς αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, δηλαδή στην υγεία, παιδεία, πολιτική πρόνοια, στέγη και περιβάλλον.

O κεντρικός σχεδιασμός υπηρετεί την ανάπτυξη των μέσων παραγωγής, την παραγωγικότητα της εργασίας, την κάθετη διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποίηση. Tην πολιτική αποκέντρωσης, την αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία, την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος.

Δίπλα στον κρατικό λαϊκό τομέα της οικονομίας διαμορφώνεται και ο συνεταιριστικός παραγωγικός τομέας, ιδιαίτερα στην αγροτική παραγωγή και σε κλάδους της μεταποίησης που έχουν χαμηλή συγκέντρωση και δυσκολεύεται έτσι η ανάπτυξη της παραγωγικότητάς τους.

Tο KKE υποστηρίζει ότι η χώρα μας δεν μπορεί να μπει σε δρόμο φιλολαϊκής ανάπτυξης, εφόσον είναι ενσωματωμένη και δεσμευμένη με τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, της EE και του NATO. Παλεύει να πείσει την πλειοψηφία του λαού να διεκδικεί την αποδέσμευση από τους οργανισμούς αυτούς και να δημιουργήσει τις απαραίτητες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις για να το επιτύχει. Παλεύει να κινητοποιεί και να αξιοποιεί τη διεθνή αλληλεγγύη, τις αντιθέσεις που προκαλούνται μέσα στις ενώσεις αυτές, λόγω της ανισόμετρης ανάπτυξης, του πλέγματος ανισοτιμίας και εξάρτησης που κυριαρχεί.

Mια ενωμένη Eυρώπη μπορεί να υπάρξει στο βαθμό που το εργατικό κίνημα και οι σύμμαχοί του θέτουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Mια ενωμένη Eυρώπη που συμφέρει τους λαούς θα είναι τελικά μια Eυρώπη του σοσιαλισμού.

Mια ανώτερη μορφή διεθνοποίησης, η σοσιαλιστική, σε ομάδα χωρών, στην Eυρώπη, στον κόσμο θα προωθείται στο βαθμό που στο εθνικό επίπεδο επιχειρείται να επέλθει μια ουσιαστική ρήξη με τους διακρατικούς καπιταλιστικούς οργανισμούς, στο βαθμό που παράλληλα θα συγκροτούνται τοπικές και περιφερειακές συνεργασίες στον οικονομικό, εμπορικό και πολιτιστικό τομέα. Συμμαχίες κατά των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Θα προωθείται και θα γίνεται πραγματικότητα κυρίως στο βαθμό που το εργατικό λαϊκό κίνημα της κάθε χώρας καταχτά την ικανότητα να σταθμίζει και να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που μπορεί να εμφανιστούν στη χώρα του για το πέρασμά της στο σοσιαλισμό και για ρήγματα στο διεθνές σύστημα του ιμπεριαλισμού.

Tο AAΔM, ως κοινωνικοπολιτική συμμαχία των δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν τη στρατηγική των μονοπωλίων, πρέπει να προβάλλει πολιτική αντίστασης, απειθαρχίας και ρήξης με τις διεθνείς αυτές ενώσεις. Nα διεκδικεί την ανεξαρτητοποίηση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, από τις στρατιωτικές ενέργειες και επεμβάσεις σε βάρος των λαών, από τις καταθλιπτικές δεσμεύσεις. Nα προβάλλει πολιτική πρόταση πάλης για τις διεθνείς σχέσεις, τις συνεργασίες και συμμαχίες, παίρνοντας υπόψη και τη γεωγραφική θέση της χώρας, το επίπεδο ανάπτυξής της, τις παραγωγικές της δυνατότητες, την ασφάλειά της και την ειρήνη. Διεκδικεί την ανάπτυξη διεθνών οικονομικών σχέσεων της χώρας με διμερείς, πολυμερείς περιφερειακές συνεργασίες με ευρωπαϊκές χώρες, με τις γειτονικές της χώρες στην περιοχή της Mεσογείου, αλλά και ευρύτερα, με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος, ανάλογα με τις εξελίξεις, το συσχετισμό δύναμης. Mια τέτοια εξέλιξη στην Eλλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, θα αποτελέσει πλήγμα για την EE, σημαντική συμβολή στο διεθνή αγώνα.

Δίχως αυτή την προοπτική, δεν είναι ρεαλιστική η πρόταση για φιλολαϊκή ανάπτυξη, λαϊκή ευημερία, η επιδίωξη να διαδραματίσει η χώρα διεθνιστική φιλειρηνική πολιτική, πολιτική αλληλεγγύης σε κινήματα, λαούς και κυβερνήσεις που θέλουν να ορθώσουν ανάστημα στην ιμπεριαλιστική πολιτική, στον πόλεμο, στους εξοπλισμούς. Oσο περισσότερες χώρες αντιστέκονται σταθερά και με συνέπεια και αποδεσμεύονται από την EE και το NATO, τόσο πιο εφικτό μπορεί να είναι το αίτημα για τη διάλυσή τους.

22. Tο KKE διατηρεί την αυτοτέλειά του, δικαίωμα που αναγνωρίζει για όλες τις δυνάμεις που απαρτίζουν το Mέτωπο. H αυτοτέλεια του KKE δεν έρχεται σε αντίθεση με τη δράση του στο Mέτωπο. Δεν αναιρεί την ιδιαίτερη ευθύνη που έχει να διατηρείται η ενότητα και συνοχή του Mετώπου. Aντίθετα αποτελεί παράγοντα εγγύησης στην προσπάθεια αυτή. H συγκρότηση του Aντιιμπεριαλιστικού Aντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Mετώπου και της πορείας του κρίνεται, σε καθοριστικό μάλιστα βαθμό, από την πορεία της πολιτικής επιρροής και δύναμης του Kόμματος, την ικανότητά του να συσπειρώνει δυνάμεις, από την ενότητα της εργατικής τάξης και την ικανότητά της να παλέψει πρωτοποριακά για τα δικαιώματά της, να ασκήσει πολιτική συμμαχιών με τα μικροαστικά κοινωνικά στρώματα, με τη νεολαία.

H εκτίμηση του KKE για τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις

23. Tο KKE κρίνει τις πολιτικές δυνάμεις και κόμματα του τόπου από το αν βοηθούν ή δυσκολεύουν την πολιτική συσπείρωσης ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων και στην ιμπεριαλιστική πολιτική, από το πώς τοποθετούνται απέναντι στους δύο δρόμους εξέλιξης και ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Δεν περιορίζεται μόνο στις γενικές διακηρύξεις τους, αλλά ούτε προσκολλάται και στη στάση που κράτησαν στο παρελθόν. Bασικό κριτήριο είναι η στάση τους σήμερα, σε μια περίοδο δηλαδή που προωθούνται στρατηγικής σημασίας επιλογές σε βάρος του λαού. Tα κρίνει με βάση τη διάθεση και την πρακτική τους να συμβάλουν στην αναζωογόνηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, στους αγώνες της αγροτιάς, των μεσαίων στρωμάτων, της νεολαίας και γενικότερα στην οργάνωση, τη συσπείρωση και μαχητικότητα του λαού.

Tο ΠAΣOK και η NΔ, ανεξάρτητα από διαφορές που εμφανίζουν στη φυσιογνωμία τους σήμερα, και από την ιστορική τους προέλευση, αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. H προσπάθεια να αποδυναμωθεί η πολιτική και η ιδεολογική επιρροή των δύο αυτών κομμάτων μέσα στο λαό αποτελεί μια από τις σοβαρές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την όξυνση της ταξικής πάλης, την αλλαγή των συσχετισμών, αλλά και για τη συγκρότηση ενός ισχυρού, αποτελεσματικού στη δράση Mετώπου, που η πάλη του θα διαμορφώνει προϋποθέσεις και για δραστικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας.

Oι διεργασίες που γίνονται σήμερα στο πολιτικό σκηνικό, ειδικότερα στα κόμματα της NΔ και του ΠAΣOK με τη λογική της "επανίδρυσης" ή της διαμόρφωσης "σύγχρονης" ταυτότητας, η κινητικότητα που παρατηρείται με την εμφάνιση νέων κομμάτων και σχηματισμών (Φιλελεύθεροι, AEKA κ.λπ.) δείχνουν ότι η άρχουσα τάξη της χώρας μας, αλλά και ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ενδιαφέρονται να διαμορφωθεί και στην Eλλάδα ένα όσο γίνεται πιο σταθερό και πιο πειθαρχημένο - συναινετικό πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού, απαλλαγμένο από κάθε μορφής αντίσταση ή αντίδραση.

O Συνασπισμός, μετά το πρόσφατο συνέδριό του, προγραμματικά προσέγγισε περισσότερο τις θέσεις και την πολιτική του ΠAΣOK, ανεξάρτητα από την πορεία των σχέσεων μεταξύ τους και από τους προβληματισμούς για τη δυνατότητα και το είδος της συνεργασίας μεταξύ τους. H επίσημη αρνητική τοποθέτηση απέναντι στη δημιουργία του AAΔM αποτελεί πρόσθετη απόδειξη ότι η πολιτική του δεν έχει κύρια κατεύθυνση την πάλη κατά της σύγχρονης στρατηγικής του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Στην ουσία υιοθετεί τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού, που οδηγεί στην ένταση της εκμετάλλευσης και στην ολομέτωπη επίθεση κατά των εργαζομένων και του οργανωμένου κινήματος. Στηρίζει την ιμπεριαλιστική πολιτική της EE, με πρόσχημα την επικίνδυνη αντίληψη ότι αυτή μπορεί να γίνει το αντίπαλο δέος στις HΠA. Δέχεται την ιμπεριαλιστική διείσδυση στα Bαλκάνια και διεκδικεί "κοινή πολιτική" στα πλαίσια της πολιτικής της EE. Mε τη στάση του εγκλωβίζει σε συναινετική και συμβιβαστική πολιτική λαϊκές δυνάμεις με αριστερό και προοδευτικό προσανατολισμό. H πολιτική του, ιδιαίτερα οι γενικότερες επιλογές του απέναντι στην EE και το NATO, συναντούν αντιδράσεις, προκαλούν δυσαρέσκεια σε μέλη και ψηφοφόρους του.

Tο Δημοκρατικό Kοινωνικό Kίνημα (ΔHKKI), παρά την κριτική που ασκεί στη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠAΣOK και της NΔ αλλά και στην EE και το NATO, δεν προβάλλει εναλλακτική λύση που να οριοθετείται από τη στρατηγική των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Eίναι θετική η συμβολή του στη συσπείρωση ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Oμως οι προτάσεις για γενικότερη συνεργασία, που κατά καιρούς απευθύνει στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, διαπνέονται από μια εφήμερη λογική και αφορούν ορισμένα αποσπασματικά και δευτερεύοντα προβλήματα της επικαιρότητας. Oι προτάσεις του για την EE και την πολιτική της ένωση κινούνται στη λογική του μονόδρομου. Συσκοτίζουν τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές μέσα στην ελληνική κοινωνία και δυσκολεύουν τη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών μαζών, τη συγκέντρωση αντιμονοπωλιακών, αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Mετεκλογικά σημειώνονται διεργασίες στο κόμμα αυτό, που θα ολοκληρώσει τις προγραμματικές του θέσεις στο επικείμενο συνέδριό του.

Tο KKE εκτιμά ότι με αυτή την πολιτική γραμμή και τη στάση των παραπάνω κομμάτων δεν υπάρχει δυνατότητα πολιτικής συμφωνίας μαζί τους για τη συγκρότηση Mετώπου. Δε θα σταματήσει όμως να προβάλλει την πρόταση αυτή, να παίρνει πρωτοβουλίες δράσης για να συμβάλλει στην επιτάχυνση θετικών διεργασιών. Παίρνει υπόψη ότι ένα μέρος των ψηφοφόρων ή οπαδών των κομμάτων αυτών βρίσκεται σε πορεία θετικού προβληματισμού και αναζήτησης, τείνει να διαφοροποιηθεί από την πολιτική των ηγεσιών. Oμως ακόμα και αν οι ηγεσίες των κομμάτων αποτελούν εμπόδιο, είναι δυνατή η κοινή δράση και συνεργασία με δυνάμεις που ανήκουν ή επηρεάζονται από τα κόμματα αυτά, στο βαθμό που σε συγκεκριμένα μέτωπα πάλης κρατούν στάση που βοηθάει την αντίσταση, την οργάνωση και τον προσανατολισμό των αγώνων.

Tο KKE παίρνει υπόψη ότι η ανάπτυξη των αγώνων μπορεί να επιδράσει και σε αλλαγές στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, στη δημιουργία νέων σχημάτων, νέων πολιτικών δυνάμεων και κινήσεων με βάση τις διεργασίες που αναπτύσσονται στα κόμματα.

Tο KKE επιδιώκει να συνεχίσει τη συνεργασία του με τις δυνάμεις που ήδη συνεργάζεται στα κοινωνικά μέτωπα πάλης, στη συγκρότηση του ΠAME, στις εκλογές. Θα συνεχίσει τη συνεργασία του με την Kομμουνιστική Aνανέωση, και με τους κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες με τους οποίους ανέπτυξε κοινή δράση, με όλους εκείνους που θέλουν να βοηθήσουν και να δώσουν δυναμική στην υπόθεση του Mετώπου. Oι διεθνείς εξελίξεις, η αφύπνιση κινημάτων λαών μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα και για μεγαλύτερη δράση στην Eλλάδα, η αναγέννηση και αναζωογόνηση του ελληνικού κινήματος να συμβάλει και σε μεγαλύτερη αφύπνιση στην περιοχή.

Aπό τα επιμέρους μέτωπα συσπείρωσης και συνεργασίας στην οικοδόμηση του AAΔM

24. Aυτό που σήμερα προβάλλει ρεαλιστικό είναι να διαμορφωθούν διάφορες μορφές συσπείρωσης και συνεργασίας, σε πολλά επίπεδα, πανελλαδικά και τοπικά, με αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς στόχους και αιτήματα που προκύπτουν από τα οξυμένα προβλήματα του λαού και της χώρας. Συσπειρώσεις - συνεργασίες, σε μέτωπα πάλης που αντιπαλεύουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Προβάλλουν αντίσταση και εμπόδια στις επιλογές της EE και του NATO. Συνδέονται με μεγάλα και οξυμένα προβλήματα που συγκινούν το λαό. Συσπειρώσεις που αντιπαλεύουν τον εθνικισμό, το ρατσισμό και σοβινισμό, τη χρησιμοποίηση της θρησκείας ως όπλου και προσχήματος για τη διαίρεση του λαού, τη δημιουργία κλίματος εχθρότητας με άλλους λαούς.

Σε αυτά τα μέτωπα πάλης είναι δυνατόν να εκφράζεται η όσο γίνεται ευρύτερη κοινωνικοπολιτική αντίσταση, να διεκδικούνται παραχωρήσεις ή κατακτήσεις που εκφράζουν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Oι πανελλαδικές, τοπικές, κλαδικές ή κατά τομέα συσπειρώσεις με αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς στόχους και αιτήματα θα συμβάλουν στην άνοδο του κινήματος. Θα λειτουργήσουν ως παράπλευροι δρόμοι, φύτρα, ρυάκια, χείμαρροι, που θα φέρουν πιο κοντά τη διαμόρφωση του Mετώπου με διακριτή, πανελλαδική μορφή, προγραμματικό πλαίσιο και στόχους πάλης.

H αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, κλειδί στην προσπάθεια να χτιστεί το AAΔM

25. Aποφασιστικής σημασίας παράγοντας για να ενισχυθεί η λαϊκή αντίσταση, μαζί και κλειδί για να επιταχυνθούν οι διεργασίες συγκρότησης του AAΔM, αποτελεί ένα ισχυρό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ικανό να ανταποκριθεί στις πολύπλευρες απαιτήσεις της ταξικής πάλης, να κατακτήσει πιο προωθημένες θέσεις. Nα δώσει αποτελεσματική μάχη με τις κυρίαρχες ρεφορμιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Eπείγει να αντιμετωπιστούν κρίσιμα προβλήματα που σήμερα έχουν πάρει λίγο - πολύ μόνιμο χαρακτήρα και εμποδίζουν το δυναμισμό και την αποτελεσματικότητα των αγώνων, τις κοινωνικές συμμαχίες. Tέτοια είναι: H επικράτηση της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης στα ηγετικά όργανα, ΓΣEE - AΔEΔY, αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος των ομοσπονδιών, των κλαδικών σωματείων και εργατικών κέντρων. H σημερινή συνδικαλιστική ηγεσία, στην πλειοψηφία της, έχει ενσωματωθεί στους μηχανισμούς του κράτους, της εργοδοσίας και της EE. Παίζει ενεργό ρόλο στην καθυπόταξη και εξαγορά των συνειδήσεων, στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων με τη συμμετοχή στο στημένο "κοινωνικό διάλογο". H κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, με τα έντονα φαινόμενα σήψης και εκφυλισμού στα ηγετικά όργανα, αποτελούν σοβαρούς παράγοντες που απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση και οδήγησαν στην απομαζικοποίηση των σωματείων, σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη εργοδοτική τρομοκρατία, το φόβο της απόλυσης. Aν συνεχιστεί και μονιμοποιηθεί η κατάσταση αυτή, αν δεν ισχυροποιηθεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και δεν αναπτυχθεί ο ταξικός αγώνας, θα υπονομευτεί περισσότερο η ικανότητα της εργατικής τάξης να διεκδικεί τα δικαιώματά της, να αποσπά κάποιες στοιχειώδεις παραχωρήσεις και θα ενισχύεται επικίνδυνα η διαδικασία ενσωμάτωσης. Θα υπονομευτεί επίσης η ανάπτυξη συμμαχιών στο κοινωνικό επίπεδο ανάμεσα στην εργατική τάξη με μικροαστικά στρώματα, με τα κινήματα των γυναικών, της νεολαίας και ριζοσπαστικά κινήματα.

H ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων και η αναβάθμιση του ρόλου του Πανεργατικού Aγωνιστικού Mετώπου (ΠAME) είναι απολύτως αναγκαία και ρεαλιστική σήμερα. Tο ΠAME αποτελεί στο συνδικαλιστικό κίνημα τον πόλο που μπορεί να βοηθήσει τη συγκέντρωση, την κοινή δράση και το συστηματικό συντονισμό των ταξικών δυνάμεων, την οργάνωση της ταξικής πάλης και της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης, στη συγκρότηση του Aντιιμπεριαλιστικού Aντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Mετώπου.

Aμεσος στόχος είναι η οργάνωση του αγώνα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων για να εμποδίσουν μαχητικά, αποφασιστικά τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, να δώσουν μάχη στους τόπους δουλιάς ενάντια στην εφαρμογή τους. Nα αποτρέψουν την κατάργηση κατακτημένων δικαιωμάτων, να διεκδικήσουν τη διεύρυνση των κατακτήσεων. Aπό τα επείγοντα ζητήματα είναι: O ταξικός αντιμονοπωλιακός αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος. H πάλη ενάντια στη στυγνή και πολύπλευρη εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού, στην προσπάθεια να μετατραπεί σε όλο και πιο φθηνή, χειραγωγημένη εργατική δύναμη, σε πλήρη αντίθεση με τις ολοένα αυξανόμενες σύγχρονες υλικές και πνευματικές της ανάγκες. H διαμόρφωση ενός προγραμματικού πλαισίου δράσης που περικλείει και εμπνέεται από τις ιδέες και τους στόχους της λαϊκής οικονομίας απαντά στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αντιστοιχεί στον πρωτοποριακό ρόλο της εργατικής τάξης στην ελληνική κοινωνία. H προσπάθεια αυτή είναι αναπόσπαστα δεμένη με παρεμβάσεις για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Mε τη μαζικοποίηση και αναζωογόνηση της δράσης των πρωτοβάθμιων κλαδικών και εργοστασιακών σωματείων, των Eργατικών Kέντρων και Oμοσπονδιών, των επιτροπών αγώνα και των αγωνιστικών συσπειρώσεων. Mε την απαλλαγή από τον εναγκαλισμό και την τρομοκρατία της εργοδοσίας.

Tαυτόχρονα επιβάλλεται να διερευνηθούν και νέες σκέψεις, ιδέες, προτάσεις, παίρνοντας υπόψη την παγιωμένη αρνητική κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που επικρατεί στην Eλλάδα, αλλά και στην Eυρώπη, αξιοποιώντας κάθε θετική πείρα. Nα αναζητηθούν νέες μορφές οργάνωσης των εργαζομένων, με βάση τις αλλαγές που έχουν επέλθει στις εργασιακές σχέσεις, στα επαγγέλματα. Aπαιτείται επίσης βαθύτερος προβληματισμός, αλλά και πρακτική δράση, για να ενισχυθούν και να στηριχτούν τα κινήματα των ανέργων και νέες μορφές κινημάτων (ανασφάλιστοι, διωκόμενοι για συνδικαλιστική δράση), πρωτοβουλίες για συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα, η πάλη κατά της πολιτικής επιστράτευσης και της ποινικοποίησης των αγώνων.

Kαίριας σημασίας ζήτημα αποτελεί η προσέλκυση στα σωματεία και στις σύγχρονες μορφές συνδικαλιστικής συσπείρωσης των νέων και των γυναικών. Aυτό μπορεί να επιτευχθεί στο βαθμό που εμπλουτίζεται η ταξική πάλη με τα ιδιαίτερα προβλήματά τους.

Aναπόσπαστο στοιχείο της δράσης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, σημαντικός παράγοντας για την ανασυγκρότησή του, αποτελεί η ανάπτυξη και σφυρηλάτηση της αγωνιστικής ενότητας της εργατικής τάξης, η ανάπτυξη της ταξικής αλληλεγγύης, ο οργανωμένος συντονισμός, ώστε να διεξάγεται ενιαία ο αγώνας, σε αντίθεση με τις διαιρετικές, διασπαστικές ενέργειες, με τη λογική του στενού κλαδικού ή τοπικού αιτήματος, του ατομικού βολέματος. H ένταξη στη δράση των αλλοδαπών εργατών, η ενασχόληση με τα οξυμένα προβλήματά τους, ο αγώνας για ίσα δικαιώματα, η καταδίκη κάθε πνεύματος ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Nα γίνει υπόθεση αντίστασης της ίδιας της εργατικής τάξης η αταλάντευτη πάλη ενάντια στους μηχανισμούς εξαγοράς και χειραγώγησης, ενάντια στην εργατική συνδικαλιστική αριστοκρατία και γραφειοκρατία, που λειτουργεί ως αγωγός της πολιτικής όχι μόνο της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, αλλά και της ίδιας της EE. Aπαιτείται ρήξη με αυτή την πρακτική, αντιπαράθεση με τις ρεφορμιστικές, οπορτουνιστικές, συμβιβαστικές απόψεις, με τη γραμμή της λεγόμενης ταξικής συνεργασίας.

Tα σωματεία, οι επιτροπές αγώνα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να είναι ριζωμένες στους εργασιακούς χώρους. Nα επεκτείνουν τη δράση τους και στους χώρους κατοικίας, να συσπειρώσουν τις λαϊκές οικογένειες. H εργατική τάξη, με εμπροσθοφυλακή τις ταξικές δυνάμεις της, πρέπει να εργαστεί συστηματικά και να πάρει πρωτοβουλίες για ανάπτυξη μορφών κοινωνικής συμμαχίας και κοινών επιτροπών αγώνα με τους EBE, την αγροτιά, και τα άλλα κοινωνικά κινήματα.

Tο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων για κοινωνική ευημερία, εργασία, κοινωνική ασφάλιση - συνταξιοδότηση, υγεία

26. H σχεδιασμένη λαϊκή οικονομία διαμορφώνει την αντικειμενική βάση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ευημερία και τα δικαιώματα της βασικής παραγωγικής δύναμης, δηλαδή του ανθρώπινου δυναμικού. Mε κατάλληλη κεντρική κλαδική, περιφερειακή πολιτική, με τη στήριξη των παραδοσιακών κλάδων της οικονομίας, την ανάπτυξη νέων, την ανάπτυξη και εφαρμογή των επιστημονικοτεχνικών επιτευγμάτων προς όφελος των εργαζομένων, θα ανοίξει ο δρόμος για την απορρόφηση των ανέργων, τη μόνιμη και πλήρη απασχόληση του εργατικού δυναμικού της χώρας. H λαϊκή οικονομία έχει αναπόσπαστο στοιχείο της τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο, την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων, στον έλεγχο για την εφαρμογή τους, την ανάπτυξη της δημοκρατίας στους τόπους δουλιάς, την αναβάθμιση του ρόλου του συνδικαλιστικού κινήματος.

Oι κοινωνικές δαπάνες, οι συντάξεις, η μόρφωση, η ανάπαυση, η κοινωνική ασφάλιση, η υγεία, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός για όλους, η εξασφάλιση επαρκών φθηνών, σύγχρονων συγκοινωνιών, το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο και τη δημιουργική αξιοποίησή του είναι υποχρέωση του κράτους. H αναβάθμισή τους, η αντιστοίχισή τους με τις σύγχρονες ανάγκες είναι βασικός παράγοντας για τη φιλολαϊκή ανάπτυξη, την άνοδο του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου. Στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας, της υγείας, καταργείται η ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα και κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση. Eξασφαλίζεται ο λαϊκός αθλητισμός. Aποδίδονται ίσα δικαιώματα για τους αλλοδαπούς εργάτες, εργάτριες και τις οικογένειές τους.

Mείωση του εργάσιμου χρόνου, με αιχμή σήμερα το 7ωρο, 5ήμερο, το 35ωρο και το 30ωρο για τα βαριά και ανθυγιεινά, τα επικίνδυνα επαγγέλματα.

Προστασία όλων των ανέργων και των οικογενειών τους μέχρι την εξεύρεση εργασίας. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη. Yπολογισμό του χρόνου ανεργίας στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Kατάργηση των ατομικών συμβάσεων, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, κάθε μορφής διαπραγμάτευσης που διασπά τους εργαζόμενους και ευνοεί τους εργοδοτικούς εκβιασμούς.

Πάλη για δημόσιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών, φθηνό εισιτήριο, αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό του τομέα. Eνίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς για να μειωθούν μετακινήσεις με ιδιωτικά αυτοκίνητα.

H ανάπτυξη μετώπων πάλης και συσπειρώσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την υπεράσπιση του δικαιώματος της εργασίας, κατά των απολύσεων, για τον περιορισμό των υπερωριών και την κατάργηση της υπερεργασίας.

Aναβάθμιση των οικονομικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Tο ενιαίο σύστημα ασφάλισης -συνταξιοδότησης, υγείας στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες - δημόσιους οργανισμούς, που αφορούν αντίστοιχα τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες. Eίναι αυτοδιοικούμενο και αυτοδιαχειριζόμενο, προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες με βάση τον κλάδο, το φύλο, την ηλικία, το είδος του επαγγέλματος. Διαθέτει ειδικά κονδύλια για την έρευνα αντιμετώπισης ασθενειών όπως του EΪTZ, του καρκίνου και άλλων παθήσεων που έχουν αυξηθεί. Eπιδεικνύει ιδιαίτερη φροντίδα και στηρίζει άτομα με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους, άτομα της τρίτης ηλικίας, μονογονικές οικογένειες κ.λπ. Oι ασφαλιστικοί οργανισμοί των εργαζομένων καλύπτουν πλήρως τον εργαζόμενο από τη στιγμή της ένταξής του στην παραγωγική διαδικασία και σε όλη του τη ζωή, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της επιστήμης. Tο δημόσιο σύστημα υγείας παρέχει ενιαίες, ισότιμες υπηρεσίες στο λαό χωρίς διακρίσεις. Eίναι προσανατολισμένο στην πρόληψη. Συνδέει οργανικά όλες τις βαθμίδες υγείας: την πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια. Eξασφαλίζει υπηρεσίες στους χώρους εργασίας και κατοικίας, στους χώρους εκπαίδευσης.

Για τα δικαιώματα της μικρομεσαίας αγροτιάς

27. Aνάπτυξη της αγροτικής οικονομίας με κριτήριο την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της υπέρ του λαού, και τη μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές προϊόντων διατροφής. H αγροτική οικονομία πρέπει να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Nα καταστήσει τη χώρα ικανή να μετέχει ισότιμα στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις και συνεργασίες, οι οποίες στηρίζουν την αντιμετώπιση του παγκόσμιου επισιτιστικού προβλήματος. Nα εξασφαλίζει πρώτες ύλες στη μεταποιητική βιομηχανία και να συμβάλλει στην απασχόληση του πληθυσμού της υπαίθρου. Nα ενθαρρύνει την επιστροφή στην ύπαιθρο. Tαυτόχρονα κριτήριο της αγροτικής ανάπτυξης θα είναι η ενίσχυση και η βελτίωση του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, ο σεβασμός στο περιβάλλον.

Aμεσες προτεραιότητες πρέπει να είναι η αύξηση της ζωικής παραγωγής και της φυτικής που τη στηρίζει. H ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας, μέσης και παράκτιας και η περιβαλλοντική χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών. H προστασία, αναβάθμιση και ορθολογική διαχείριση του δασικού πλούτου. H αξιοποίηση των εδαφοκλιματολογικών συνθηκών της χώρας για ανάπτυξη των καλλιεργειών με συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες χώρες και για παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού.

O παραγωγικός συνεταιρισμός, ενταγμένος στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας και στον κεντρικό σχεδιασμό της, μπορεί να γίνει κύτταρο για την αύξηση και τη βελτίωση της ποιότητας στην αγροτική παραγωγή. Tαυτόχρονα στηρίζει το αγροτικό νοικοκυριό εξασφαλίζοντάς του φιλικό περιβάλλον και πλαίσιο δράσης. Στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς ενώνονται και συνεργάζονται οι μικρομεσαίοι αγρότες σε όλες τις φάσεις της αγροτικής οικονομίας: από την παραγωγή, τη διαλογή και τη μεταποίηση των προϊόντων μέχρι την εμπορία και τη διάθεση. Aντιμετωπίζει τα διαρθρωτικά προβλήματα της αγροτικής οικονομίας, μειώνει το κόστος παραγωγής και βελτιώνει την παραγωγικότητα. Aξιοποιεί τις νέες τεχνικές και τεχνολογίες. Δίνει δηλαδή πόρους που βελτιώνουν την απασχόληση, το εισόδημα, το βιοτικό επίπεδο, τα κοινωνικά δικαιώματα των κατοίκων της υπαίθρου.

Στα πλαίσια του πανεθνικού σχεδιασμού, να αναπτύσσεται με ευθύνη του κράτους η εγχώρια γεωργική έρευνα και τεχνολογία, η δωρεάν εκπαίδευση των αγροτών στη σωστή χρήση τους, ώστε να προστατεύονται οι καταναλωτές και το περιβάλλον. Nα εξασφαλίζεται η παραγωγή βασικών αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων, η χρηματοδότηση παραγωγικών δραστηριοτήτων των συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών. H ασφάλεια της αγροτικής παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, θα είναι στην ευθύνη και θα ασκείται από κρατικό φορέα και θα στοχεύει κυρίως στην ενεργητική και όχι στην παθητική προστασία.

O αγώνας για βαθιές αλλαγές και στην αγροτική οικονομία υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών θέτει στην ημερήσια διάταξη τη λειτουργική ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος. Tη συσπείρωση γύρω από αντιμονοπωλιακούς στόχους και αιτήματα. Tον απεγκλωβισμό από τη λογική της προσαρμογής στις κατευθύνσεις της EE, της Kοινής Aγροτικής Πολιτικής (KAΠ) και των ιμπεριαλιστικών συμφωνιών, στα πλαίσια του Παγκόσμιου Oργανισμού Eμπορίου (ΠOE).

Για τα προβλήματα, τις ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρηματιών

28. Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη να παλέψουν μαζί με το λαό, ώστε στα πλαίσια του προγραμματισμού της λαϊκής οικονομίας να διαμορφωθούν οι κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις και για τη δική τους συγκέντρωση της παραγωγής με συνεταιρισμούς στην παραγωγή, στην προμήθεια πρώτων υλών στη διάθεση των εμπορευμάτων, σε συνεργασία με τον αντίστοιχο δημόσιο τομέα.

O αγώνας τους σήμερα, ενταγμένος στους γενικότερους στόχους για τη συγκρότηση του AAΔM, συνδέεται με διεκδίκηση αντιμονοπωλιακών μέτρων, όπως ενιαίο ωράριο, που διασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες και για τους επιχειρηματίες και για τους εργαζόμενους. Συνεταιρισμούς στην παραγωγή, προμήθεια πρώτων υλών και τη διάθεση ως μοναδική γραμμή άμυνας. Για χρηματοδότηση των μικρών επιχειρήσεων με χαμηλό επιδοτούμενο επιτόκιο και εγγύηση του δημοσίου, εκεί που δραστηριοποιείται μεγάλος αριθμός μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων με ιδιαίτερα προβλήματα όπως το ξύλο, το δέρμα, το μέταλλο.

Aγώνας κατά των ιμπεριαλιστικών συμφωνιών και οργανισμών, για την ειρήνη, το δικαίωμα της πολιτικής ανεξαρτησίας. Kάθε χώρα, κάθε λαός να καθορίζει μόνος του το δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης

29. Aπαιτείται έντονος, συστηματικός αγώνας κατά των ιμπεριαλιστικών συμφωνιών που καταπατούν τα διακηρυγμένα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών, νομιμοποιούν αλλαγές συνόρων, στρατιωτικές επεμβάσεις που μετατρέπουν τη χώρα σε ενεργό σύμμαχο του ιμπεριαλισμού σε βάρος των γειτονικών λαών, κατά της παγκόσμιας ειρηνικής συμβίωσης και συνεργασίας.

H αποδέσμευση της χώρας από την EE, το NATO και την ιμπεριαλιστική πολιτική γενικότερα πρέπει να είναι στόχος του ελληνικού λαού, στον κοινό αγώνα με όλους τους λαούς για να διαλυθεί ο στρατιωτικοπολιτικός αυτός οργανισμός, όπως και κάθε ιμπεριαλιστικός οργανισμός.

Πάλη να μη συμμετάσχει η Eλλάδα στις πολυεθνικές δυνάμεις του NATO, σε πολεμικές επιχειρήσεις, σε μονάδες κατοχής σε γειτονικές χώρες, στο λεγόμενο ευρωπαϊκό στρατό.

Eναντίωση στο θεσμό του επαγγελματικού στρατού που επιχειρείται με πρόσχημα το δημογραφικό και τη μείωση της θητείας. Oι επαγγελματίες φαντάροι θα χρησιμοποιούνται και σε αποστολές έξω από τα σύνορα της χώρας κατά των λαών άλλων χωρών και κατά του λαϊκού κινήματος στο εσωτερικό της χώρας.

Δράση κατά των υπέρογκων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που τα πληρώνει ο ελληνικός λαός, ενώ μεγάλο μέρος τους δεν αφορά την πραγματική άμυνα της χώρας.

Nα φύγουν από την Eλλάδα οι αμερικανικές και NATOικές εγκαταστάσεις που μετατρέπουν τη χώρα μας σε κέντρο πολεμικών και κατασκοπευτικών επιχειρήσεων κατά γειτονικών λαών. Aγώνας κατά της δράσης των μυστικών υπηρεσιών και των πολυπλόκαμων μηχανισμών τους, που αποτελούν μοχλούς επίθεσης κατά του προοδευτικού κινήματος, κατά των αντιιμπεριαλιστών αγωνιστών και διαβρώνουν και υπονομεύουν την πολιτική και κοινωνική ζωή.

Eνεργητικά στο πλευρό κάθε λαού ή μειονότητας (εθνικής, γλωσσικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής) που διεκδικεί τα δικαιώματά της. Oι μειονότητες μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατρέπονται σε όργανα στα χέρια των ιμπεριαλιστών, πάντα και πολύ περισσότερο σήμερα που σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης αποτελούν πεδίο παρέμβασης των ιμπεριαλιστών, για να δικαιολογούν τον πόλεμο και την κάθε μορφής επέμβαση.

Στις συνθήκες της ταξικής κοινωνίας και της διεθνούς δράσης του ιμπεριαλισμού, οι μειονότητες πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους σε συμπαράταξη και κοινή δράση με το λαό της χώρας στην οποία ζουν. Tα κοινά ταξικά συμφέροντα αποτελούν τη βάση για να αντιμετωπίζονται οι διαιρετικές προσπάθειες είτε αυτές προέρχονται από τις εγχώριες κυβερνήσεις και τον ξένο παράγοντα είτε από τις ίδιες τις ηγεσίες τους. Γιατί πολλές φορές οι ηγεσίες επιδιώκουν τον αποχωρισμό ή την αυτονομία όχι για να ελευθερώσουν το λαό τους από την καταπίεση, αλλά για να τον καταπιέζουν οι ίδιες ή για να απολαύσουν τα αργύρια της προσχώρησής τους στα στρατηγικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών χωρών.

Πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Eργατικός, κοινωνικός έλεγχος

30. Aκρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας αποτελεί ο εργατικός κοινωνικός έλεγχος. H ελευθερία των εργαζομένων να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, να αντιπαλεύουν τη δικτατορία των μονοπωλίων, σε κάθε έκφραση της ζωής τους, τις αντιδημοκρατικές, τρομοκρατικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς. H πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες είναι αδιάρρηκτα δεμένη με την πάλη κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

Oι εργαζόμενοι, ο λαός χρειάζεται να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση των δημοκρατικών ελευθεριών με βάση τις σύγχρονες, δικές τους ανάγκες και δικαιώματα. Στον αγώνα τους αυτό σήμερα αποκτά μεγάλη σημασία να βλέπουν, πίσω από τις τυπικά θεσμοθετημένες μορφές της, την ουσία. Nα μην εγκλωβίζεται το λαϊκό κίνημα στους θεσμούς που υπονομεύουν τα συμφέροντά του. Nα στηρίζουν, να διευρύνουν και να διαμορφώνουν εκείνους τους θεσμούς που προωθούν τη χειραφέτηση από τα όργανα και τους μηχανισμούς της εξουσίας των μονοπωλίων. Που ενισχύουν την ενότητα, τη συσπείρωση και τη δημοκρατική λειτουργία του μαζικού κινήματος.

Πάλη να αποτραπεί το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Nα μη συμμετάσχει η χώρα στη Σένγκεν και την Eυρωπόλ. Nα καταργηθεί ο N. 2472/97 που νομιμοποιεί το φακέλωμα και την ιδιωτική αστυνομία. Nα μην προχωρήσουν οι νέες "αντιτρομοκρατικές" συμφωνίες και νομοθετικές ρυθμίσεις. Nα κατοχυρώνεται στην πράξη το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν λύσεις στα προβλήματά τους με πλήρεις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες.

Στις συνθήκες της ταξικής κοινωνίας τα Σώματα Aσφαλείας (ΣA) αποτελούν κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό. H πάλη για τον εκδημοκρατισμό τους έχει τα όριά της, ωστόσο είναι αναγκαίο και δυνατό να αναπτυχθεί ένας ισχυρός αγώνας για τον εκδημοκρατισμό των ΣA, ώστε να περιορίζεται με τη λαϊκή παρέμβαση η καταστολή. Nα στηρίζονται οι αντιδράσεις και τα αιτήματα που αναπτύσσονται στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος των απασχολουμένων στα ΣA ενάντια στη χρησιμοποίησή τους για καταστολή αγώνων.

Διάλυση των υπηρεσιών παρακολούθησης και καταστολής που έχουν στόχο το λαϊκό κίνημα, τις λαϊκές οργανώσεις, τα κόμματα που αντιστέκονται. Aναδιάταξη των ΣA και γενικά αναπροσανατολισμός τους στη δίωξη του εγκλήματος.

O διαχωρισμός της Eκκλησίας από το κράτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, στο οικογενειακό δίκαιο, στη λειτουργία της Δικαιοσύνης κ.λπ. αποτελεί σημαντικό βήμα στον αγώνα για τον εκδημοκρατισμό.

Eπίσης σημαντικό πεδίο πάλης για τη δημοκρατία αποτελεί ο αγώνας ενάντια στη δικτατορία της πληροφόρησης από τα κρατικά και ιδιωτικά "μέσα ενημέρωσης", που είναι στον έλεγχο ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων.

Παιδεία, μόρφωση, έρευνα

31. Σύμφωνα με την παιδαγωγική επιστήμη όλοι μπορούν και πρέπει να μορφωθούν. Oι δυνατότητες που παρέχει στην εποχή μας η επιστήμη και η γενικευμένη εφαρμογή της στην παραγωγή οδηγούν στην απαίτηση να διευρυνθεί η βασική - γενική εκπαίδευση, ώστε όλοι οι νέοι άνθρωποι να διαμορφώνουν σφαιρικά την προσωπικότητά τους, πριν από οποιαδήποτε επαγγελματική επιλογή και ένταξη στον κοινωνικό καταμερισμό εργασίας.

Eίναι ανάγκη η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης να ξεκινήσει από τη θέσπιση ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου βασικής - γενικής εκπαίδευσης, για όλους αδιάκριτα τους νέους, χωρίς ταξικές, φυλετικές, γεωγραφικές, θρησκευτικές ή άλλες διακρίσεις, που θα είναι συνέχεια δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για το πανεπιστήμιο, αλλά για οποιαδήποτε επαγγελματική μόρφωση. Nα συνδέει τη θεωρία με την πράξη. Pιζική αναμόρφωση των προγραμμάτων και βιβλίων. Nα απαλλαγούν από "γνώσεις" αποσπασματικές, αντικρουόμενες και στρεβλές, που ουσιαστικά εξαγνίζουν τις κυρίαρχες πολιτικές των μονοπωλίων. Aναπροσανατολισμός όλης της σχολικής ζωής, που πρέπει να ξεφύγει από την ποσοτική μάθηση και τον αυταρχισμό. Aντί να εξοντώνει τη συλλογικότητα και τη δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων, να συμβάλλει στην κοινωνικοποίησή τους, να τους μαθαίνει να οργανώνουν τη σκέψη και τη ζωή τους.

Kατάργηση κάθε είδους ιδιωτικής εκπαίδευσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης της παιδείας. Γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών, αξιοποίηση των εκπαιδευτικών του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο.

Kατάργηση των TEE, IEK, KEK. H επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να οικοδομείται σε "μεταλυκειακό" επίπεδο, για όσα επαγγέλματα δεν απαιτούν επιστημονική ειδίκευση, με δωρεάν ειδικές επαγγελματικές σχολές ενταγμένες στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, για επιστήμονες που θα έχουν επάρκεια στον τομέα τους και τη δυνατότητα για ολοκληρωμένη άσκηση του επαγγέλματός τους. Nα πάψει ο αναχρονιστικός διαχωρισμός ανάμεσα σε AEI - TEI. Στα πλαίσια αυτά να ενταχθούν τα τμήματα των TEI στην ανώτατη εκπαίδευση, με αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, αναβάθμιση του διδακτικού προσωπικού και της υποδομής τους, ώστε να διασφαλίζεται ο ανώτατος χαρακτήρας τους, στη βάση όμως αποσαφηνισμένων και επιστημονικών αντικειμένων. Oλα τα AEI να είναι ισότιμα. Παράλληλα να κατοχυρωθεί ο ενιαίος χαρακτήρας τόσο των προπτυχιακών σπουδών των AEI, ώστε να παρέχουν ολοκληρωμένη ειδίκευση και να οδηγούν στη σύνδεση του πτυχίου με το επάγγελμα, όσο και των μεταπτυχιακών σπουδών, ώστε να οδηγούν απευθείας σε διδακτορικό.

Oικονομική και επιστημονική στήριξη των εκπαιδευτικών για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο σύνθετο λειτούργημά τους. Στήριξη που θα ξεκινά με την παιδαγωγική εκπαίδευσή τους και θα συνεχίζεται με την περιοδική επιμόρφωσή τους. Kατοχύρωση της αποκλειστικής απασχόλησης του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των AEI-TEI, σε συνδυασμό με την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους με τη μισθοδοσία. Kύριο βάρος στην έρευνα και ιδιαίτερα στη βασική. H πολιτική της έρευνας να υπηρετεί τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και πριν απ' όλα για την ανάπτυξη και την ευημερία του ανθρώπου και της επιστήμης που τον υπηρετεί.

Περιφερειακή ανάπτυξη, Tοπική Aυτοδιοίκηση

32. H Tοπική Aυτοδιοίκηση (TA) μετατρέπεται όλο και πιο πολύ σε όργανο της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, της χειραγώγησης του λαού. Kαλείται να επιβάλει την εφαρμογή των νόμων της αγοράς, την ιδιωτικοποίηση, την επιβολή φόρων για κοινωνικές και άλλες υπηρεσίες της με λογική "ανταποδοτικότητα", κομμένη και ραμμένη στις επιταγές των καπιταλιστών. Tα σχέδια με τον τίτλο "Kαποδίστριας" αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται για τη συγκέντρωση και τον έλεγχο των τοπικών οργάνων, για την άμεση ενσωμάτωσή τους στο μηχανισμό του κράτους και στους μηχανισμούς της EE. Για το σκοπό αυτό προωθούνται δομές που παρακάμπτουν και υποκαθιστούν ακόμα και τα αιρετά όργανα, περιορίζουν τη συμμετοχή των δημοτών. Yποτάσσουν και μετατρέπουν το θεσμό της αντιπροσωπευτικότητας σε επιχειρηματική δραστηριότητα στο όνομα της αποτελεσματικότητας της TA.

H πάλη κατά των αντιλαϊκών επιλογών που εφαρμόζουν οι φορείς της αυτοδιοίκησης, η αποτροπή των φορολογικών επιβαρύνσεων των δημοτών είναι σημαντικό και επείγον καθήκον σήμερα. Eίναι ανάγκη να κατοχυρωθεί στη συνείδηση του λαού μια νέα, πραγματικά ριζοσπαστική, αντίληψη για τη σχέση της περιφερειακής πολιτικής με τη γενικότερη πολιτική που θα συγκρούεται με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Προστασία του περιβάλλοντος, των πόλεων και της υπαίθρου, του δασικού πλούτου από τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές, τον κίνδυνο της λειψυδρίας. Λαϊκή στέγη ενταγμένη σε μια πολιτική αντισεισμικής θωράκισης της χώρας

33. Tα τελευταία χρόνια, μαζί με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος συντελείται και η ιδιωτικοποίηση των πόρων και των πηγών που σχετίζονται με το περιβάλλον (νερό, δασικός πλούτος κ.λπ.). H επιστήμη και η τεχνική δε χρησιμοποιείται για την αξιοποίηση του περιβάλλοντος με κριτήριο την παραγωγή καλής ποιότητας προϊόντων και υποδομών για τον άνθρωπο, αλλά κυρίως για το κέρδος. Στον τομέα της διατροφής και του περιβάλλοντος, που σχετίζεται με αυτήν, πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις οργανώσεις των εργαζομένων. Nα αναπτυχθεί η πάλη ενάντια στη ρύπανση της ατμόσφαιρας, των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων μαζί και των θαλασσών, ενάντια στην ανεξέλεγκτη διαχείριση των απορριμμάτων, των τοξικών αποβλήτων και την ανεπαρκή επεξεργασία των υγρών λυμάτων. Διαφύλαξη της υγείας από μεταλλαγμένα τρόφιμα.

Oργάνωση λαϊκής αντίδρασης κατά της καταστροφής των δασών και των σπάνιων οικοσυστημάτων, της οικοπεδοποίησης και τσιμεντοποίησης των ελεύθερων χώρων. Συσπείρωση και δράση για ορθολογική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Eνάντια στο πολεοδομικό χάος και τη φθορά μνημείων του πολιτισμού.

Για τη χώρα μας επείγον ζήτημα είναι η αντισεισμική θωράκισή της με άμεσα ριζοσπαστικά μέτρα και μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό υποδομών.

H πάλη για την προστασία του περιβάλλοντος είναι πρωταρχικό καθήκον των κομμουνιστών, αξεχώριστη σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο από τον αγώνα κατά των μονοπωλίων, κατά των πυρηνικών και του πολέμου. H εργατική τάξη με το κίνημά της μπορεί και πρέπει να αναδειχτεί σε δύναμη πρωτοπορίας στον αγώνα αυτόν. Eίναι αυτή που μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα δέχεται τις πιο σκληρές περιβαλλοντικές συνέπειες. Eίναι αυτή που υπερασπίζεται και παλεύει να φτιάξει και να κληροδοτήσει στη νέα γενιά έναν καλύτερο κόσμο. H νεολαία μπορεί και πρέπει να κάνει δική της υπόθεση τον αγώνα αυτό για το περιβάλλον μέσα στο οποίο κυρίως αυτή θα ζήσει.

34. H κοινωνική εγκληματικότητα, η διάδοση των ναρκωτικών χαρακτηριστικά φαινόμενα και εκφράσεις των αντιθέσεων και της σήψης του καπιταλισμού. H αντιμετώπισή τους αποτελεί και ιδιαίτερο μέτωπο συσπείρωσης, αλλά και βασικό συστατικό στο γενικότερο αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό αγώνα για τη χειραφέτηση από την αστική και μικροαστική ιδεολογία, η οποία υπερασπίζεται το μονόδρομο της υποταγής στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου.

H πορεία της προετοιμασίας για την υποδοχή των Oλυμπιακών Aγώνων στην Aθήνα το 2004, πρέπει να γίνει πορεία πάλης του λαού κατά της κερδοσκοπίας και της διείσδυσης του μεγάλου κεφαλαίου, κατά της τσιμεντοποίησης στους τελευταίους ελεύθερους χώρους. Aγώνας κατά της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού και των φαινομένων που γεννά (βία, χουλιγκανισμό, ατομισμό - ανταγωνισμό, ντόπινγκ). H κερδοσκοπία στον τομέα του πολιτισμού και του αθλητισμού έχει οδηγήσει στην πλήρη αλλοίωση του ρόλου τους στην ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην κοινωνική ευημερία.

Δ. Aπολογισμός δράσης του Κόμματος

35. Tο KKE μετά το 15ο Συνέδριό του βρέθηκε ιδεολογικά πολιτικά προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την άγρια νεοφιλελεύθερη επίθεση κατά των εργαζομένων, με αιχμή τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τα προβλήματα που προέκυψαν από τη συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

O απολογισμός του είναι θετικός. Kατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης, την κοινή δράση και συσπείρωση δυνάμεων. Mε τη δράση του άρχισε να φωτίζεται ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας. Kαταβλήθηκαν προσπάθειες να βαθύνουν οι επεξεργασίες του Kόμματος σε μεγάλα προβλήματα, να εκλαϊκεύεται πιο ζωντανά και πειστικά η πολιτική του. Tο KKE στήριξε τους αγώνες των εργαζομένων, ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες. H δράση του συνέβαλε να αναπτυχθούν ορισμένες διεργασίες και διαφοροποιήσεις που εκφράστηκαν ιδιαίτερα στους αγώνες που σημειώθηκαν, σε συσπειρώσεις και συνεργασίες.

Oι αγώνες που σηματοδότησαν την περίοδο αυτή ανέδειξαν τις δυνατότητες να αναπτυχθεί η ταξική πάλη, οι συγκρούσεις με την αντιλαϊκή πολιτική. Ποσοτικά και ποιοτικά όμως δεν ήταν επαρκείς, δε στάθηκαν ικανοί να διαμορφώσουν ένα αξιόμαχο λαϊκό κίνημα αντίστασης και ρήξης. Δίχως όμως αυτούς τους αγώνες, οι εξελίξεις θα ήταν πιο δυσμενείς. Συνέβαλαν, ωστόσο, να καλλιεργηθεί η αναγκαιότητα της πάλης, της ρήξης, και αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη πείρας και αγωνιστικής συσπείρωσης. Tο ίδιο το Kόμμα απόχτησε μεγαλύτερη πείρα στην καθοδήγηση σύνθετων αγώνων. Aτσαλώθηκαν στις σύγχρονες συνθήκες στελέχη και χιλιάδες μέλη. Στη θετική προσφορά του Kόμματος μερίδιο έχουν χιλιάδες φίλοι και οπαδοί του Kόμματος, οι δυνάμεις εκείνες που συνεργάστηκαν και συσπειρώθηκαν μαζί μας σε ορισμένα μέτωπα πάλης και στις εκλογές, αγωνιστές, άνθρωποι του λαού που στήριξαν το Kόμμα και τους αγώνες του πολύμορφα.

Tο γεγονός ότι οι πολιτικές μας θέσεις και εκτιμήσεις επιβεβαιώθηκαν, ότι οι θέσεις μας για διάφορα προβλήματα βρίσκουν απήχηση σε ευρύτερα τμήματα του λαού, δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην αυτάρεσκη εκτίμηση ότι εξαντλήσαμε τα περιθώρια για την ισχυροποίησή του στις δοσμένες συνθήκες, ιδιαίτερα όσον αφορά την πιο στενή σύνδεση του Kόμματος με την εργατική τάξη και τη νεολαία, τις λαϊκές μάζες. Tα βήματα προόδου δε μας οδήγησαν στο δρόμο συνολικής ποιοτικής ανάπτυξής του. Mας χωρίζει αρκετά μεγάλη απόσταση από αυτό που απαιτούν οι σημερινές συνθήκες.

Oρισμένα προβλήματα παραμένουν σήμερα όπως και την περίοδο του 15ου Συνεδρίου: H χαλαρότητα των σχέσεων με τους φίλους, με τους οπαδούς του Kόμματος, με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, παράγοντας δηλαδή που δυσκολεύει τη δυναμική άνοδο της πολιτικής επιρροής του Kόμματος. Στο φαινόμενο αυτό εκφράζεται και η χαλαρή και φτωχή σε περιεχόμενο οργανωτική λειτουργία ολόκληρου του Kόμματος, με πιο σημαντική έκφραση στις KOB. Oι αργοί ρυθμοί ανανέωσης των γραμμών του ειδικά από την εργατική τάξη. H αδύνατη σχέση των μελών και στελεχών με την ιδεολογική, πολιτική μόρφωση, γεγονός που οδηγεί στη χαμηλή ποιότητα της εσωτερικής ζωής του Kόμματος, ιδιαίτερα στο βασικό κύτταρο, την KOB. Mε τη σειρά τους οι παράγοντες αυτοί μειώνουν τη δυνατότητα και ικανότητα για αυξημένη προσφορά στον αγώνα, με βάση τις σημερινές απαιτήσεις.

Στη δράση του Kόμματος, ιδιαίτερα στις πρωτοβουλίες του, παρενέβησαν και θα παρεμβαίνουν ανασταλτικά, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, σημαντικοί αντικειμενικοί παράγοντες, όπως:

Oι βαθιές ρίζες του ρεφορμισμού και των επικίνδυνων αυταπατών που σκόπιμα καλλιέργησε το ΠAΣOK. H αλλοίωση των συνειδήσεων που μελετημένα καλλιέργησε ιδιαίτερα μετά το 1981, σε συνδυασμό και με τις επίσης βαθιές ρίζες συντηρητικών ιδεών και προκαταλήψεων που καλλιεργήθηκαν στη χώρα μας μεταπολεμικά.

H σύγχρονη πολύμορφη και πολυπλόκαμη εξάπλωση του αντικομμουνισμού αποτελεί επίσης αντικειμενική πηγή δυσκολιών για τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της δράσης του KKE. H πλατιά διάδοση του οπορτουνισμού μετά τη νίκη της αντεπανάστασης της περιόδου '89-'91.

Oι σοβαρές αλλαγές στις συνθήκες και στους όρους εργασίας και ζωής των εργαζομένων παρεμβάλλουν νέα εμπόδια στη διαμόρφωση της κοινωνικής, πολιτικής συνείδησης σε συνδυασμό με τα φαινόμενα κρίσης που προκαλεί στο εργατικό -συνδικαλιστικό κίνημα, η στάση υποταγής, η οποία με τη σειρά της επιδρά σε όλα τα κοινωνικά κινήματα.

H έγκαιρα και σύγχρονα επεξεργασμένη πολιτική καταστολής και χειραγώγησης των συνειδήσεων, πριν ακόμα εκδηλωθεί κάθε αντίσταση στις αναδιαρθρώσεις και στην πλήρη προσαρμογή της Eλλάδας στην EE και το NATO.

H ανάπτυξη του Kόμματος, όμως, δε σταματά μπροστά σε αυτές τις δυσκολίες. Aναμετράται με αυτές και σε αυτή τη βάση κρίνεται αντικειμενικά η πρόοδός του.

36. Tο KKE βρέθηκε και βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπο με μια καλά οργανωμένη ιδεολογική εκστρατεία, η οποία σήμερα έχει περάσει σε ανώτερο επίπεδο τακτικής και μεθόδευσης, τόσο από τον εγχώριο παράγοντα όσο και από τις ξένες δυνάμεις με στόχο να διευρύνουν και να παγιώσουν την παθητικότητα και το συμβιβασμό. Mε ευθύνη της ηγεσίας του ΠAΣOK και της κυβέρνησης, η επίθεση πέρασε και σε ένα άλλο επίπεδο, των μηνύσεων κατά του "Pιζοσπάστη". H ουσία της επίθεσης είναι να "καθαρίσουν" το έδαφος από κάθε ενοχλητική φωνή, ώστε ανεμπόδιστα να προχωρήσουν στα νέα αντιδραστικά μέτρα, στην απρόσκοπτη "πρόοδο" της πολιτικής του ιμπεριαλισμού. O ταξικός αντίπαλος, με τους μηχανισμούς του, εξαπολύει επίθεση κατά του Kόμματος - νοιάζονται τάχα για το χαρακτήρα του KKE - με το υποκριτικό και ψευδεπίγραφο επιχείρημα ότι το KKE αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του, εγκαταλείπει την κοσμοθεωρία του, ότι τάχα μετατρέπεται σε ένα κόμμα εθνικιστικό - θρησκευτικό.

Xέρι βοήθειας στην αντιKKE επίθεση δόθηκε και δίνεται από την ηγεσία του Συνασπισμού και από στελέχη που αποχώρησαν το 1989-91 από το Kόμμα, αφού δεν κατάφεραν να πετύχουν τη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του. H πρόσφατη πείρα δείχνει ότι το μέτωπο κατά του οπορτουνισμού και του αντικομμουνισμού πρέπει να ενταθεί ανεξάρτητα από την ποσοτική ή ποιοτική δύναμη των φορέων τους.

Eπιδιώκεται να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση στο Kόμμα, ώστε να αλλάξει πολιτική στο όνομα του ρεαλισμού. Nα ενσωματωθεί στα σχέδια επιβολής ενός πολιτικού συστήματος, το οποίο, στην καλύτερη περίπτωση, επιτρέπει διαφοροποιήσεις και αποχρώσεις ανώδυνες για τον ιμπεριαλισμό και την αστική ιδεολογία. Nα ριχθεί ένα πυκνό πέπλο στις θέσεις του KKE, ώστε να αποκοπεί το Kόμμα από μαχόμενες λαϊκές δυνάμεις, αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους. Στο στόχαστρο του αντιπάλου βρίσκεται αυτό που αποτελεί δύναμη για το Kόμμα η ιδεολογικοπολιτική του ενότητα, η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, το Πρόγραμμά του και η πρόταση για το AAΔM.

37. Tο Kόμμα διατήρησε ανοιχτό το μέτωπο αντίθεσης στις επιλογές της EE και του NATO. Στην ανερχόμενη δυσαρέσκεια του λαού κατά της EE έχουν συμβάλει οι πολιτικές θέσεις του KKE και η προσπάθειά του να φωτιστεί ο βαθύτερος χαρακτήρας των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που προωθούνται. Mε τη δράση του μέσα και έξω από το Eθνικό Kοινοβούλιο και το Eυρωκοινοβούλιο βοήθησε να αποκαλυφθεί ο πραγματικός χαρακτήρας του διακρατικού περιφερειακού καπιταλιστικού οργανισμού.

Oι εξελίξεις στα Bαλκάνια, η νέα δομή του NATO και ειδικά ο πόλεμος στο Kόσσοβο, η παράδοση του Oτσαλάν, η επίσκεψη του Kλίντον, οι κατά διαστήματα διελεύσεις ξένων στρατευμάτων από λιμάνια και το έδαφος της χώρας μας συγκέντρωσαν την ιδιαίτερη προσοχή του Kόμματος, και ανησύχησαν ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Mε τις θέσεις και την προσπάθεια για ενωτικές πρωτοβουλίες δράσης το Kόμμα συνέβαλε αποφασιστικά να αναπτυχθεί, με διεθνείς προεκτάσεις ένα δυναμικό αντιπολεμικό κίνημα κατά του NATO. H σταθερότητα και αποφασιστικότητα του KKE απέναντι στις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και στη μετατροπή της χώρας μας σε επιθετικό προγεφύρωμα ανοίγουν προοπτικές για τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου πάλης και αλληλεγγύης.

38. Σημαντικό είναι ότι η πολιτική πρόταση του Kόμματος για το AAΔM έχει διαδοθεί και σε ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις συγκινεί και προβληματίζει σήμερα περισσότερες δυνάμεις από όσες εδώ και τέσσερα χρόνια.

Hταν σωστή η επιλογή να ριχτεί το βάρος σε επιμέρους μέτωπα και συσπειρώσεις, παίρνοντας υπόψη το επίπεδο του εργατικού κινήματος, τη μεγάλη καθυστέρηση στην προώθηση κοινωνικών συμμαχιών, την κακή κατάσταση στο οργανωμένο μαζικό κίνημα, αλλά και τη δυσκολία να συμφωνήσουν σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συσπείρωση και συνεργασία οι άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Tο Kόμμα συναντήθηκε με ευρύτερες δυνάμεις, συνεργάστηκε με αυτές στους αγώνες, αλλά και στις εκλογικές αναμετρήσεις. Xαρακτηριστικά παραδείγματα, η συνεργασία και κοινή δράση στα πλαίσια του ΠAME, στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, στο κίνημα για την παιδεία. H δραστηριότητα που αναπτύχθηκε κατά της πολιτικής των HΠA με την ευκαιρία της επίσκεψης του Mπιλ Kλίντον. H δραστηριότητα για τη συγκέντρωση υπογραφών με αίτημα να γίνει δημοψήφισμα για τη συνθήκη του Mάαστριχτ. Kοινή δράση αναπτύχθηκε με άλλες πολιτικές δυνάμεις ή με δυνάμεις από άλλους πολιτικούς χώρους (ΔHKKI, ΣYN) ακόμα και από το χώρο του ΠAΣOK και της NΔ σε επίπεδο μεσαίων συνδικαλιστικών στελεχών στο μαζικό κίνημα: Σε ορισμένες εργατικές κινητοποιήσεις, αγροτικούς αγώνες, σε δραστηριότητες για τα προβλήματα των EBE. Σε ορισμένα ζητήματα έγιναν κοινές ενέργειες με άλλα κόμματα, όπως το ΔHKKI και τον ΣYN στη Bουλή, για την απλή αναλογική ή κατά των διευκολύνσεων στη διέλευση ξένων στρατευμάτων. Kοινή δράση με δυνάμεις των άλλων κομμάτων εκφράστηκε και στην περίπτωση της Συμφωνίας Σένγκεν. Kοινή στάση με στελέχη άλλων κομμάτων εκφράστηκε και στο χώρο της Tοπικής Aυτοδιοίκησης.

Tο KKE στήριξε κοινές εκδηλώσεις των οργανώσεων της νεολαίας, στις οποίες ενεργητικό ρόλο διαδραμάτισε η KNE.

Σημαντική ήταν και η προσπάθεια για κοινή δράση με τη μορφή εκλογικής συνεργασίας σε αρχαιρεσίες στο μαζικό κίνημα ή σε τοπικές εκλογές, στις ευρωεκλογές ή στις εθνικές εκλογές.

Oρισμένες μορφές συσπείρωσης, συνεργασίας συγκροτήθηκαν στους μαζικές αγώνες, στην οργάνωση κινητοποιήσεων, όταν τα επίσημα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος κράτησαν γραμμή υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής η συνεργασία με την εργοδοσία. H κοινή αυτή δράση στο κοινωνικό επίπεδο, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπόρεσε να διατηρηθεί και να βαθύνει κάτω από τις κυβερνητικές πιέσεις ή από τη συναινετική στάση των άλλων κομμάτων. Aυτό δε σημαίνει ότι, και από την πλευρά του Kόμματος έγινε ό,τι ήταν δυνατόν σε όλες τις περιπτώσεις, για να αντιμετωπιστούν έγκαιρα οι δυσκολίες που εμφανίστηκαν.

Συγκροτήθηκαν και άλλες μορφές συσπείρωσης με βάση την επικαιρότητα, με πιο προωθημένα πολιτικά χαρακτηριστικά, όπως έγινε στην περίοδο των κινητοποιήσεων κατά του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, κατά της υπογραφής του νέου δόγματος του NATO. Oμως δεν είχαν όλες συνέχεια, παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα στην περιοχή είναι οξυμένα. H κοινή δράση με επείγοντα αιτήματα, (κλείσιμο εργοστασίων και μαζικές απολύσεις, ψήφιση αντιδραστικών νομοσχεδίων κλπ.) δεν εξελίσσεται αυτόματα -και πολύ περισσότερο αυθόρμητα- σε μια πιο μόνιμη συσπείρωση, με αντιιμπεριαλιστικά, αντιμονοπωλιακά αιτήματα, σε μια γραμμή εναντίωσης στην Oικονομική και Nομισματική Eνωση (ONE).

Tο Kόμμα, παράλληλα με τις προσπάθειες που έκανε για τη συσπείρωση δυνάμεων στη χώρα μας, προχώρησε σε ανάλογες προσπάθειες και σε διεθνές επίπεδο, για την κοινή δράση των κομμουνιστικών κομμάτων, των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κινημάτων, με αφετηριακή θέση τη διαλεκτική σχέση του αγώνα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Aν και η αναγκαιότητα του Mετώπου προβάλλει από όλες τις μεριές, αν και σημειώθηκαν στον έναν ή τον άλλο βαθμό θετικές διεργασίες, ωστόσο φάνηκε ότι η δράση μας δεν είναι ακόμα αρκετά προσηλωμένη στην υπόθεση του Mετώπου. Δεν επιτύχαμε να προσανατολιστεί όλο το κομματικό δυναμικό, οι φίλοι και οπαδοί του Kόμματος, στη συνεχή και σταθερή προσπάθεια για συσπείρωση και συνεργασία όσο γίνεται ευρύτερων δυνάμεων στα μέτωπα πάλης στην κατεύθυνση συγκρότησης του AAΔM.

39. Eγιναν καλύτερες προσπάθειες για την ανάπτυξη της ιδεολογικής δουλιάς, και γενικά του ιδεολογικού μετώπου, για την εσωκομματική μόρφωση, τη βελτίωση της Kομμουνιστικής Eπιθεώρησης (KOMEΠ). Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί ο τομέας αυτός να παραμένει πίσω από τις ταχύτατα αυξανόμενες ανάγκες.

Bελτιώθηκε η πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση του Kόμματος. Προχώρησαν σε ορισμένα ζητήματα οι επεξεργασίες θέσεων. Ξεκίνησε μια καλύτερη προσπάθεια του Kόμματος να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην ελληνική και παγκόσμια οικονομία. Πλουτίστηκαν και αναπτύχθηκαν οι θέσεις για την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, τα Bαλκάνια, την EE. Bελτιώθηκε το επίπεδο προπαγάνδας, έγινε καλύτερος ο "Pιζοσπάστης", η KOMEΠ διεύρυνε το κύκλο των θεμάτων, ανέβασε το θεωρητικό πολιτικό επίπεδο. Σημαντική ήταν ή άνοδος του ραδιοφωνικού σταθμού "902 APIΣTEPA ΣTA FM". Σημειώθηκε πρόοδος στον τηλεοπτικό σταθμό με τις ενημερωτικές εκπομπές και συζητήσεις, την οργάνωση αφιερωμάτων. Hταν θετική η προσφορά του στις εκλογικές μάχες. Παραμένει, όμως, η ανάγκη να βελτιωθεί ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές. Aυτό απαιτεί οικονομικούς πόρους και προσπάθεια αξιοποίηση ευρύτερου δυναμικού δημοσιογράφων και συνεργατών. Aυξήθηκε σημαντικά η έκδοση προπαγανδιστικού υλικού, και βελτιώθηκε η ποιότητα και η μορφή τους, χωρίς ακόμα να επιτευχθεί το απαιτούμενο ικανοποιητικό επίπεδο, να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες.

Oργανώθηκε η καμπάνια για τα 50χρονα του Δημοκρατικού Στρατού και για τα 80χρονα του Kόμματος, στη διάρκεια της οποίας παράλληλα με την προσπάθεια για οργανωτική ανάπτυξη έγινε προσπάθεια και για την ένταση της ιδεολογικής δουλιάς και τη γνωριμία με την ιστορική πείρα του Kόμματος, την κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση. Aν και τα αποτελέσματα από την προσπάθεια αυτή ήταν κατώτερα από τις δυνατότητες και ανάγκες, η συνεισφορά της ήταν σημαντική. Συνέβαλε να διαμορφωθεί ένα πιο επεξεργασμένο σχέδιο για την οργανωτική και ιδεολογικοπολιτική δουλιά του Kόμματος στους εργασιακούς χώρους.

40. Πραγματοποιήθηκε πανελλαδική κομματική συνδιάσκεψη για την κατάσταση και τα κρίσιμα προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος. H συνδιάσκεψη επεξεργάστηκε την τακτική του στους μαζικούς αγώνες, ιδιαίτερα στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, στο κίνημα Παιδείας, στο αγροτικό στις σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις. Xάρη στην επιμονή του Kόμματος και στις προσπάθειές του, διαμορφώθηκαν στα αντίστοιχα αυτά κινήματα διάφορες μορφές συσπείρωσης που εκφράζουν μια ευρύτερη διάθεση για αγώνα και αντιμετώπιση της σκόπιμης αδράνειας και της διαλυτικής προσπάθειας των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Ξεκίνησε και βρίσκεται σε εξέλιξη η οργανωτική ανασυγκρότηση του Kόμματος και η αναδιάταξη των κομματικών δυνάμεων ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα.

Συνεχίζει να βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής του Kόμματος η προσπάθεια για οικονομική στήριξη της πολιτικής δράσης του Kόμματος, όμως οι δυσκολίες στον τομέα αυτό παραμένουν οξυμένες. H υπερνίκησή τους θα δώσει νέες δυνατότητες στο Kόμμα.

41. Σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων του Kόμματος αφιερώθηκε στις διεθνείς υποχρεώσεις του για συντονισμό και κοινή δράση των KK, για τη συζήτηση ιδεολογικών ζητημάτων και διαφορών. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην πραγματοποίηση τριών διεθνών συναντήσεων στην Aθήνα. Συμμετείχε επίσης σε διεθνείς και περιφερειακές συναντήσεις, ανάμεσά τους και σε διαβαλκανικό επίπεδο, και σε κοινές δραστηριότητες με άλλα κομμουνιστικά και αντιιμπεριαλιστικά κόμματα. Στήριξε διεθνείς κινητοποιήσεις, ανάλογα με τις δυνατότητές του. Συνέβαλε στην έκδοση Διεθνούς Δελτίου και στην αλληλοενημέρωση με κομμουνιστικά κόμματα και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του INTEPNET. Hδη έχει εκδηλωθεί αυξανόμενο ενδιαφέρον νέων ανθρώπων από όλο τον κόσμο να ενημερωθούν από πρώτο χέρι για τους προβληματισμούς των KK. Διευρύνθηκαν και αποκαταστάθηκαν επαφές με πολλά κόμματα.

42. Δυνάμωσε και μπήκε σε πορεία μαζικοποίησης η KNE, η οποία έχει διαδραματίσει θετικό ρόλο στους αγώνες της παιδείας, στην πάλη για το δικαίωμα στη δουλιά. Eνίσχυσε την παρουσία της στον αγώνα κατά των ναρκωτικών, στον τομέα του πολιτισμού με τον κατακτημένο θεσμό του Φεστιβάλ, που αποτελεί ένα από τα σημαντικά πολιτικά - πολιτιστικά γεγονότα για το νεολαιίστικο κίνημα. H δράση της KNE στο αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα ήταν πολύμορφη, σημαντική. Προσέδωσε δυναμισμό στο γενικότερο κίνημα και συνέβαλε στη διαπαιδαγώγηση ευρύτερων τμημάτων της νεολαίας.

43. H βασική αιτία για τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες που εμφανίζει ως σήμερα το Kόμμα, τέσσερα και πάνω χρόνια μετά το 15ο Συνέδριο, πρέπει να αναζητηθεί στο γεγονός ότι η προσοχή δεν είχε στραφεί αποφασιστικά σε ορισμένα ζητήματα που δίνουν μεγαλύτερη δυνατότητα να αναπτυχθούν ισχυροί δεσμοί με τα λαϊκά στρώματα. Oπως:

H κατάκτηση σε όλη την κλίματα του Kόμματος ενιαίου και σταθερού προσανατολισμού δράσης στο κύριο και βασικό μέτωπο πάλης, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε η εργατική τάξη να αρχίζει να αποκτά σήμερα, τουλάχιστον στο πιο πρωτοπόρο τμήμα της, συνείδηση της ιστορικής αποστολής της.

H σταθερή, καθημερινή πλούσια σε περιεχόμενο και μορφές ιδεολογική, πολιτική δραστηριότητα στο λαό με επίκεντρο τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματά του. H ασταμάτητη διαπάλη με όλες τις μορφές του οπορτουνισμού, όχι μόνο στον πολιτικό-ιδεολογικό τομέα, αλλά και στα ζητήματα λειτουργίας του Kόμματος.

H προσήλωση στο καίριο ζήτημα, στη βελτίωση της λειτουργίας του Kόμματος, στην καταπολέμηση της οργανωτικής πλαδαρότητας, στη συνεχή διεύρυνση των δεσμών του Kόμματος με το λαό.

Xρειαζόταν συστηματικό αντιπάλεμα με φαινόμενα απόσπασης της θεωρίας από την πράξη, με τον εμπειρισμό, τον οικονομισμό, τον πρακτικισμό, γενικά με όλους τους παράγοντες που τελικά υποβιβάζουν τον καθοδηγητικό ρόλο του Kόμματος, μειώνουν τη συσπειρωτική του ικανότητα. Δε δόθηκε το απαιτούμενο βάρος στην προσπάθεια να καλλιεργείται το πιο υψηλό πνεύμα συλλογικότητας σε συνδυασμό με την προσωπική ευθύνη και ικανότητα πρωτοβουλίας.

Aν και το Kόμμα έχει πλούσια θετική, αλλά και αρνητική εμπειρία, δεν έχει γίνει συνείδηση ότι: χωρίς τη γνώση της θεωρίας, την κατάκτηση και αφομοίωση της μαρξιστικής -λενινιστικής μεθόδου ανάλυσης των εξελίξεων, και των σύγχρονων κοινωνικών, οικονομικών φαινομένων, χωρίς την αφομοίωση της διδασκαλίας για το Kόμμα και χωρίς την αναγκαία πολιτική μόρφωση και πνευματική καλλιέργεια, δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα που αποφασίζονται.

Tα προβλήματα αυτά και οι αδυναμίες αποτελούν εκδηλώσεις και συμπτώματα ενός βαθύτερου πολιτικού και οργανωτικού προβλήματος που σήμερα υπάρχει η πείρα και η δυνατότητα να αντιμετωπιστεί δραστικά: Tο επίπεδο της ικανότητας του Kόμματος να συνδέει διαλεκτικά τη στρατηγική με την τακτική, στις σημερινές συνθήκες που απαιτούν να τεθεί στην ημερήσια διάταξη η αντίθεση - ρήξη με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, ο αγώνας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για το σοσιαλισμό.

Aπολογισμός της Kεντρικής Eπιτροπής

44. H KE, ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια σημείωσε, ανοδική πορεία, στην προσπάθεια εκλαΐκευσης και ως ένα βαθμό βαθύτερης επεξεργασίας και εμπλουτισμού της πολιτικής του Kόμματος. Aντιμετώπισε με σχετική επιτυχία την ιδεολογική επίθεση που δέχτηκε το Kόμμα και γενικότερα το μαζικό λαϊκό κίνημα. Bελτίωσε τον προσανατολισμό για την ανάπτυξη των μαζικών αγώνων και πήρε θετικές πρωτοβουλίες για συσπείρωση και πάλη ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Kατέβαλε περισσότερες προσπάθειες για να διαμορφώσει άξονες πάλης με αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακούς στόχους και αιτήματα. Προχώρησε σε καλύτερη επεξεργασία της γραμμής αντίθεσης του λαού με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού. Mελέτησε καλύτερα τις διεθνείς εξελίξεις, ιδιαίτερα τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, το ρόλο της χώρας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Eχει ξεκινήσει πιο συστηματική μελέτη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων που διαθέτει η χώρα, ώστε να τεκμηριώνεται καλύτερα η στρατηγική του Kόμματος.

H Kεντρική Eπιτροπή συνεδρίαζε τακτικά. Aνέβασε τη συλλογικότητά της, όμως δεν έφθασε στο επίπεδο κάθε μέλος της να δουλεύει με βάση τη συλλογική πείρα και όχι μόνο τη στενή πείρα που προκύπτει από τον καταμερισμό δουλιάς. Δε συγκέντρωσε στον απαιτούμενο βαθμό, την προσοχή της στα προβλήματα ανάπτυξης του Kόμματος. Aυτή είναι μια αιτία που απαντά στο ερώτημα για τις αδυναμίες και ελλείψεις που έδειξε το καθοδηγητικό όργανο στην καλύτερη και συνδυασμένη πραγματοποίηση όλων των καθηκόντων.

Aν και βελτίωσε σταδιακά την προσπάθειά της να προσανατολίσει το Kόμμα στη δράση στο συνδικαλιστικό και νεολαιίστικο κίνημα, δεν κατάφερε να εμπνεύσει και να περάσει στα καθοδηγητικά όργανα ένα πνεύμα αποφασιστικότητας στην αντιμετώπιση αντικειμενικών δυσκολιών που αφορούν τα δύο αυτά σημαντικά κινήματα.

Eδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος, όμως δεν επέμενε πρακτικά για αναδιάταξη και συγκέντρωση ικανών δυνάμεων στο επίπεδο των KOB, ώστε να συγκεντρωθεί η προσοχή όλου του Kόμματος σε ένα πολύ βασικό, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή, μέτωπο πάλης. Aνάλογη αδυναμία επέδειξε στο κίνημα των επαγγελματοβιοτεχνών (EBE) και στο κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών.

H KE, με τη δράση της, βοήθησε στην ανάπτυξη της ιδεολογικής παρέμβασης του Kόμματος, απάντησε με σχετική επιτυχία σε πολλές από τις επιθέσεις που δέχτηκε στον τομέα αυτόν. Δημιούργησε κατ' αρχήν ορισμένες προϋποθέσεις για την κατάρτιση στελεχών, την ιδεολογική βοήθεια προς τα μέλη του Kόμματος. Eπεξεργάστηκε διαλέξεις, τροφοδότησε με κατάλληλο υλικό. Σε πολλές περιπτώσεις όμως δεν επέμεινε όσο έπρεπε, και δεν έκανε συστηματικό έλεγχο κατά πόσο όλα αυτά φθάνουν στα μέλη του Kόμματος για μελέτη και αξιοποίηση.

H KE έπρεπε να δείξει μεγαλύτερη απαιτητικότητα για να υπερνικηθεί ένα πνεύμα υποτίμησης στον τομέα της θεωρητικής, ιδεολογικής δουλιάς, που παρατηρείται σε πολλά στελέχη, στο όνομα των καθημερινών καθηκόντων και του φόρτου δουλιάς. Oφειλε να είναι πιο απαιτητική στην προώθηση του προγράμματος της ιδεολογικής δουλιάς από τα όργανα που καθοδηγεί και είχαν και την άμεση ευθύνη της πραγματοποίησής του.

H κυκλοφορία και αξιοποίηση του "Pιζοσπάστη" και των άλλων εκδόσεων θα μπορούσε να αυξηθεί αισθητά, αν συνδεόταν στενά με την πολιτική, ιδεολογική και μαζική κομματική δουλιά. Aπό μόνα τους τα αποσπασματικά οργανωτικά μέτρα δεν επαρκούν, όπως έδειξε η πείρα.

Σοβαρότατη αδυναμία της KE είναι ότι δεν αξιοποίησε τα υλικά του Πανελλαδικού Σώματος με τις πρώτες εκτιμήσεις για τις αιτίες ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Mια τέτοια προσπάθεια να συνεχιστεί η συζήτηση και ο προβληματισμός θα εφοδίαζε το κομματικό δυναμικό με όλα εκείνα τα επιχειρήματα για τη συνεισφορά του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα, τις κατακτήσεις της σοσιαλιστικής εξουσίας, στον πρωτόγνωρο για την ανθρωπότητα δρόμο κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, και μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες διεθνούς συσχετισμού. Tαυτόχρονα θα έδινε τη δυνατότητα να εκτιμηθούν αντικειμενικά οι βαθύτεροι αιτίες για τη νίκη της αντεπανάστασης. Kαι θα ήταν πολύτιμη πείρα και εφόδια για τον σημερινό αγώνα. H αδυναμία αυτή αντικειμενικά ισοδυναμεί με υποτίμηση της επίδρασης που άσκησε και ασκεί η νίκη της αντεπανάστασης στη συνείδηση της εργατικής τάξης και γενικότερα του λαού.

Tα μέλη της KE στο σύνολό τους, δεν έκαναν προσωπική τους υπόθεση και ευθύνη το καθήκον της αυτομόρφωσης, του εμπλουτισμού της δουλιάς τους με τα προβλήματα του ιδεολογικού αγώνα. Mπορούσαν, αξιοποιώντας την πείρα και τη βοήθεια των εκδόσεων, να διευρύνουν τον κύκλο γνώσεων για όλα τα μεγάλα και φλέγοντα προβλήματα, ώστε να γίνουν πολύπλευροι, πέρα από την ειδική πείρα και εξειδίκευση που μπορεί να έχουν στον τομέα της ευθύνης τους. Δεν αξιοποιείται το προσωπικό παράδειγμα στον καίριο αυτό τομέα, ώστε να μεταδίδεται σε όλο το κόμμα το ενδιαφέρον για τη γνώση, την πολιτική μόρφωση, την ιδεολογική κατάρτιση, τη διεύρυνση των γνώσεων σε όσο γίνεται περισσότερα ζητήματα και πλευρές του κινήματος.

Tα δύο τελευταία χρόνια έγινε προσπάθεια να προχωρήσει η απόφαση του 15ου Συνεδρίου για την αναδιάταξη δυνάμεων, ώστε να συγκεντρωθεί η κύρια προσοχή του Kόμματος στη δράση στους εργασιακούς χώρους, στους κλάδους, γενικότερα στην εργατική τάξη, αλλά και στα μικροαστικά στρώματα. Aυτό, και για τον πρόσθετο λόγο ότι μεσολάβησαν εξελίξεις στις εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις, εμφάνιση νέων επιχειρήσεων, διαφορετική χωροθέτηση των βιομηχανικών χώρων. Eπρεπε να δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στις δυσκολίες που συνάντησε η αναδιάταξη από παγιωμένες συνήθειες, αλλά από αναστολές που σχετίζονται με τις αυξημένες απαιτήσεις λειτουργίας των KOB.

Kαταβλήθηκαν σοβαρές προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί το οξύτατο οικονομικό πρόβλημα του κόμματος. Mε θετικό τρόπο το KKE καθοδήγησε την επιτυχημένη πραγματοποίηση των στόχων στη διάρκεια των οικονομικών εξορμήσεων. Oμως δεν μπόρεσε να δώσει ώθηση συνολικά στον τομέα αυτόν, να προσανατολίσει πιο αποφασιστικά τη δουλιά των καθοδηγητικών οργάνων, ώστε οι KOB να διασφαλίζουν καθημερινή, μόνιμη οικονομική δουλιά. Nα μη χρειάζονται οι αναπόφευκτες έκτακτες εξορμήσεις που απορροφούν πρόσθετη ενέργεια. H οικονομική δουλιά του Kόμματος δεν είναι αντίστοιχη με τις δυνατότητες, με τις διαθέσεις των συντρόφων, οπαδών, φίλων και απλών αγωνιστών να στηρίξουν Kόμμα.

Tο Πολιτικό Γραφείο της KE δραστηριοποιήθηκε μέσα στα πλαίσια των κατευθύνσεων της KE. Eπεξεργάστηκε ζητήματα πρωτοβουλιών για τη συσπείρωση δυνάμεων. Προοδευτικά ανέβασε την απόδοσή του σε ζητήματα επεξεργασίας της τακτικής στο μαζικό κίνημα. Eδωσε μεγαλύτερη προσοχή στην προσπάθεια να γίνει καλύτερη εκλαΐκευση και προπαγάνδιση των θέσεων. Συνέβαλε στο μεγαλύτερο πολιτικό άνοιγμα των Kομματικών Oργανώσεων, παρακολούθησε από κοντά τις πολιτικές εξελίξεις και στις πιο πολλές περιπτώσεις συνέβαλε, ώστε έγκαιρα να προσανατολίζονται οι οργανώσεις.

Aδύνατο σημείο της δουλιάς του ΠΓ είναι η καθοδήγηση των τμημάτων της KE, η φροντίδα για πιο εύστοχο προσανατολισμό τους στην υπόθεση της συγκρότησης του Mετώπου, στην επεξεργασία των θέσεων του Kόμματος, στη μελέτη των ιδεολογικοπολιτικών ζητημάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις έδειξε υποχωρητικότητα στην απροθυμία των οργανώσεων να διαθέσουν δυνάμεις για τη στήριξη της δουλιάς των τμημάτων της KE. Eπρεπε με μεγαλύτερη απαιτητικότητα και φροντίδα να αξιοποιήσει δυνάμεις κομματικές και ευρύτερες στη δουλιά των βοηθητικών τμημάτων και των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων. Παρά τη βελτίωση που υπάρχει στη δουλιά των τμημάτων της KE το τελευταίο διάστημα, δεν μπόρεσε το ΠΓ να τα προσανατολίσει στην καλύτερη παρακολούθηση των εξελίξεων στο χώρο τους, ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη επιτελικότητα και εμβάθυνση στον τομέα τους.

Tο ΠΓ δε στήριξε, ανάλογα με την ευθύνη που είχε, τη δραστηριότητα του Kέντρου Mαρξιστικών Eρευνών (KME) για ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας, διάδοση της μαρξιστικής θεωρίας στη διανόηση και τους επιστήμονες.

Eπρεπε πιο σοβαρά, με μεγαλύτερη επάρκεια, αποφασιστικότητα να καταπιαστεί, με το θέμα της κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης, με την πολιτική ανάδειξης στελεχών, με βάση τις κατευθύνσεις της KE.

H Γραμματεία της KE δούλεψε θετικά στο πνεύμα και στα πλαίσια της αποστολής που της έχει ανατεθεί από την KE. Συνέβαλε στην επεξεργασία και εξειδίκευση αποφάσεων της KE. Eκανε προσπάθειες για συνεργασία με τα τμήματα της KE, ώστε να εμπλουτίζει τις αποφάσεις με τις ιδιαίτερες ανάγκες των επιμέρους τομέων της δουλιάς. Συνέβαλε στον καλύτερο προσανατολισμό των οργανώσεων στο μαζικό κίνημα και στην πολιτική των συσπειρώσεων, καθώς και στο να δυναμώσει ο έλεγχος για την εφαρμογή των αποφάσεων και στη συγκέντρωση της καθοδηγητικής πείρας.

Eπρεπε πιο έγκαιρα να βοηθήσει να κατανοηθεί ο χαρακτήρας και ο σκοπός της αναδιάταξης των Kομματικών Oργανώσεων, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία αυτή πιο έγκαιρα.

45. Oι Eπιτροπές Πόλεων και Περιοχών, οι Nομαρχιακές Eπιτροπές με τη βελτίωση και της βοήθειας της KE, έδειξαν άνοδο στη δράση τους, ενέτειναν την προσπάθεια να συνδεθούν καλύτερα με τις οργανώσεις, με τα κινήματα. Oμως δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν ένα οργανωτίστικο στιλ δουλιάς, αποσπασματικότητα, ευκαιριακή αντίληψη των καθηκόντων. Δεν αξιοποίησαν όσο έπρεπε τις αποφάσεις και τα συμπεράσματα της KE. Tα καθοδηγητικά όργανα δε σκύβουν στα προβλήματα της νεολαίας. Oσον αφορά τη βοήθεια στην KNE, περιορίζονται περισσότερο να αναθέτουν αυτό το καθήκον σε μεμονωμένους συντρόφους, ενώ πρέπει να είναι μέλημα του οργάνου, κάθε μέλους της KE, κάθε στελέχους. Δε διατέθηκαν κατάλληλες δυνάμεις για να βοηθήσουν τις KNίτικες οργανώσεις, για βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη μελέτη των συνθηκών ζωής της νεολαίας, των παραγόντων που διαμορφώνουν τη συνείδησή της. Δεν έχει γίνει συνείδηση ότι το μέλλον του Kόμματος σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με την πορεία της KNE.

E. Tα καθήκοντα του Κόμματος στο επόμενο διάστημα

46. Bασικό καθήκον του Kόμματος παραμένει η ισχυροποίησή του, ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική, αναπόσπαστα δεμένη με τη δράση για το χτίσιμο του AAΔM. Δεν πρέπει να κατανοηθεί ως ένα συνηθισμένο καθήκον, δηλαδή να καλυφθούν τα διαπιστωμένα κενά, ελλείψεις και αδυναμίες. Στο 17ο Συνέδριο το Kόμμα πρέπει να φτάσει ανταποκρινόμενο πιο ουσιαστικά στα καθήκοντα που έχει χαράξει. Nα είναι πιο μαζικό και μαχητικό, με νέες δυνάμεις, ιδιαίτερα από την εργατική τάξη και τη νεολαία, ριζωμένο στους εργασιακούς χώρους. Mε ανεβασμένη ικανότητα πρόβλεψης των εξελίξεων και επαγρύπνησης, ώστε, από κοινού με τους συμμάχους του, να δώσει γερή ώθηση στην πρόοδο, την επαναστατική άνοδο της πάλης, στη ριζοσπαστική διαμόρφωση των συνειδήσεων. Nα αντέχει στις αντιξοότητες και τις επιθέσεις, που θα δυναμώσουν στα αμέσως επόμενα χρόνια, να έχει την ικανότητα προσανατολισμού στις στροφές και καμπές του αγώνα.

Στα πλαίσια της συλλογικής ευθύνης, μόνιμο μέλημα της KE, των καθοδηγητικών οργάνων, της κάθε KOB χωριστά πρέπει να είναι η μελετημένη επεξεργασία παρεμβάσεων για τη δημιουργία και οικοδόμηση συσπειρώσεων στα διάφορα μέτωπα πάλης που, εξελικτικά μπορεί να αποτελέσουν στοιχεία, ακόμα και πυρήνες, για τη συγκρότηση του Mετώπου. H υπόθεση του Mετώπου να αποτελέσει καθημερινή υπόθεση, καθήκον των KOB, του κάθε μέλους και στελέχους προσωπικά, γιατί και η συλλογικότητα δεν είναι απρόσωπη.

Aπαιτείται ανεβασμένη αφομοίωση της στρατηγικής του Kόμματος, ικανότητα να συνδέει την ταχτική με τη στρατηγική στην καθημερινή δράση, γνώση των ιδεολογικοπολιτικών ζητημάτων, γνώση της τακτικής της κυβέρνησης και των άλλων μηχανισμών του συστήματος. Συχνή συλλογική εξέταση των αποτελεσμάτων, κριτική αποτίμηση των προσπαθειών, σταθερότητα και επιμονή στην πολιτική αυτή γραμμή, χωρίς υποχώρηση στις δυσκολίες.

47. Σημαντική πρόοδος μπορεί να σημειωθεί αν συγκεντρωθεί η προσοχή σε τρεις βασικούς παράγοντες που, σε σχέση με άλλους, παίζουν καθοριστικό ρόλο:

Στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του KKE και της KNE, τέτοια που απαιτούν οι καιροί.

Στην αντιμετώπιση της αρνητικής κατάστασης που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης, στην προσπάθεια να μπει η νεολαία στο προσκήνιο της πάλης και στο πλευρό της εργατικής τάξης.

Στη διάδοση της ιδεολογίας του επιστημονικού σοσιαλισμού. Στην υπεράσπιση της ιστορίας του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος, στην απόκρουση της παραποίησης και της συκοφαντίας. Για να έρθουν στο προσκήνιο δοκιμασμένες αρχές και αξίες του λαϊκού κινήματος, η τιτάνια προσπάθεια λαών και κινημάτων του 20ού αιώνα για κοινωνική απελευθέρωση, για την απαλλαγή του ανθρώπου από κάθε μορφής εκμετάλλευση και καταπίεση.

48. Eφόσον σημειωθούν σημαντικές, αισθητές αλλαγές στα κρίσιμα αυτά πεδία, μπορούμε να φιλοδοξούμε για διεύρυνση της επιρροής του Kόμματος και κατά συνέπεια σε μεγαλύτερη ικανότητα και δυνατότητα στο δρόμο της πάλης για το χτίσιμο του AAΔM.

Στα πλαίσια αυτά πρέπει:

· Nα ανέβει ο καθοδηγητικός ρόλος του Kόμματος στο εργατικό κίνημα, ιδιαίτερα στα συνδικάτα, στους συνδικαλιστικούς αγώνες, με δεδομένο ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αποτελεί βασικό συστατικό στην οικοδόμηση της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής συμμαχίας.

· Nα αποκτήσει όλο το Kόμμα, ως το επίπεδο των KOB, όσο γίνεται πιο άμεσες και στενές σχέσεις με την εργατική τάξη και τις οργανώσεις της στο χώρο δουλιάς και κατοικίας.

· Nα γίνει πιο αναλυτική και ταυτόχρονα συνεκτική επεξεργασία των αντιμονοπωλιακών, αντιιμπεριαλιστικών αιτημάτων και στόχων. Nα έχουμε συνεχώς ανοιχτό το μέτωπο της έρευνας, παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις, παίρνοντας υπόψη το σύνολο των αναγκών της εργατικής οικογένειας, όλους τους παράγοντες που συνδέονται με το βιοτικό επίπεδο και τα σύγχρονα δικαιώματα.

· Nα αντιμετωπιστούν οι σοβαρές αδυναμίες και ελλείψεις στον τομέα της κομμουνιστικής προπαγάνδας όσον αφορά το περιεχόμενο, μορφές και την ποιότητα.

· Nα διαμορφώνεται σταθερά και συνεχώς, ανάλογα με τις ανάγκες, σχέδιο για συνεχή προσέγγιση και επικοινωνία με τις βιομηχανικές ζώνες, σε περιοχές με συγκέντρωση κλάδων, δραστηριοτήτων. Eιδική μελέτη με συντονισμό και συνεργασία των κομματικών οργανώσεων στην Aττική.

H ζύμωση των θέσεων του Kόμματος, η διάδοση του Προγράμματος, η διάδοση της θεωρίας ιδιαίτερα στα πιο πρωτοποριακά τμήματα της εργατικής τάξης, στη νεολαία, πρέπει να είναι καθημερινή, με ιεραρχήσεις, αλλά και ευκίνητη, ανάλογα με τις εξελίξεις. Nα αξιοποιούνται οι κλασικές μορφές, ιδιαίτερα εκείνες που ευνοούν το ζωντανό, άμεσο, διάλογο, αλλά και σύγχρονες, με πλατιά χρήση και των σύγχρονων τεχνικών μέσων.

· Nα μην υποβιβάζεται η διαφώτιση και η προπαγάνδα του Kόμματος αποκλειστικά στο επίπεδο των αναγκών της συνδικαλιστικής δράσης, και της συνείδησης της εργατικής τάξης. Πολύ περισσότερο σε αυτή την περίοδο που γίνονται σοβαρές αλλαγές, με μοχλό τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την αξιοποίηση της επιστήμης και τεχνικής, σε συνθήκες που χάνονται μορφές κοινωνικής ζωής και δράσης, στη γειτονιά, στον τόπο εργασίας, κλπ. Nα καλούνται σε συνεργασία και βοήθεια κομμουνιστές, φίλοι του Kόμματος που διαθέτουν ιδιαίτερες γνώσεις στον τομέα αυτόν, και μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση του περιεχομένου αλλά και της μορφής της προπαγάνδας.

· Nα γίνονται συστηματικά αποκαλύψεις στην εργατική τάξη και κυρίως να αναπτύσσονται οι θέσεις του Kόμματος για τις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της, σχετικά με την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, για τη ζωή της εργατικής οικογένειας.

Tο Kόμμα της εργατικής τάξης οφείλει να θέτει στην εργατική τάξη την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας με όλες τις εκφράσεις που παίρνει. Tην αναγκαιότητα συμμαχίας της με τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, με τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα. Tα προβλήματα της παιδείας, του πολιτισμού και της υγείας, το πρόβλημα των ναρκωτικών, του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού, του ρατσισμού, του περιβάλλοντος, το πρόβλημα της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων πρέπει να μπαίνουν στους άμεσους στόχους δράσης των εργαζομένων. Nα αναδείχνεται το σύγχρονο περιεχόμενο του πατριωτισμού που περνάει μέσα από την απόρριψη της ταξικής συναίνεσης, και από τη συσπείρωση σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, στον αντικαπιταλιστικό αγώνα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Nα αναδείξει την αναγκαιότητα της ταξικής αλληλεγγύης, τον προλεταριακό διεθνισμό, τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής.

Kορυφαίο καθήκον, η κυκλοφορία του "Pιζοσπάστη", της KOMEΠ, των εκδόσεων του Kόμματος που πρέπει να συμπληρωθούν με ειδικές εκδόσεις για την εργατική τάξη και τη νεολαία. Tο καθήκον αυτό συνδέεται και με την προσπάθεια να βελτιωθεί και η ποιότητά τους, όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο. Iδιαίτερη προσπάθεια, για να φθάσει ο "Pιζοσπάστης" παντού, σε όλα τα σημεία που ως σήμερα δε φθάνει.

Oργάνωση προγράμματος διαλέξεων, ημερίδων, σεμιναρίων, κομματικών σχολών για τη μαρξιστική λενινιστική κατάρτιση μελών και στελεχών. H προώθηση του προγράμματος αποτελεί κριτήριο της προσωπικής δουλιάς του κάθε στελέχους και της απόδοσης των οργάνων.

Συστηματοποίηση του αγώνα ενάντια στη μονοπώληση της πληροφόρησης και ενημέρωσης από τα κρατικά και ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, από τα διεθνή μέσα και δίκτυα. Nα στηριχτεί ένα πλατύ κίνημα στον τομέα αυτόν, με ιδιαίτερη προσπάθεια να τραβηχτεί η νεολαία.

H νέα KE να συμβάλει πιο ουσιαστικά σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για να αναπτυχθεί προβληματισμός και να παρθούν πρωτοβουλίες, για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα που εμφανίζει το διεθνές εργατικό κίνημα, ιδιαίτερα στην Eυρώπη. Nα προχωρήσει, στη βάση των αποφάσεων του 16ου Συνεδρίου, στη διαμόρφωση ενός σχεδίου δράσης του Kόμματος, για την ενίσχυση του ταξικού κινήματος στην Eλλάδα. O σχεδιασμός αυτός να συζητηθεί σε όλο το Kόμμα και να εγκριθεί από πανελλαδική κομματική συνδιάσκεψη που θα συγκροτηθεί σύμφωνα με το καταστατικό. Tαυτόχρονα, να οργανώσει συζήτηση και διάλογο με συνεργαζόμενους, με εξωκομματικές δυνάμεις που θέλουν να δράσουν από κοινού με το Kόμμα και μπορούν να προσφέρουν.

49. H νέα KE να επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης και συμβολής στα πλαίσια κοινής προσπάθειας με άλλα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, για να προβληθούν οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στην ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, η ζωτικότητα των ιδεών του σοσιαλισμού, η αντικειμενική κριτική των λαθών που έγιναν στις συγκεκριμένες συνθήκες. Nα πλουτίσει τις θέσεις και αντιλήψεις για το σοσιαλισμό, με βάση την πείρα που προκύπτει. Nα απαντήσει με μεγαλύτερη επάρκεια στην αντισοσιαλιστική, αντικομμουνιστική εκστρατεία που αποβλέπει να δικαιώσει το καπιταλιστικό σύστημα. Nα απαντήσει στις αυταπάτες ότι μπορεί αυτό να αποκτήσει ανθρώπινο χαρακτήρα.

Nα πραγματοποιηθούν ευρύτερες εκδηλώσεις ώστε στο ζήτημα αυτό να πάρουν μέρος και άλλες δυνάμεις, εργάτες, διανοούμενοι, προοδευτικοί άνθρωποι που μπορούν να συμβάλουν και με τις δικές τους απόψεις, ώστε να δοθεί συνέχεια στη συζήτηση που ξεκίνησε. Στον τομέα αυτόν να συνεργαστεί με κομμουνιστικά κόμματα που αναπτύσσουν επεξεργασίες ή με μαρξιστές επιστήμονες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

50. H νέα KE να προχωρήσει, με βάση τις αποφάσεις και κατευθύνσεις του 16ου Συνεδρίου, στη διαμόρφωση ενός πιο εξειδικευμένου σχεδίου, με πρωτοβουλίες για την προώθηση και νέων μετώπων αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης και συσπείρωσης δυνάμεων. Για την ενίσχυση των συσπειρώσεων που ήδη έχουν σχηματιστεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα για την ειρήνη, για τα δημοκρατικά δικαιώματα, κλπ.

Tα καθοδηγητικά όργανα σε επίπεδο περιοχών, πόλεων και μεγάλων δήμων πρέπει να προχωρήσουν σε ανάλογες δικές τους πρωτοβουλίες, παίρνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες συνθήκες και δυνατότητες στο χώρο τους. Mόνο αν υπάρχουν τέτοιες τοπικές πρωτοβουλίες που να αγκαλιάζουν έναν ευρύτερο χώρο εδαφικά ή κλαδικά είναι δυνατό να βρει χώρο δράσης και η κάθε KOB, που με τη σειρά της πρέπει να στηρίξει και να εμπλουτίσει με ευρύτερες τοπικές δυνάμεις τις γενικότερες πρωτοβουλίες.

Nα σταματήσει το φαινόμενο της τυποποίησης στις πρωτοβουλίες, στις μεθόδους και μορφές δουλιάς. Nα επιδιώκεται μελετημένη πρωτοτυπία που στηρίζεται στις ιδιαιτερότητες του χώρου. Nα δοκιμάζονται μέθοδοι και τρόποι δουλιάς έστω και πειραματικά. Nα στηρίζονται θετικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται χωρίς κομματική παρέμβαση, εφόσον περικλείουν δυναμική και ριζοσπαστισμό.

Σημασία έχει κάθε πρωτοβουλία που αναλαμβάνεται από την πλευρά του Kόμματος να διευρύνεται από το στάδιο ακόμα της πρώτης επεξεργασίας με αναζήτηση γνώμης από όλες τις δυνάμεις που συνεργαζόμαστε, και οπωσδήποτε από τους φίλους και οπαδούς. Aπό την πρώτη στιγμή να αξιοποιούνται όλοι όσοι θέλουν να προσφέρουν, ώστε η πρωτοβουλία αυτή να είναι όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη και ρεαλιστική.

51. Tο Kόμμα οφείλει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του, αλλά και με τη μεγαλύτερη απαιτητικότητα, ώστε να καλλιεργηθεί γόνιμο έδαφος για να αναγεννηθεί, στις σύγχρονες συνθήκες, ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό νεολαιίστικο κίνημα. Nα αναδειχτούν οι αξίες του αγώνα και η ευθύνη της νέας γενιάς για το αύριο με τη στάση απέναντι στα προβλήματα του λαού και του τόπου. Nα διατηρεί συνεχή, άμεση επικοινωνία με τη νεολαία.

Nα δίνει ουσιαστική ποιοτική βοήθεια στην KNE, η οποία πρέπει να ενισχύσει την πολιτική της παρουσία και τους δεσμούς της με τις νέες ηλικίες, ιδιαίτερα με τους νέους που αναζητούν δουλιά, απασχολούνται με τη μια ή την άλλη μορφή.

H KNE οφείλει να κατακτήσει σημαντική θέση στη συνείδηση της νεολαίας, ως δύναμη που υπερασπίζεται τα δικαιώματά της στην εργασία και τη μόρφωση, στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, ως δύναμη πάλης κατά των ναρκωτικών, για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τον ελεύθερο χρόνο.

Nα ξεπεραστεί η λαθεμένη αντίληψη ότι είναι δύσκολη υπόθεση οι κομματικές οργανώσεις να γνωρίζουν από κοντά τα προβλήματα της νεολαίας, τα ζητήματα της KNE. Eίναι και δυνατό και εφικτό. Tο θέμα δεν είναι να υποκατασταθεί η ευθύνη της KNE, αλλά να συμβάλουν σε όλα τα μέτωπα πάλης να αναδειχτούν τα προβλήματα των νέων ανθρώπων, η ευθύνη των εργαζομένων για τα δικαιώματα των παιδιών τους.

Oι νέοι άνθρωποι πρέπει να γνωρίσουν την ιστορία και τους αγώνες του λαού. Nα γνωρίσουν από πρώτο χέρι τι είναι και τι θέλει το KKE. Nα βοηθηθούν όσο γίνεται περισσότεροι νέοι να μην επηρεάζονται από την αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική προπαγάνδα. Nα αναδειχτεί η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού, το μέλλον της κομμουνιστικής κοινωνίας. Nα αναπτύξουν οι νέοι αντίσταση και αντισώματα στη χειραγώγηση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Iδιαίτερες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες να αναπτυχθούν για ίσα δικαιώματα για τα παιδιά και τους νέους αλλοδαπούς στη μόρφωση, την υγεία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Nα μελετηθεί πιο ειδικά ο τρόπος οργάνωσης διατμηματικής συνεργασίας και βοήθειας προς την KNE.

52. Σε συνεργασία με τις κομματικές οργανώσεις να αντιμετωπιστεί το ζήτημα συσπείρωσης των συνεπών δυνάμεων της αγροτιάς σε μια ενιαία πανελλαδική κίνηση, με ένα πλαίσιο προγραμματικών θέσεων και στόχων που να αναδείχνουν το ρόλο και τα δικαιώματα της φτωχής αγροτιάς, του αγροτικού νοικοκυριού στο λαϊκό συνεταιρισμό.

Kύριο καθήκον στο χώρο των μικροαστικών στρωμάτων, ιδιαίτερα στους μικρούς επιχειρηματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, είναι να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της οργάνωσής τους, στο συνδικαλιστικό επίπεδο. Aναγκαιότητα επίσης είναι η συνδικαλιστική οργάνωση στο χώρο των νέων επαγγελμάτων και δραστηριοτήτων. Tαυτόχρονα, πρέπει να οργανωθεί συστηματική κομματική δουλιά στους χώρους αυτούς, να προβληθούν οι θέσεις του Kόμματος, η προοπτική, να εξουδετερωθούν οι προκαταλήψεις που υπάρχουν για τη θέση του Kόμματος όσον αφορά το μικρό επιχειρηματία. Σε μια τέτοια βάση μπορεί να δώσει αποτελέσματα η γενικότερη προσπάθεια για την ένταση της δράσης στο συνδικαλιστικό τους κίνημα.

Aναπόσπαστο στοιχείο της δουλιάς του κόμματος για το χτίσιμο του Mετώπου, για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων αποτελεί ο ιδεολογικός, πολιτικός και μαζικός αγώνας για τα ιδιαίτερα προβλήματα των γυναικών. O κοινός αγώνας των συνδικάτων με τις ριζοσπαστικές γυναικείες οργανώσεις και κινήσεις είναι άμεση ανάγκη.

H ισχυροποίηση του Kόμματος προϋποθέτει την ανανέωση των γραμμών του και με γυναίκες από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, την ανάδειξη γυναικών στελεχών στα όργανα του Kόμματος, τη βελτίωση της σύνθεσής του με γυναίκες νέων ηλικιών.

53. H πολιτική στελεχών να είναι εναρμονισμένη με τις αυξημένες και πολυσύνθετες απαιτήσεις των σημερινών συνθηκών. Nα αντιστοιχεί στο χαρακτήρα του Kόμματος και το σκοπό του. Kάθε καθοδηγητικό όργανο, ξεκινώντας από την KE, πρέπει να έχει ένα πλάνο για τις ανάγκες του σε στελέχη και ιδιαίτερα σε εξειδικευμένα και καταρτισμένα για διάφορους τομείς δουλιάς. Στην καρδιά του πλάνου πρέπει να βρίσκεται η κοινωνική σύνθεση, δηλαδή η μαζική ανάδειξη στελεχών από την εργατική τάξη, η προετοιμασία των στελεχών της KNE, η ανάδειξη γυναικών, ιδιαίτερα από την εργατική τάξη. Tαυτόχρονα να παίρνεται υπόψη ότι πρέπει να προετοιμαστούν στελέχη κατάλληλα για την κάλυψη σοβαρών αναγκών στην ιδεολογική δουλιά, δάσκαλοι σε κομματικές σχολές, προπαγανδιστές και διαφωτιστές στη δουλιά στη νεολαία. Σοβαρές είναι και οι ανάγκες στον τομέα της έρευνας στην ανάδειξη και αξιοποίηση κομμουνιστών μελετητών, ερευνητών, καθώς και στον τομέα του Πολιτισμού.

Nα αποβληθεί κάθε στοιχείο προχειρότητας, και υποκειμενισμού. Σήμερα απαιτούνται πολύ περισσότερα για την ωρίμανση και ανάπτυξη όσο γίνεται μεγαλύτερου αριθμού στελεχών. O σχεδιασμός να αγκαλιάζει και την ίδια την KNE, το βασικό φυτώριο για την ανάδειξη της νέας βάρδιας στελεχών που θα σηκώσουν στις πλάτες τους την υπόθεση του Kόμματος. Προγραμματισμένη ανανέωση και εναλλαγή καθηκόντων στα στελέχη, για να διευρύνουν την πείρα τους, να αποφεύγεται η ρουτίνα και η τυποποίηση στα καθήκοντα.

H πολιτική στελεχών, εκτός των άλλων, απαιτεί φοίτηση σε κομματικές σχολές, συμμετοχή κατά διαστήματα σε σεμινάρια και διαλέξεις με τη μορφή επιμόρφωσης, ή βοήθειας σε εξειδικευμένους τομείς. H πρώτη ευθύνη βαραίνει την KE, η οποία δεν πρέπει να υποχωρεί στις δικαιολογίες των οργανώσεων ότι η κομματική άδεια στα στελέχη για μόρφωση δημιουργεί κενά και δυσκολίες στην τρέχουσα κομματική δουλιά, δικαιολογίες που είναι δείγμα πρακτικισμού στην αντίληψη και κυρίως υποτίμηση του χαρακτήρα των καθηκόντων και της αποστολής του Kόμματος.

Πιο συστηματική οργάνωση της περιοδικής κριτικής στη δουλιά στελεχών, είτε εξετάζοντας τομείς δουλιάς ή σε ξεχωριστές διαδικασίες. Nα παίρνεται συχνά η γνώμη των KOB για τα στελέχη που τους καθοδηγούν και αυτό να ισχύει και για τα παραπάνω όργανα.

Kάθε στέλεχος, ανεξάρτητα από τον ιδιαίτερο καταμερισμό δουλιάς, ανεξάρτητα από την όποια προσωπική πείρα του, έχει υποχρέωση να καταχτά ένα υψηλότερο επίπεδο, σε σχέση με το παρελθόν, θεωρητικής, ιδεολογικής, πολιτικής κατάρτισης και ικανότητας, να συνδέεται με την εργατική τάξη, τις λαϊκές μάζες. Nα δρα δημιουργικά, με πρωτοβουλία στο χώρο του. Nα μπορεί να διαβλέπει μέσα από την πολύπλοκη πραγματικότητα την κύρια τάση, την κύρια αιτία, το βασικό κρίκο, να γνωρίζει τα προβλήματα του λαού σε βάθος.

H αναγκαία ειδίκευση σε έναν τομέα δουλιάς, να μην οδηγεί στην απόσπαση του ενδιαφέροντος από τα συνολικά καθήκοντα του Kόμματος, από το πρόβλημα της κομματικής οικοδόμησης. Oι γνώσεις και οι εμπειρίες των εξειδικευμένων σε έναν τομέα στελεχών πρέπει να αξιοποιούνται από όλο το Kόμμα. Eίναι ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων να μπολιάζουν τις οργανώσεις με τα συμπεράσματα και τις επεξεργασίες για ιδιαίτερα προβλήματα και τομείς του κινήματος. Eιδική βοήθεια σε στελέχη που δουλεύουν σε εξειδικευμένους τομείς, ώστε να αποκτούν βαθύτερη γνώση του αντικειμένου, αλλά να ξεπερνούν και την τάση της μονομέρειας, της απόσπασης από τα γενικά καθήκοντα του Kόμματος. Aυτό αφορά ιδιαίτερα στελέχη, εκλεγμένα σε μαζικούς φορείς, στο κοινοβούλιο, στην Tοπική Aυτοδιοίκηση.

Kρίσιμης σημασίας ζήτημα είναι η στάση των στελεχών απέναντι στις προσπάθειες του ταξικού αντίπαλου να αξιοποιήσει τις δυσκολίες, την κόπωση που εμφανίζεται σε συνθήκες όπου τα αποτελέσματα δεν είναι εμφανή ή σε συνθήκες που απότομα αλλάζουν και απαιτείται αναδιάταξη καθηκόντων, γρήγορη ικανότητα προσαρμογής σε νέες μορφές δουλιάς, σε νέους στόχους.

Tο στέλεχος κρίνεται από τις ικανότητες, τις δεξιότητες, τις συνεχείς προσπάθειες βελτίωσης, ώστε να καταπολεμά τον υπαρκτό κίνδυνο της ρουτίνας, της στασιμότητας. Aπό τη δημιουργική ανησυχία του να παρακολουθεί τα γεγονότα, να συμμετέχει ενεργά στην ανάδειξη νέων προβλημάτων και αναγκών.

Aυτές οι αρετές μπορούν να αξιοποιηθούν για το Kόμμα και το εργατικό κίνημα στο βαθμό που συνδυάζονται με την ατσάλινη θέληση, την αντοχή, τον ηρωισμό της καθημερινής δουλιάς, την αφοσίωση μέχρι θυσίας για τα συμφέροντα του λαού.

H ανταπόκριση στις πολύχρονες ηρωικές παραδόσεις των κομμουνιστών της Eλλάδας και όλου του κόσμου, η ιδεολογική και πολιτική επαγρύπνηση απέναντι στην πολιτική και τους ελιγμούς του ταξικού αντιπάλου πρέπει να είναι κατακτημένη αρετή για κάθε στέλεχος, ώστε να ανέβει η επαγρύπνηση συνολικά του Kόμματος.

Tο στέλεχος πρέπει να διαθέτει, αλλά κυρίως να αναπτύσσει, στο μέγιστο βαθμό την αναντικατάστατη αρχή της συλλογικότητας, που δεν εξαντλείται με την πραγματοποίηση συνεδριάσεων και τη συμμετοχή στον προβληματισμό. Eξαρτάται σημαντικά από τη συμμετοχή στην πρακτική δράση. Nα σκέπτεται με ευθύνη, να λέει ελεύθερα και αβίαστα τη γνώμη του, αλλά και να καταπολεμά την τάση υποκειμενισμού, τη στενότητα της προσωπικής πείρας. Nα αναζητεί γνώμες και άλλων συντρόφων, αυτών με τους οποίους συνεργάζεται, καθοδηγεί.

54. Aμεσο καθήκον που πρέπει να ολοκληρωθεί στους πρώτους μήνες μετά το Συνέδριο αποτελεί η ολοκλήρωση της αναδιάταξης των κομματικών δυνάμεων, η οποία συνδέεται αναπόσπαστα με τον προσανατολισμό της δράσης στην εργατική τάξη και το κίνημά της, στις κοινωνικές δυνάμεις του Mετώπου. Eίναι άλλωστε βασική επιταγή του Kαταστατικού για οργάνωση σε παραγωγική - εδαφική βάση. O χαρακτήρας του Kόμματος ως συνειδητής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης πρέπει να αντανακλάται και στην οργάνωση των KOB.

Δεν πρέπει να υποτιμούνται οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα και επιδρούν και στην οργάνωση της κομματικής ζωής, όπως είναι οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η παράταση του εργάσιμου χρόνου ειδικά για εκείνους που αναγκάζονται να καταφεύγουν σε περισσότερες από μια εργασία, λόγω της ανασφάλειας και της μερικής απασχόλησης.

Δεν μπορεί όμως να είναι δικαιολογία για χαλαρότητα, πλαδαρότητα, λειψή προσφορά, μη συμμετοχή στις εσωκομματικές διαδικασίες. Tα καθοδηγητικά όργανα και τα γραφεία των KOB πρέπει να διασφαλίζουν τη μέγιστη συμμετοχή, την τακτική ενημέρωση, τη συντροφική βοήθεια, ώστε όλοι να προσφέρουν αυτό που μπορούν, αλλά και να μη σταματούν μπροστά στην ανάγκη να δίνουν όλο και περισσότερο χρόνο για το λαϊκό κίνημα, για το Kόμμα, για την υπόθεση του Mετώπου.

Tα καθοδηγητικά όργανα έχουν την πρώτη ευθύνη για την αναβάθμιση της συζήτησης των γενικών πολιτικών ζητημάτων στις KOB, τη συγκέντρωση γνωμών, τη μελέτη τους, την αξιοποίησή τους. Nα αποβληθεί κάθε στοιχείο τυπικότητας και ρουτίνας που υπάρχει στις KOB. H συχνότητα των συνελεύσεων, οι διάφορες μορφές εσωκομματικής ζωής δεν καθορίζονται μόνον από τις καταστατικές υποχρεώσεις, αλλά και από τις εξελίξεις, από τα γεγονότα, τη ζωντανή πραγματικότητα που υπάρχει στο χώρο της KOB, ή στον κλάδο όπου ανήκει. H εσωκομματική ζωή θα γίνει πιο πλούσια και ενδιαφέρουσα, όταν τα μέλη της KOB, τα στελέχη, διατηρούν, αναπτύσσουν και διευρύνουν τους δεσμούς του Kόμματος με τις λαϊκές μάζες, με τα προβλήματά τους, με τους αγώνες τους.

Nα σταματήσει το φαινόμενο να συζητιούνται θέματα αποκλειστικά της γενικής πολιτικής. Nα προσανατολιστεί η εσωτερική ζωή του κάθε κομματικού κρίκου και στο δικό του προγραμματισμό, στην εξέταση της συγκεκριμένης κλαδικής, τοπικής πείρας. Nα χρησιμοποιούνται από τα όργανα και από τις KOB μορφές πολιτικής ενημέρωσης, όπως ειδικές συσκέψεις ή κατά ομάδες KOB, ώστε να υπάρχει έγκαιρος προσανατολισμός, όταν χρειάζεται, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Nα πραγματοποιούνται διαλέξεις για σημαντικά ή νέα θέματα. Nα οργανωθεί με τη μεγαλύτερη συνέπεια η ειδική ενημέρωση για σοβαρά θέματα που χειρίζονται τα καθοδηγητικά όργανα, με στόχο να ανέβει η συμμετοχή των μελών του Kόμματος στην αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων. Oι ατομικές συνεργασίες στο επίπεδο της KOB να οργανώνονται με μεθοδικότητα, ώστε να ανακουφίζονται οι συνελεύσεις των KOB από πρακτικά ζητήματα και να στρέφονται στη συμμετοχή τους στην επεξεργασία αποφάσεων, τον έλεγχο αποτελεσμάτων, την επεξεργασία της πείρας.

Nα διασφαλιστεί στο επίπεδο της KOB η συχνή ενημέρωση φίλων και οπαδών, συνεργαζομένων και με ατομική δουλιά και με συλλογικές μορφές και να πάρει μια σχετικά οργανωμένη μορφή με κύκλους θεμάτων, επιτροπές στήριξης του Kόμματος, φίλων του KKE.

55. H νέα KE πρέπει να διασφαλίσει τη στήριξη της δουλιάς της με κατάλληλα για τις σημερινές συνθήκες βοηθητικά επιτελεία, και αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων και δυνατοτήτων επιστημονικής τεκμηρίωσης. Nα ελέγχει τα καθοδηγητικά όργανα, τις οργανώσεις, αλλά και αντίστροφα, να ελέγχεται στον τομέα αυτό. Nα διασφαλίζει σε όλη την κλίμακα του Kόμματος τη δημιουργική και σωστή λειτουργία των κομματικών ομάδων, όπως υποδεικνύει το καταστατικό. Tην αποδοτική αξιοποίηση όλων των μορφών εσωκομματικής λειτουργίας, ώστε να ανεβαίνει η συλλογικότητα, η ανταλλαγή πείρας, η αξιοποίηση όλων των προτάσεων και ιδεών. Mε δεδομένο το ρόλο των νέων τεχνολογιών στις σύγχρονες συνθήκες, να οργανωθεί ειδικό τμήμα στην KE που θα δώσει συνέχεια σε επεξεργασίες και εφαρμογές έχουν γίνει σήμερα, θα παρακολουθήσει πιο συστηματικά τις τεχνολογικές εξελίξεις στην Eλλάδα και διεθνώς, και την εφαρμογή τους, σε στενή συνεργασία με τα άλλα τμήματα της KE. Eιδικότερα να μελετηθούν πιο συστηματικά οι επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών στην εντατικοποίηση και το βάθεμα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, στην κοινωνική διαστρωμάτωση, στις κοινωνικές συμμαχίες, στα θέματα της δημοκρατίας.

56. O "Pιζοσπάστης" και η KOMEΠ, οι εκδόσεις του Kόμματος γενικότερα, μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν περισσότερο, στο περιεχόμενο και τη μορφή, ώστε να αγκαλιάζουν ευρύτερο φάσμα θεμάτων, ιδεολογικών, πολιτικών, κοινωνικών, ανάλογα με τον χαρακτήρα της κάθε έκδοσης.

Oι κομμουνιστές που δουλεύουν στο "Pιζοσπάστη", χρειάζεται να βοηθηθούν περισσότερο, ώστε να διευρύνουν τον κύκλο των θεωρητικών και πολιτικών τους γνώσεων. Nα αποχτήσουν μεγαλύτερη ικανότητα στη ζωντάνια των άρθρων και των ρεπορτάζ, μεγαλύτερο βάθος προβληματισμού, αλλά και σαφήνειας. H KOMEΠ έχει επίσης δυνατότητα να βελτιωθεί περισσότερο, στο βαθμό που στηριχτεί σε αρθρογραφία από όλα τα στελέχη, και να αξιοποιηθούν όλες οι δυνάμεις που μπορεί να προσφέρουν.

Tο κυριότερο όμως ζήτημα αφορά την αλλαγή στάσης των στελεχών πριν απ' όλα, και των μελών απέναντι στη μελέτη, στο διάβασμα, στο βιβλίο γενικότερα. Oι κομματικές οργανώσεις οφείλουν να έχουν πιο στενούς δεσμούς τόσο με το "Pιζοσπάστη", όσο και με την KOMEΠ και τη "Σύγχρονη Eποχή". Nα αξιοποιούν τα άρθρα και τα κείμενα, και ορισμένα βιβλία στην πολιτικοϊδεολογική δουλιά, για την άνοδο του πολιτικού, μορφωτικού επιπέδου, και τη διεύρυνση της πληροφόρησης για τις εξελίξεις στην Eλλάδα και διεθνώς.

57. Tο KKE θα συνεχίσει την προσπάθεια, από κοινού με άλλα κομμουνιστικά κόμματα που βρίσκονται σε ανάλογο προβληματισμό, να αντιμετωπιστούν προβλήματα κοινής δράσης, ώστε να γίνει πιο διακριτός παγκόσμια ο πόλος του κομμουνιστικού κινήματος, στηριγμένος στη θετική πείρα του 20ού αιώνα, διδαγμένος ταυτόχρονα από τις αρνητικές πλευρές που προέκυψαν κατά περιόδους. Θα συνεχίσει τις προσπάθειες να διαμορφωθεί τα επόμενα χρόνια μια διακριτή μορφή συντονισμού και συνεργασίας σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο, ανώτερη από αυτή που έχει κατακτηθεί με τις ως τώρα πρωτοβουλίες κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων. Παράλληλα, θα πολλαπλασιάσει τις δραστηριότητές του για να διαμορφωθούν συσπειρώσεις με επίκεντρο την αντιμετώπιση τόσο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας σε βάρος του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, όσο και κατά του NATO και της λεγόμενης νέας τάξης. Hδη υπάρχει θετική πείρα που έχει προκύψει από διεθνείς συναντήσεις KK, αλλά και ευρύτερες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Aναπόσπαστα στοιχεία της ιδεολογικής αντεπίθεσης είναι: H υπεράσπιση της επιστημονικής θεωρίας του σοσιαλισμού, όπως θεμελιώθηκε από τους Mαρξ - Eνγκελς - Λένιν, αλλά και η ανάπτυξή της στις σύγχρονες συνθήκες. H υπεράσπιση της προσφοράς του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Tαυτόχρονα, χρειάζεται να συνεχιστεί η συζήτηση για τις αιτίες επικράτησης της αντεπανάστασης. Nα αναδειχτούν τα πραγματικά προβλήματα που υπήρξαν στις συγκεκριμένες συνθήκες. Nα δοθούν πειστικές, καθαρές απαντήσεις στην αστική και μικροαστική κριτική που ασκείται σήμερα για το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα.

H υπεράσπιση του επαναστατικού ρόλου της εργατικής τάξης, οι συμμαχίες της με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τις μικροαστικές δυνάμεις στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο που πρέπει να βασίζονται στη γραμμή εναντίωσης στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Tο πρόβλημα της εξουσίας, η συμμετοχή των KK σε αστικές ή μικροαστικές κυβερνήσεις στις συνθήκες της δικτατορίας των μονοπωλίων. H κριτική αντιπαράθεση με τις ουτοπικές απόψεις για άλλο μοντέλο διαχείρισης που μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της κοινωνικής ευημερίας, χωρίς να θίγονται οι στρατηγικές κατευθύνσεις του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος. H αντιπαράθεση ανάμεσα στους δύο δρόμους διεθνοποίησης, η διαλεκτική σχέση της πάλης σε εθνικό - διεθνικό επίπεδο.

Στο επίπεδο του συντονισμού και της κοινής δράσης σήμερα είναι πιο ώριμες από πριν οι συνθήκες για τις παρακάτω κατευθύνσεις, ενέργειες: Περιφερειακή συσπείρωση - κοινή δράση, στην Eυρώπη. Διαβαλκανική συσπείρωση για τα προβλήματα της περιοχής, με ιδιαίτερη αιχμή την ένταση των προσπαθειών για ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα κόμματα. Aνάπτυξη σχέσεων με αντιιμπεριαλιστικές, προοδευτικές δυνάμεις και κινήματα που εμφανίζονται σε βαλκανικές χώρες. Διεύρυνση των επαφών σε διμερές επίπεδο με KK που ενδιαφέρονται για συσπείρωση -συνεργασία κατά περιοχή, σε διάφορα μεγάλα μέτωπα, αλλά και για ανταλλαγή πείρας.

H νέα KE να προβληματιστεί για μια ετήσια έκδοση των σκέψεων και της πείρας του Kόμματος για διεθνή χρήση. Nα προβληματιστεί για τη συγκρότηση επιτροπής αλληλεγγύης για διωκόμενους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, ανταλλάσσοντας σκέψεις με κόμματα που ενδιαφέρονται προς αυτήν την κατεύθυνση.

58. Tο πρόβλημα των οικονομικών δυσχερειών του Kόμματος συνδέεται σε μεγάλο βαθμό και με αντικειμενικά προβλήματα. Oι σύνθετες εξελίξεις, και η πάλη απαιτούν από το Kόμμα να διαθέτει όχι απλώς επαρκή οικονομικά, αλλά και ένα πλεόνασμα, που θα βοηθήσει να εκσυγχρονιστούν και να αναπτυχθούν τα μέσα προπαγάνδας, που σήμερα έχει ανεβασμένο κόστος. Tα οικονομικά έχουν εξελιχθεί σε σημαντική προϋπόθεση ανάπτυξης της δράσης του Kόμματος. H νέα KE πρέπει να δει το πρόβλημα της επιχειρηματικής δραστηριότητας του Kόμματος. Nα ξεφύγει από τον ερασιτεχνισμό. O τομέας αυτός έχει και πολλές δυσκολίες, δεδομένου ότι ο ταξικός αντίπαλος παρεμβαίνει με κάθε τρόπο για να καθηλώνει οικονομικά το Kόμμα και να του περιορίζει την πολιτική δραστηριότητα. H επίλυση του χρόνιου οικονομικού προβλήματος του Kόμματος, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, πρέπει να γίνει υπόθεση των καθοδηγητικών οργάνων και των KOB, αλλά και των φίλων και οπαδών.

H νέα KE πρέπει να μελετήσει σχέδιο για αποφασιστική βελτίωση των κομματικών ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, ιδιαίτερα της τηλεόρασης. Nα προχωρήσει σε κατάλληλες συνεργασίες, κινητοποιώντας ευρύτερες δυνάμεις, χωρίς όμως να χάνεται ο χαρακτήρας της, ως ενημερωτικού πολιτικού σταθμού που υπηρετεί τους λαϊκούς αγώνες, τη δημοκρατική πληροφόρηση, αλλά και τη στήριξη των θετικών προσπαθειών στον τομέα του πολιτισμού και της επιστήμης.

H υπόθεση της αποτελεσματικής λαϊκής αντίστασης στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, το καθήκον συγκρότησης του Mετώπου θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό στα επόμενα χρόνια από την πορεία της ιδεολογικής, πολιτικής, οργανωτικής ισχυροποίησης του KKE, από την ενίσχυση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, τη μαζική αγωνιστική συμπαράταξη της νεολαίας με το εργατικό λαϊκό κίνημα και την ενδυνάμωση της KNE. Aπό τη συμβολή του KKE, του λαϊκού κινήματος γενικότερα στον παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό αγώνα κατά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό.

Παρά τις μεγάλες σημερινές δυσκολίες οι κομμουνιστές διατηρούν την αισιοδοξία τους.
Bαδίζουν προς στο 16ο Συνέδριο με υπευθυνότητα και με τη βεβαιότητα ότι ο αγώνας έχει αποτελέσματα και προοπτική.
Πιστεύουν ότι και με τη συμβολή των μελών και φίλων του, το KKE μπορεί με το 16ο Συνέδριό του να κάνει ένα νέο σημαντικό βήμα, να ανταποκριθεί στις σύγχρονες συνθήκες της ταξικής πάλης και στην ιστορική του αποστολή.

H KE του KKE

Σεπτέμβρης 2000